'Bedankt voor de tip,' mompelt Creanan terwijl hij Muad met een plof naast zich ziet neervallen.

*Muad blijft even liggen, en knippert een paar keer met zijn ogen, waarna hier weer overeind krabbelt.*
"Ik moet hier nog ergens een fles water in die tas hebben zitten..." mompelt hij voor zichzelf uit.
*Hij begint weer in de tas te zoeken, en even later vist hij er een doorzichtige fles uit. Hij trekt de kurk er uit, ruikt er even aan, en slaat dan in een beweging de hele fles achterover.*
"oempf... 't spul is ijskoud..." mompelt hij terwijl hij weer op staat. Hij schud nog een paar keer met zijn hoofd heen en weer om te klaren, en kijkt dan weer helder uit zijn ogen.
"Engel zijn heeft zo zijn voordelen...." zegt hij terwijl hij weer eens naar het gevecht kijkt dat voor hem afspeelt.
"Ow ja, Creanan, bedankt voor het helen." zegt hij met een grote grijns richting Creanan, maar als hij weg draait laat hij er zacht op volgen: "Of in ieder geval de poging daartoe..."

"Heey engel"roept Linctus enigszins geërgerd "wat doen jullie eigenlijk hier?"

*linctus slenterd naar Muad toe*

"Kwamen jullie om de demoon af te slachten of voor het kasteel?" Linctus kijkt muad vragend aan.

"Huh? ow, nee... die demoon was maar een hobbeltje die we ondertussen tegenkwamen... We zijn eigenlijk onderweg... wat gaat jou dat eigenlijk aan?"
*Muad kijkt de man vanuit zijn ooghoeken aan, en weet niet of hij de oude man met zijn roestige zwaard wel kan vertrouwen. Hij lijkt sterker te zijn dan hij zich voor doet, en dat voorspelt meestal niets goeds.*
"Wie ben je eigenlijk, voordat ik uit ga spellen wat onze plannen zijn."
En onze plannen aan die vampier door gaat geven denkt hij er achter aan.

"Mijn naam is Linctus. Ik ben een zoon van Wim van de grote molen aan de oosterlijke Rivier. Een jaar terug werd ons dorp aangevallen door die demoon. Sindsdien bevecht ik dat beest en vlucht ik al een jaar lang. Tijdens het vluchten ben ik hier terecht gekomen.

De demoon achtervolgde me niet meer, maar die gore orcs overvielen me en sloten me op. Toen ik me wist te bevrijden en het kasteel uit kwam, kwam ik jullie tegen en was het ding er ook weer."

*Linctus kijkt Muad recht in de ogen aan en zet behoedzaam een stap achteruit*
"wilt u me nu vertellen wat zo'n circus aan wezens hier zoekt?"

'Pas op je woorden,' gromde Creanan, 'je bent hier een etnische minderheid mens'

"Muad... je weet toch zo onderhand dat je neit aan drinken moet beginnen. ook als pijnstiller denk ik dat het meer negatieve effecten heeft." Arya schud het hoofd terwijl ze afwezig met haar hand over het gevest van haar zwaard gaat. ze merkte dat ze er aan moest wennen om deze weer te voelen. De dolk hield ze echter ook nog steeds bij.

" Linctus he... ik heb het idee dat jij niet hel veel te maken hebt met dit circus van wezens, en er zelfs blij mee mag zijn. als jij die orcs in je eentje aan had gemoeten had je het echt niet overleeft."

"We zoeken wolfsbane, als je dat informatie genoeg vind."
Jongens, ik vertrouw die mens voor geen meter. Hoe zit dat met jullie? Reageer in gedachte, ik hoop dat hij dat niet kan verstaan...

Je meent het... ik heb geen idee wat hij wil, maar zijn verschijnen komt trouwens wel op een 'goede' tijd. Arya keek naar Muad en knikte eventjes, om daarna weer naar Linctus te kijken. Vanuit haar ooghoeken keek ze naar Phaen, die ook nogal vreemd stond.

en Muad... ik denk dat ik je zo ook nog even iets moet vertellen..

"Ik heb geen elf nodig"
Linctus haalt het roestig zwaard uit zijn zak
"Dit is ook geen elven zooi, maar gemaakt door mensenhanden. Daarmee had ik die orcs wel iets laten zien"

Het zwaard trilt een beetje op en neer en je kunt zien dat Linctus er moeite mee heeft om het gewicht omhoog te houden. Uiteindelijk klettert de punt dan ook op de grond. Snel stopt Linctus het zwaard weer in de zak.

"Het blijft toch een circus" mompeld Linctus terwijl hij naar de grond voor zijn voeten kijkt.

Phæn leunt op een afstandje tegen de muur en viel bijna om van het lachen bij het zien van de voortgang van het helen van Muad. Het verbaasde hem bijna dat Muad al gauw met beide benen weer stevig op de grond stond.

Gedachten zeg je? Hmmm... zou dat nog enigszins werken na al die tijd...

Arya verstevigde haar grip op het zwaard, en probeerde de woede weg te laten gaan. ontdanks dat ze deze mens niet erg aardig vond had ze geen zin in zinloos bloedvergieten.

