Het Bajau volk, bekend als ‘de laatste zeenomaden’, van het zuidwestelijke deel van Indonesië woont het gehele leven op zee. Deze mensen wonen in bijzondere dorpen, die op palen zijn gebouwd midden in de zee. Zij zijn dan ook één van de laatste zeenomaden.

Jonge Bajau baby’s worden geboren op boten of huizen op palen midden in de zee. De zee is hun speeltuin, voor volwassenen hun werk. De zeenomaden voelen zich zo thuis in het water, dat hun lichaam daarop is aangepast. Ze zien onder water beter dan boven water, en kunnen tot wel vijf minuten hun adem inhouden!

De zeenomaden zetten niet vaak voet aan land, behalve voor de vishandel en de zeekomkommers en rijst en (ironisch genoeg) water. Hiernaast komen zij alleen van het water af, wanneer nieuwe boten gebouwd moeten worden of wanneer overledenen begraven worden. Merkwaardig hieraan is dat ze soms ‘landziek’ worden wanneer ze op het vaste land komen.

De Britse fotograaf, James Morgen, maakte een wonderbaarlijke fotoreportage van de Indonesische stam: Bajou Laut. Hij leefde zes maanden lang op hun huisboten van een meter breed en vijf meter lang, en leerde zo’n 15 meter diep duiken zonder uitrusting. Niemand zei dat het leven in het paradijs makkelijk zou zijn. Zo worden de laatste zeenomaden door de grote commerciële visvangst met uitsterven bedreigd en gaan ze noodgedwongen aan land om te kunnen overleven. Om de bevolking en het koraal te redden is een samenwerking met hen dan ook noodzakelijk. Neem een duik in de inspirerende documentaire over het Bajau, enjoy Goodlife!
Filmpje