Tja, ik ben zelf opgegroeid als enig kind
Maar ik vond het heel fijn toen bij ons eindelijk een tweede kind werd geboren. Ik heb het altijd als een gemis beschouwd dat ik geen broer(s) of zus(sen) heb

Met zo'n onderzoek kun je alle kanten uit en daarbij vraag ik mij af of alle aspecten van een gezin goed onderzocht -kunnen- worden. Laat je bijvoorbeeld de gezelligheid opwegen tegen de ruzietjes en hoe kwantificeer je dat. Hoe fijn is het om na een tijdje weggeweest te zijn, je broer en zus weer te ontmoeten. Beseft een eenling wel hoe fijn het is om broers en zussen te hebben en gezamenlijk lief en leed te delen.
Ik heb het onderzoek niet gelezen, maar ik kan mij de valkuilen heel goed voorstellen.

Dat vindt ik raar, ik heb ook een zus en broers en wij maken haast nooit ruzie. En betreft het "met de spullen aan de haal gaan", dat is iets wat alleen mijn zus doet met mijn moeders spullen.

Ik zou niet zonder ze kunnen hoor!

Nou ja, al dat gekrakeel en geruzie tussen kinderen in 1 gezin, daardoor leert een kind toch voor zichzelf op te komen en rekening met elkaar te houden, te delen en met conflicten om te gaan.
Ik heb als kind vaak geruzied met mijn zus maar het is nooit uit de hand gelopen. Maar het leerde mij wel hoe ik met andere mensen moet omgaan. Wat wel en wat niet kan.
En de relatie met mijn zus is ondanks het kindergekibbel zeer hecht.

Laatste edit 17-11-2010 13:19

Ik heb nooit moeten vechten om aandacht en wij waren met z'n 3en. Zonder mijn broer en zus zou mijn leven lang niet zo leuk zijn. Vreemd dat in het stukje geen nadelen van enig kind zijn staan.

Ik heb wel broers, maar bv mijn tantes zeiden altijd , wat een enig kind

Pure onzin. Ik ben tweeling en heb een jonger zusje en ik ben erg gelukkig.

Ik heb er geen kijk op.

@Nielsw: jij bent nooit kind geweest?

Nu heb ik elke soort gelezen. dat je met alleen broertjes gelukkiger bent maar ook met alleen zusjes en nu als enigst kind wat is et nou?

Raar dat dit als 'geluk' geponeerd wordt. We proberen geluk namelijk al te definiëren / te meten vanaf de Griekse oudheid, maar het is ons nog steeds niet gelukt (pun unintended).

Dat is waarschijnlijk door de media gedaan (het valt op dat het woord 'geluk' niet in de beschijving van het onderzoek genoemd wordt. Het lijkt meer om sociale interacties te gaan...), ik hoop niet door de onderzoekers.

maargoed, weer eens een typische fout: begrip A is gemeten, de conclusie het wordt over begrip B geformuleerd.
Laatste edit 17-11-2010 14:18

Laatste edit 17-11-2010 14:19

Het voordeel is als je alleen bent dat de erfenis dan groter is. Ik zou nu miljonaire zijn ware het niet dat ik het nest moest delen met 4 broers en 3 zussen.
Het fijne is dat je altijd iets aan je broers en zussen kunt hebben. Ik heb een goed omgang met 2 zussen en een broer. Het zijn toch de nestgevoelens die je maar wat graag met elkaar deelt en dat kan nooit met een vriend of vriendin.

Wat ik vreemd vind is dat het alleen over het kind gaat en als een enigst kind wordt verwent zal het idd gelukkiger denken te zijn. maar de toekomst dan wie is er uiteindelijk blijer / sterker/ gelukkiger in de maatschappij staan

Vreemd onderzoek.. Ik ben enig kind, nooit een probleem mee gehad behalve de buitenstaanders dan. Die vonden het altijd zo zielig voor me dat ik geen broertjes of zusjes had. Dat ik 5 tantes en een oom had die zich met mijn opvoeding bemoeiden Werdf niet aan gedacht. En dan nog een volksstam aan neefjes en nichtjes die dagelijks over de vloer kwamen en met mijn schaarse spulletjes aan de haal gingen, want tja als enigst kind moest ik vooral leren delen en ik mocht al helemaal niet verwend worden.. Ben ik gelukkiger dan kinderen met broers en zussen? Ik zou het niet weten.. Ben ik ongelukkiger? Vast niet! Ik heb het prima naar mijn zin, ik heb veel vrienden , een grote schoonfamilie ( beetje erg groot ) Ik heb een dak boven mijn hoofd en eten op tafel, ik ben gezond, Ik heb het eigenlijk best goed voor elkaar al zeg ik het zelf als enigst kind. En ach, broers of zusters? Ik heb nu schoonzusters en zwagers, telt dat ook?

Dat je gelukkig bent betekent niet dat je niet gelukkiger was geweest als het anders was. Bovendien ben je waarschijnlijk niet representatief voor de algemeenheid. Zo kan ik ook wel roepen "klopt, ik ben enigstkind en heel gelukkig".
Met je eerste twee woorden ben ik het trouwens wel eens.

Er is ook bekend dat als er problemen zijn in huis het enige kind alle shit over zich heen krijgt, dan heb je liever wel broers en zussen denk ik zo.

Die onderzoekers zijn zeker zelf enigkind.

Uit ervaring omdat ik aan de ene kant enigs kind ben en aan de andere kant 5 (half)broers en 3 (half) zussen heb, kan ik zeggen dat dit artikel waar is!

