Gemiddeld wordt de avondhemel iedere 13 maanden en 18 dagen verlicht door een supermaan. Deze zomer doet dit fenomeen zich maar liefst drie keer voor. Een supermaan is een volle of nieuwe maan waarbij de afstand tot de aarde het kleinst is. De naam supermaan is in 1979 gegeven door astroloog Richard Nolle.

Supermanen zijn gemiddeld tussen de 12 en 16 procent groter en 30 procent helderder dan een gemiddelde maan. Tijdens een supermaan kan het gecombineerde effect van de zon en de maan op de oceanen van de aarde toenemen. De meest indrukwekkende effecten worden gezien tijdens de maanillusie, omdat de maan een stuk groter lijkt op het moment dat hij dichter bij de horizon staat. Dit gezichtsbedrog, dat ook wel Ponzo-illusie wordt genoemd, doet zich eveneens voor bij sterrenbeelden en de zon.

De supermanen deze zomer vallen op 12 juli, 10 augustus en 9 september aanstaande. Op 10 augustus staat de maan het dichtst bij de aarde: op 356.896 kilometer.

Na 1993 bleef het verschijnsel 12 jaar lang uit, maar sindsdien kwam de supermaan vijf keer in beeld: in 2005, 2008, 2010, 2011 en 2012. Deze zomer krijgen we dus drie supermanen voorgeschoteld. De maan legt een elliptische baan af rond de aarde. De afstand tussen maan en aarde varieert daardoor tussen 363.345 en 405.500 kilometer. De toestand waarbij de maan het dichtst bij de aarde staat wordt perigeum genoemd. Als dat samenvalt met volle maan, is sprake van een supermaan.

Op internet is tussen astronomen en astrologen een verhitte discussie bezig over de supermaan. Het fenomeen wordt geregeld in verband gebracht met natuurrampen, maar wetenschappers wijzen zulke theorieën van de hand.
Filmpje