*Madarian schiet een pijl af op een bandiet die net binnen komt. De pijl gaat vlak onder de schouder en dan dwars door het hart.*

"Muad, hou vol! Ik kom jou kant op!"

*Madarian weet een slag richting z'n hoofd net te ontwijken en hakt van die bandiet z'n rechterarm af.

Als Madarian vlakbij Muad is, haalt Madarian snel die dolk uit Muad z'n shouder en prevelt Madarian een spreuk. Muad krijgt weer gevoel in z'n arm en de wond is nu voor de helft genezen.*

"Dit is waar je het nu mee moet doen, Muad!"

*Madarian steekt richting de bandiet zonder rechterarm. Die bandiet weet de slag bijna te ontwijken, maar z'n linkerarm is er nu ook af. Madarian grijpt z'n nood helingsdrank (Na 1 minuut werkt deze en heelt niet meteen, maar wel snel de wond) en gooit deze naar Muad.*

"Muad, drink dit, en hoop dat het snel genoeg effect heeft!"

*Muad zwaait een paar keer met zijn rechter arm om de half geheelde wond te testen, en merkt dat hij er best mee kan vechten. Dan vangt hij het drankje op, en doet hem in een broekzak*
"Een helingsdrankje zeker? Dank je, maar ik gebruik hem wel als ik hem echt nodig heb. Zijn er nog bijwerkingen waar ik rekening mee moet houden?"
*Ondertussen pakt Muad met zijn rechter hand een dolk, terwijl hij zijn zwaard in zijn linker hand blijft houden.*
Net als hij zich omdraait om te kijken hoe het met Arya gaat, ziet hij dat een bandiet haar van achter besluipt.*
"Schat! Achter je! Alweer...." roept hij haar toe.
*Een halve miliseconde later valt de bandiet om met een mes in zijn oog, en Muad struikelt van de pijn in zijn schouder, omdat de wond door de worp weer open gescheurd is. Zijn shirt wordt rond de rond al snel geel van het opwellende bloed*
"Auch... Ik denk toch dat ik dat drankje maar even in neem...."
*Hij vist het drankje uit zijn broekzak, rukt de dop met zijn tanden van het flesje, spuugt de dop weer uit, recht in het enige werkende oog van een aanstormende bandiet, waardoor die zichzelf aan het zwaard van Muad spietst, en slaat het drankje achterover*
"Nu maar hopen dat dit snel werkt...." mompelt hij terwijl hij de wereld voor zijn ogen zwart ziet worden.
*Een klein moment later maakt hij hardhandig kennis met de vloer*

"Madarian! haal het nog eens voor mekaar om je drankjes te verwisselen en ik verbouw je gezicht!" Arya maakt met haar zwaard een diepe wond in het been van een van de bandieten, waardoor deze erdoorheen zakt. van de tijd die ze krijgt maakt ze gebruik door naar Muad te gaan, en een bandiet recht door de maag te steken terwijl hij probeerde Muad zijn nek er af te hakken.

"Djingie! kun je even helpen?" Arya kijkt rond, maar ziet de nieuwkomer eventjes niet. "verdomme.." half vloekend weet ze op vreemde manier weer een van de bandieten af te weren, die langzamer lijkt te gaan.

*Een paar momenten later doet Muad zijn ogen weer open. Zacht kreunend staat hij weer op, en bevoelt zijn gewonde schouder. Tot zijn grote verbazing is de wond weg. Dan kijkt hij in de rondte, om te kijken hoe de rest ervoor staat, als hij plotseling vanaf een paar centimeter afstand recht in de van woede vlammende ogen van Arya kijkt*
*verschrikt zet hij een stap terug, recht in de armen van een verbaasde bandiet*
"huh? oeps... sorry maat"
*Hij klapt snel zijn vleugels uit en direct weer in, waardoor de bandiet achteruit vliegt, en met een misselijkmakende klap tegen een muur aanvliegt. Zijn mishandelde botten kraken overduidelijk*
"Gaat weer een shirt" klaagt hij mompelend, als hij zijn ondertussen volledig verscheurde shirt uittrekt*
"Ach ja... nu kan ik me tenminste wel volledig vrij bewegen."
*Per direct gaat hij in gevechtshouding staan*
"Ok! Wie heeft er zin in een hapje Muad!" roept hij uitdagend tegen de menigte.