@ibi828: is het niet zo dat als halfbroers/zussen later in je leven erbij komen, een heel ander soort verhouding ontstaat dan wanneer die er al waren bij je geboorte.
In het latste geval is dan bovendien geen sprake meer van enigkind te zijn.

ik ben erg blij met een broer en een zus! En bovendien ben ik van mening dat je geluk zelf moet maken!

Ik ben dan ook zeer gelukkig met mezelf . Ik mis eigenlijk niets

Vroeger had ik altijd "ruzie" met mijn zusje. 't Was dan ook een krengetje (geeft ze nu zelf ook toe). Toch zou ik niet zo gelukkig zijn als nu, wanneer ik dat geruzie niet zou hebben gehad.
Het is een prima middel om te weten te komen wat je aan elkaar hebt; later leer je dat om te zetten in puur geluk. Juist OMDAT we ruzieden voelen ik en mijn zus elkaar precies aan, en vullen we elkaar ook aan in een aantal situaties

En hoe zit het met broers en zussen die niet om aandacht hoeven vechten?

i am very happy

Soms zijn broers en zussen (vooral grote broers ) wel eens vervelend, maar ik zou niet zonder kunnen!

ik heb 3 zusjes en ik ben er nog steeds blij mee

Ja hoor het komt weer van de Britten af, met hun nutteloze onderzoeken

Sorry kon het even niet laten

waar
maar raar

Het ligt er nu maar net aan in wat voor gezin je bent opgegroeid. Ik heb genoeg verhalen gehoord van mensen die enig kind waren en het een erg gemis vonden om geen broers of zussen te hebben. En als je altijd verwend bent als enig kind, kan ik begrijpen dat je je "gelukkiger" voelt... Wacht maar eens als je in de Boze Grotenmensenwereld stapt en je niet weerbaar bent!

Is dit een uitnodiging om dan maar je broers en of zussen te vermoorden ?

1) ik kan me niet voorstellen dat het als enig kind leuker is
2) dit is 1 onderzoek. Heel veel ander onderzoek toont aan dat enig kind op meerdere vlakken nadelig is, te beginnen met kunnen delen, samen kunnen spelen/werken, sociaal vaardig zijn, op je beurt wachten etc.
Tuurlijk leren enigskinderen dat ook wel op school, maar kinderen met broers/zussen zijn daar toch beter in
Dus ik vraag me af in hoeverre dit klopt

nou ik ben veel gelukkiger met broers en zussen. Ik was 4jaar lang enigskind en dat was niet zo super leuk, even later kwam mijn broertje en toen begon de lol pas echt...

Ik zou mijn broertje en zusje echt niet kunnen missen.
Zusje en ik schelen twee jaar en we zijn altijd ook beste maatjes.
En broertje en ik schelen negen jaar en we hebben echt nooit ruzie

Ik kan het prima vinden met mijn familie hoor! En hoewel wij thuis met drie kinderen waren die allemaal 6 jaar scheelden in leeftijd heb ik me nooit alleen gevoeld. Mijn broer, die 12 jaar ouder is dan ik, nam zijn kleine zus altijd mee op sleeptouw. Ik mocht overal van hem mee naar toe!

@gloria:
als enig kind denk ik dat je gelijk hebt, mits je het met je broers en zusters kunt vinden....
toen ik twaalf was, heeft mijn moeder aan haar zuster (3 kinderen die in harmonie met elkaar leefden) op mijn verzoek gevraagd of ik, als er iets met mijn ouders zou gebeuren, bij haar kon komen, omdat ik beslist niet bij de broer van mijn moeder (3 jongens die altijd ruzie en zo maakten) in huis wilde komen

Gelukkiger door het kleine-keizersyndroom?

botte bijl: Toen wij ons testament opgemaakt hebben( mijn ex en ik) hebben wij er in laten zetten dat we mijn broer en zijn vrouw de voogdij gaven voor onze kinderen tot aan het moment dat ze 25 zouden zijn. Gewoon omdat de manier van opvoeden van hen het meest overeen kwam met de opvoeding die wij onze kinderen gaven. Natuurlijk in overleg met mijn broer en schoonzus...

@Lennie:
verstandig. als (op dat gebied) vroegrijpe twaalfjarige vroeg ik om die regeling omdat ik ook nog bang was dat ik anders zou worden opgeeist door familie van vaders kant, die mij Gristelijk zouden willen maken 'met de knoet'

Gratis af te halen t.e.a.b.:
1 broer. Lichte lak- en gebruiksschade.

Ik dacht precies hetzelfde

- zou nooooit zonder me zus kunnen.

botte bijl: Oow....leuke familie heb jij....!

Mijn moeder zijn altijd "eenlingen zijn vrekkelingen", en dat zou nog best wel eens kunnen kloppen ook, want ze hebben nooit geleerd, om te delen.

Ik heb 1 zus die 2 jaar ouder is en 1 broer die 6 jaar ouder is, ik heb vroeger toch leuk met ze kunnen spelen , tot vervelens toe van mijn oudere zus lol , die vond het niet altijd leuk om met haar kleine zusje op pad te moeten

@ledi: Nope die hebben bijna allemaal een eigen huisje boompje beestje waarin ik, of zij bij mij een beetje op de achtergrond acteren. 't is zo gelopen niet echt haat en nijd ofzo. maar zulke dingen lopen nu eenmaal zo en zo voorkomen we ook dat we last van elkaar krijgen

vind het nu ik dit allemaal nog eens overlees opeens verdacht dat ik wel erg veel enig kinderen m/v onder mijn echte langdurige vrienden heb

Nou ik heb een broertje en ja hij is irritant maar ik ben er toch ook wel blij mee hoor.