Wanneer de zon in het Afrikaanse Guinee ondergaat wordt de Gbessi internationale luchthaven van de hoofdstad Conakry overspoeld door universiteitsstudenten en leerlingen van scholen. Ze verdringen elkaar onder de het licht van de lantarenpalen op het terrein van de luchthaven om maar een goed plekje te kunnen krijgen. Allemaal hebben ze tassen vol met schoolboeken en schriften bij zich, nodig om hun lessen te leren en huiswerk te maken. De jongeren komen uit de arme wijken van de stad en vaak ook uit omliggende dorpen, waarbij ze een wandeling van een uur voor over hebben om naar het vliegveld te komen. Thuis in hun hutjes hebben ze geen elektrisch licht en vaak niet eens een kaars of een olielamp, want dat kunnen hun ouders zich vanwege de armoede niet veroorloven. Maar hoe dan ook, ze moeten hun lessen leren en hun huiswerk maken want eens willen ze toch de armoede ontvluchten en dat kan alleen als je gestudeerd hebt! De jongeren zijn hier in groepjes verdeeld: kinderen van 7 tot 9 jaar die een verkeersrotonde bezetten en tieners die bij de in- en uitgangswegen van de luchthaven zitten. De jongeren die bij de verlichting van de luchthaven hun huiswerk maken hebben geluk, anderen moeten het doen met het spaarzame licht dat schijnt uit de huizen van welgestelde mensen, die wel elektrisch licht hebben.