" ik denk dat jij wel eens op je woorden mag letten, mens. ik mag dan wel niet van jou ras zijn, maar ook deze elf is neit bang het leven van een ander te beeindigen, zoals jullie zoort dat vaak wel is."

hm... misschien is dit ook wel een manier om even snel achter zijn intenties te komen. Kom Arya, we gaan onszelf even 'excuseren'
"Ik moet even wat bespreken met Arya, vinden jullie het erg als we ons even excuseren?"
*Muad loopt langs Linctus heen, en legt even zijn hand op Linctus' schouder, om op die manier een magisch zegel aan te leggen, zodat Muad altijd weet waar Linctus zich ophoud.
Dan loopt hij met Arya van de groep weg tot ze buiten gehoorsafstand zijn.*
"Waar wilde je met me over praten?"

"Jullie voeren iets uit, maar ik kan niet de vinger erop leggen wat" Zegt linctus.

Hij kijkt de gezichten een voor een aan. "Het lijkt wel of jullie praten via jullie ogen." Wantrouwend steekt Linctus zijn hand weer in de zak en haalt zijn zwaard er weer bij.

"Probeer maar geen geintjes uit te halen" Linctus draait rond en houdt iedereen in de gaten. "Als jullie echt wolfsbane zoeken dan zitten jullie hier goed. Maar als jullie hem zoeken omdat hij jullie meester is dan zijn jullie fout met mij in de buurt. Zeker als het elven zijn, want die vertrouw ik toch al niet."

Opeens schoot er bij Phæn iets te binnen. 'Ohja en die Pablo komt zo meteen weer opdagen!' riep hij blij, blij dat hij zich het weer herinnerde. Zijn gezicht versomberde gelijk weer toen hij zich bedacht wat dat betekende. 'Kort nadat jullie wegvluchtten stopte hij met aanvallen en verdween hij, waarschijnlijk was hij weer achter jullie aan.' Phæn slikte. 'Het begint me alleen steeds meer zorgen te baren dat hij nog steeds niet is wezen opdagen...'

Arya loopt met Muad mee totdat ze buiten de gehoorsafstand zijn van de anderen. " Muad... die magier.. Bij de boomhut net. Volgens mij was het Pablo. eerder vanacht hoorde ik hem mijn naam roepen, net nadat Phaen het deed, maar toen kon ik het niet plaatsen. echter toen ik buiten stond tussen die wolvenkring kon ik even een glimps van zijn gezicht zien."
Arya had niet gemerkt wat muad bij Linctus had gedaan, maar ze vond het zowiezo al knap dat de mens doorhad dat er iets aan de hand was. voor hoever zij wist waren de meeste mensen niet erg slim.

"Ehm, Linctus... ik had het over het kruid wolfsbane... Niet over die ouwe lelijkerd die verdacht veel... nah..." roept Muad nog even snel Linctus toe terwijl hij nog weg aan het lopen is met Arya.

*Als ze afgezonderd staan luistert Muad aandachtig naar wat Arya te zeggen heeft.*
"Duikt hij hier nou ook al op? Dan heeft hij wel een turn for the worst genomen zeg... Weet je het echt zeker?"

"Jullie zijn vast handlangers van die struikrover. Ik weet het zeker."

Zoals wel vaker slaat Linctus de plank helemaal mis.

'... en dat deze man ineens aan komt zetten', vulde Creanan Phæn aan.
'Echter moeten we niet dralen, hoe langer we hier blijven, hoe meer kans de vijand heeft om zijn verdediging te organiseren!'
Hij focuste ondertussen zijn aandacht op Muad en Arya die zich afzonderden. 'Eens zien wat ik kan horen' dacht hij terwijl hij zich afvroeg hoe de stemmen van de anderen in zijn hoofd kwamen.

" struikrover?" Arya keek nu ook weer op, en had een wenkbrouw omhoog. " ik weet niet waar jij al die onzin vandaan haalt, maar ik ken niemand die Wolfsbane heet.. en daarbij denk ik niet dat een simpele struikrover het in zijn hoofd zou halen om met engelen en elven samen te werken, dan zou er van hem of haarzelf niet veel overblijven, niet?"

Muad, ik weet het zeker. Ik heb het gezien. en al was het donker, elven hebben een behoorlijk scherp zicht, zelfs ik nog.

"Misschien" antwoorde Linctus onzeker."jullie hebben me nog niet aangevallen dus het zal wel niet zo zijn."

Even leek het of Linctus een klein glimlachje had.

"Maar jullie gaan ook niet met zijn alle naar een kruid zoeken lijkt me"

Dat pikte Phæn op. Wat doe je nou moeilijk Arya? Ik heb hem toch duidelijk zijn naam horen noemen... Het was Pablo! Dat weet ik zeker

"oorspronkelijk was dat ook niet het plan, wijsneus. alleen er zit meer aan vast, en daar hoef jij je neus niet in te steken. die zou er dan toch veel te snel af worden gebeten of gehakt door 'een minderwaardig ras', zoals jij het lijkt te vinden."
Arya kaatste keihard terug naar Linctus. ze zou deze mens niet zomaar een discussie laten winnen

"Een elf zou je eerder een pijl in je rug steken dan iets afhakken of bijten. Maar ik heb wel een idee over wat jullie gaan doen. Ik bedoel jullie gaan vast niet speciaal op deze locatie naar kruiden zoeken."

Linctus stopte het zwaard weer terug in de zak als teken van vertrouwen.