Slechts twee ouders voor twee kinderen met dezelfde naam? Gaat het niet stiekem tóch om één kind?

Of zou de journalist beider ouders bedoelen?

@venzje: Hah. Volgens onzetaal.nl is dat een tweede naamvalsvorm. Je hebt natuurlijk helemaal gelijk, maar ik moet zeggen dat ik ook niet als eerste aan die vorm dacht.

Hoeveel mensen zouden de tweede naamval in het Nederlands überhaupt nog kennen?

@venzje: En ja hoor! Hij hep er weer een gefonden!

Mijn kleinzoon heet ook Jayden, maar die is inmiddels bijna vijf jaar...

Laatste edit 27-10-2014 09:21

Ach, dat doet mij denken aan het vroegere TV-programma Ook Dat Nog, weet u wel, met Syliva Millecam . Er waren eens twee mensen met dezelfde voornaam en de zelfde achternaam en dezelfde geboortedatum. Ze waren al wat ouder en plotseling werd hun AOW-uitkering stopgezet. Bij een controle was gebleken dat er twee uitkeringen uitbetaald werden aan personen met dezelfde naam en dezelfde geboortedatum. Niet dat de betrokken personen bericht kregen wat er aan de hand was . Pas toen ze gingen klagen waar het geld bleef, kwam aan het licht dat er een vergissing was gemaakt.

Een paar jaar geleden werden op dezelfde dag in hetzelfde ziekenhuis in naast elkaar gelegen kraamkamers twee Dennissen Bijster vader van ieder een dochter Sofie Bijster (en als het jongetjes waren geweest hadden ze ook dezelfde naam gehad).
klik hier

@Kooldioxide: Ik?

Vér in mijn herinnering zit nog iets over een foutje bij een huis van bewaring: een van doodslag verdachte man werd vrijgelaten i.p.v. zijn naamgenoot die gegijzeld was wegens het niet betalen van de alimentatie.

Journalisten zijn taalprofessionals. Juist zij moeten gewoon goed op dit soort dingen letten. Als ze niet zeker van hun zaak zijn, kunnen ze ook een andere zinsconstructie gebruiken. Dat doe ik zelf ook regelmatig.

@venzje: Weet ik toch.. Ik zit je een beetje te dollen, mind the Smiley

SamuiAxe: Ik weet het, maar hier zijn nog meer oplettende lezertjes.

mijn Pakistaanse ex-man had ooit een vergelijkbaar 'administratief probleem'
toen wij op vakantie wilden, kregen we geen doorreisvisum voor Duitsland voor hem, omdat iemand met dezelfde naam, geboortedatum en -plaats in Duitsland in een asielprocedure zat....
zo 'gründlich' als Duitse ambtenaren meestal zijn, dit keer hadden ze heel 'gründlich' een gebrek aan overzicht/kennis, dat (1993) bij gebrek aan internet niet kon worden verholpen
Pakistani hebben geen achternamen zoals wij die kennen, daarom staan op de geboorteakte, naast allerlei gegevens over de ouders, ook de naam van de vroedvrouw en nog een paar gegevens die nuttig zijn om verwisselingen in de loop van het leven te voorkomen....
'echtgenote-in-functie', waarschijnlijk de enige die die dag aan dat Amsterdamse loket vloeiend Duits sprak, kon uitleggen wat ze wilde, maar men kon dat niet controleren, dus ik ving bot
jullie mogen 1x raden op wie dat thuis werd afgereageerd
evengoed zijn wij op vakantie gegaan, de grenzen waren open, en de visa voor Oostenrijk en Italie hadden we al binnen (Duitsland kwamen we zo vaak, dat visum hadden we al zo vaak aangevraagd, we waren niet op het idee gekomen dat we dat niet zouden krijgen )
het werd een prachtige reis, de 'ervaren' Peugeot 305XAD die mijn man niet begreep/haatte, gaf geen krimp, ook niet op de Grossglockner en in de Dolomieten richting Venetie, en na Venetie -we werden overmoedig - kregen we in Trieste, met de papieren die we bij ons hadden, ook nog een visum voor Slovenie (toen net een zelfstandige staat, bij de grens kregen we een adres van het consulaat waar we het moesten aanvragen
het consulaat was gevestigd in een bovenwoning, een winkelier in de straat kon mij uitleggen waar we moesten aanbellen, en mijn man kreeg zijn visum op de keukentafel 'ingestempeld')
waar we een week een (toen nog, 1993) heerlijke en spotgoedkope strandvakantie hadden

op de terugweg uit Oostenrijk kreeg ik mijn man in eerste instantie niet de Duitse grens over, vlakbij Salzburg op de Autobahn....
tweede poging, op een provinciale weg, nog geen uur later, was geen enkel probleem
zo komt het dus dat mijn ex-man 1x in zijn leven een 'belangrijke autotentoonstelling' heeft gezien (Frankfurt 1993) en ik 'een beetje mensensmokkelaar ben'