*Ik klap mijn vleugels uit en vlieg weg, naar het bos*

"Nee dank je, niet in deze situatie." Arya geeft een van de bandieten met haar schouder een ram in het gezicht. Snel kijkt ze nog even naar madarian, en schud het hoofd. hij mocht wel iets minder drastische drankjes maken, zeker in deze situaties zou dat haar weer wat kopzorgen schelen. ondertussen was het aantal bandieren al aardig geslonken.

"Djaq! waar ga jij heen!" Snel schopte ze nog een van de mannen hard in zijn pijnlijke plek, en draaide daarna zijn arm uit de kom.

"Muad, nadat we hier klaar zijn ga je elk drankje van me innemen. Die bijwerkingen zijn allemaal nieuw. Zal wel zijn vanwege je afkomst..."

*Madarian vecht zich richting de deur.*

"Ik hou eventuele nieuwe bandieten wel tegen..."

*Madarian verlaat de ruimte en gaat staan in de gang. Madarian zoekt even in z'n rugtas en haalt er een paar rookbommen uit. Madarian activeert de rookbommen en gooit ze op de grond. Daarna doet Madarian z'n 'nachtkijkersvizier' naar beneden. Madarian kan alles perfect zien.

Een groep van 10 bandieten komen de hoek om en worden verrast door het rook. Even later hoort het gezelschap in de kamer ze stuk voor stuk een doodskreet geven, daarna is het stil.*

*Ik kom terugvliegen met een enorme boomstam in mijn handen, de bandieten gaan in een defensieve vorm staan, in een cirkel dus*

"Precies wat ik wou"

*Ik laat de boomstam vallen*

Plotseling gaat de kroeg deur open stormt een wachter naar binnen, alle mannen aantreden. We hebben het vuur gezien!

Binnen een paar minuten marcheren de schilden, zwaarden, glorieuze helmen door de straten. Ik volg snel met mijn ransel nog niet dicht. De toogheer liep naast me in vol ornaat. Ik keek om me heen en waande me naakt en ongekleed.

Steeds langer werdt de karavaan en opeens werd ik bij mijn lurven gepakt en ergens naar binnen gesleurt. Alsof tientallen handen bezig waren kreeg ik een vest, andere schoenen, een gevechtsbroek met riem, een zwaard en passend schild en fraai geklonken helm. De ransel werd afgenomen en ergens opgeslagen. Daarvoor in de plaats kreeg ik een soort heupgedragen zakken van leer.

Ik draai me om en vulde de linies aan.

Wat er ging gebeuren bleef nog steeds een raadsel. En tijdens de wandeling kontroleerde ik het zwaard bevoelde de inhoud van de zakjes, en keek met een oog naar de inhoud van mijn vrije hand. De andere met het schild. Ik was volledig voorzien met allerlei tuig en gerei voor wat komen zou. Zelf draad, haak en drijvers voor het vissen.

Mijn voeten maken nu een ander geluid.. en dat.. zal nog lang zou duren..

*Als ik beneden kom zie ik al het bloed en trek mijn wenkbrauw op*

"Iets in de trant van: Woohoo!!!"

*En ik ga aan de slag*

Het licht van het kasteel vloed uit over het veld buiten de poorten, het geknars van wagenwielen, het geroffel van de vele laarsen, hoeven en geluid van uitrusting..

Galmt tegen de stenen muur die steeds verder weg van ons geraakt. Krakend sluiten poorten en opeens dringt het tot me door.
Weer heeft de oorlogsslang een slachtoffer gemaakt en iemand gebeten zonder uitgedaagt te zijn.

Op eens kan ik het licht zien wat ons allen in beweging heeft gebracht. Op een top van een berg is een groot vuur. De rook is even te zien door de rode gloed.

De nacht neemt nu geheel bezit van de dag, de sterren draaien mee, de maan vijnst een zon en verlicht alles in een halfwitte schemer, de schaduwen melig.
Ik klem het schild aan mijn borstriem en aan mijn heupgordel.

En zo heb ik mijn handen vrij.

"Goed zo Djaq.." Arya grijnst als ze de boomstronk de bandieten ziet pletten, en kijkt rond. er waren er niet veel meer over. "Muad, Madarian! Ik ga even kijken of ik.." Ze was nog niet klaar met praten of en steekt een mes uit haar linkerschouder. "Aaargh!"

Zonder probleem ramt ze haar rechtervuist op het gezicht van deze bandiet, waardoor hij achteruit valt.

Langzaam begon het bloed uit de wond te lopen.

*Madarian komt de ruimte weer binnen en heeft niet gezien dat Arya was geraakt. Madarian sluit de deur en barricadeert deze. Hij laat de anderen even stoeien met de bandieten. Madarian begint een val te zetten aan de deur.*

Als jullie genoeg gespeeld hebben met die bandieten, dan gaan we via het gat dat Djingie gemaakt heeft in het plafond...

*Madarian heeft de val klaar. Madarian zoekt even in z'n rugzak en haalt er een touw uit. Hij bindt dit vast aan een weerhaak en gooit deze door het gat. De weerhaak blijft meteen de eerste keer zitten.*

Arya lukt het om zonder al te veel problemen op te staan. ze loopt naar het touw en kijkt rond zich heen. "van de andere verdiepinen moetennwe ons beter kunnen verspreiden.. ik ga wel de oostvleugel in."
Zonder veel meer te zeggen kijkt ze of het touw vast zit, en klimt dan omhoog, boven even op de anderen wachtend.

*Inmiddels zijn de overige bandieten in de kamer uitgeschakeld door het gezelschap.*

"Ik ga het laatst."

*Madarian blijft het touw bewaken als Arya naar boven klimt. Plots komt er een druppel bloed op het vizier van Madarian waardoor alles voor hem rood kleurt. Madarian veegt het bloed af.*

"Arya, volgens mij heb je nog ergens een wond..."

*De rest van het gezelschap klimt één voor één naar boven. Net als Madarian naar boven wil gaan klimmen wordt de deur open gebroken. De val wordt geactiveerd. Een vlammenzee verbrandt de bandieten in de hal, en Madarian wordt ook vol geraakt door de vlammenzee.

Zodra de steekvlam weg is blijkt het harnas van Madarian nog steeds te branden, en in het harnas wordt het snel warmer. Madarian rent naar buiten en springt de rivier in. Het water sist eventjes.*

"ik weet het..."Arya kijkt omlaag, en ziet nog net een van de vlammen. mijn god... Madarian! met haar hand over de wond kijkt ze door het gat door naar beneden, maar niet niks meer van hem.
MADARIAN!

stilletjes fluistert ze een paar woorden. "jongens.. ik ga vast kijken of ik wat kan vinden.." half trillend laat ze de rest achter haar en vertrekt ze in de righting van de oostvleugel.

De gedachte van Madarian toen hij rende naar de rivier: HEET! HEET! HEET! HEET!

De gedachte van Madarian in de rivier: Aaaaaaaaaaaahhhhhhh! HEERLIJK!!!

Ik kom er zo aan! Ben eventjes afkoelen...

*Madarian klimt de rivier uit en gaat het fort weer binnen.*

"Ik kam de noordvleugel wel uit, Djingie kom jij maar mee"

*Ik sla mijn vleugels in en pak mijn zwaard*

"Djingie? Komop knul trek je wapen!"

*Ik pak wat verband en geef het aan Djingie*

"Kan jij even naar de oostvleugel rennen en dit aan Arya geven?"

*Ik loop alvast door om te kijken wat er kan zijn, maar ik ben niet ver gekomen als er een poort voor me staat*

"Heb ik weer!"

*Ik klap mijn vleugels uit en begin mezelf op te laden voor een grote klap, ik schiet uit mijn houding dwars door de deur heen, en wat ik zie laat mijn mond openvallen*

"Een [url=http://nl.wikipedia.org/wiki/Basilisk_(fabeldier)]basilisk[/ur]!?"

*Ik probeer weg te rennen maar het is al te laat, de basilisk heeft me gezien.
Het rent naar me toe en spuwt vuur*

"Als ik hier levend uitkom drink ik een dag lang geen bloed!"

*Maar de basilisk let niet op mijn woorden en schroeit mijn lichaam*

*Ik gil het uit van de pijn en zie mijn lichaam verbranden, de nagels verschroeien en mijn haren vernietigen*

*Madarian loopt het fort weer binnen en ziet voor de deur een aantal lichamen liggen.*

Ik dacht dat m'n harnas die vlammen wel kon hebben, maar ik had niet gedacht aan de olie. Ik kam de rest van de begane grond wel uit. Kan iemand de wachters in de torens uitschakelen?

*Madarian sluipt door de zwartgeblakerde gang. Het verschroeide vlees van de lichamen stinkt behoorlijk. Madarian gaat de bocht om en zoekt deur voor deur de begane grond af. Geen bandieten te vinden.

Iedereen: begane grond lijkt vrij!

Dan ziet hij een beeld van een ridder staan. Die ridder heeft hetzelfde harnas aan als Madarian, behalve de helm en het schild.*

Weer een aanwijzing.

*Madarian bekijkt het beeld grondig en ziet dat de arm los zit. Madarian draait aan de arm en een kleine geheime nis opent zich. Hij pakt een oude kaart uit de nis. Hij rolt die kaart uit en ziet dat dit de kaart is waar de locatie op staat van het schild waar hij al lange tijd naar op zoek is!

Madarian rolt de kaart weer op en stopt deze in z'n rugtas. Madarian gaat naar de wenteltrap toe en gaat naar de volgende verdieping.*

*na lang zoeken vind ik Arya en geef het verband, ren zo snel mogelijk terug. Dan zie ik Madarian de wenteltrap oplopen*

"Madarian, is de begane grond al uitgekamt? want ik hoor namelijk helemaal geen geluid meer van beneden. En kan ik met jou mee want ik ben iedereen kwijt."

*ik loop verder met Madarian, en help hem als het nodig is. Dan komen er bandieten aan en trek Madarian een kamer binnen. Ik luister nog even door de deur of de bandieten er nog zijn.*

Arya ziet Djingie haar kant op komen, en kijkt verbaast als hij haar het verband geeft. " uuhm.. dank je..." een beetje vreemd kijkt ze hem na, en begint dan toch maar met de wond verbinden. in haar haast had ze niet gezien waar Muad heen was gegaan.

Zonder al te veel moeite opent ze een van de kamers en loopt daar naar binnen met getrokken zwaard. de kamer was leeg. het lijkt wel een studiekamer... Ze loopt naar binnen en kijkt even naar de boekenplanken, die aan de muur zitten. sommige titels kon ze niet eens lezen, of tenminste, begrijpen.

de bandiet zit hier niet.. maar dat had ik eerlijk gezegt ook niet verwacht... Ze schud het hoofd, en krijgt dan een idee.

*Als de basilisk aan me wil beginnen hoor ik gegrom, ik kan nog net vanuit mijn ooghoeken een enorm gestalte aan zien komen en dan verlies ik mijn bewustzijn*

"uggh"

*Als ik de ogen weer open zie ik iets vreemds, de basilisk ligt dood op de grond en er ziet iets naast, iets enorms*

"L...Luna?"

*Luna gromt en kruipt naar me toe, om mijn gezicht te likken.
Opeens voel ik mijn wonden genezen en het volgende moment zie ik geen krasje*

"Aargh ik ben naakt!"

*Luna kruipt naar een hoek en komt met mijn tas in haar bek*

"Dankje!"

*Ik trek snel wat kleding aan en ga naar beneden*

"Djingie? Kun je geen telepathie? De begane grond leek vrij van bandieten."

*Djingie trekt me een kamer in vlak voordat er bandieten opduiken. Als de bandieten langs gekomen zijn kijkt Madarian door het sleutelgat, daarna opent hij de deur op een klein kiertje. Geen bandieten op dit moment.*

"Bedankt Djingie."

*Madarian opent z'n rugzak en haalt de vreemde helm tevoorschijn waarmee hij overal doorheen kan kijken en zet deze op. Madarian kijkt rond om te zien of hij de kaaij kan vinden.

Plotseling zet Madarian de helm af en begint te kotsen.*

"Jakkiebah! Dat wou ik nou ook weer niet zien! Er staat een 'Sumo worstelaar' drie kamers verder, voorover gebogen, en ik keek tegen z'n achterwerk aan...

Die kaaij zit zo te zien in achterste kamer op de derde verdieping. Zo'n twee derde van de bandieten hebben we al uitgeschakeld..."