De vier-jarige Izis ging met haar moeder mee naar de supermarkt en zag daar dat sommige boeketten een sticker hadden. ‘Wat betekent die sticker, mama’? ‘Dat ze in de uitverkoop zijn. En daarna worden ze weggegooid.’ ‘Maar dat kán toch niet?’ zei de kleuter. En zo ontstond het idee voor de actie van Laurie en ‘bloemenmeisje’ Izis eind vorig jaar: bloemen redden en ze bij eenzame ouderen langs brengen.

“Die bloemen worden dus echt letterlijk in de kliko gegooid als ze over de datum zijn en niet verkocht zijn. Ongelofelijk. Dus wij bedachten het volgende: we halen de bloemen die anders worden weggegooid op bij de supermarkt. Thuis verzamelen we alle bloemen, sorteren er de mooiste uit, en maken nieuwe boeketjes. Ik ben zelf vroeger altijd werkzaam geweest in de bloemensector en bloemschikken is voor mij dus geen probleem.”

“Als de boeketten gemaakt zijn, laden we ze in onze bakfiets en gaan we langs bij eenzame ouderen. Je moet bedenken, dat die ouderen vaak hele dagen voor het raam zitten te wachten op een groet van iemand die voorbij komt. Wij fietsen langs de huizen en kiezen er dan een aantal uit. Dat doet Izis zelf en gaat als volgt: iemand in de buurt raadt iemand anders in de buurt aan, dat vertel ik dan tegen Izis en zij zorgt dat de bloemen bezorgd worden. Wat er vervolgens gebeurt, is zo bijzonder. Als zo’n oudere Izis voor de deur ziet staan zijn ze vertederd en ontroerd. En dan ook nog met een bosje bloemen.. Het menselijke contact is zo waardevol voor hen, dat is ongelofelijk. Zo’n klein gebaar..”

“Na deze actie vorig jaar merkten we dat er zoveel aandacht voor was, dat we ermee willen doorgaan. We halen nu gemiddeld twee tot drie keer bloemen op per week. We brengen ze dan de volgende dag rond, meestal lukt dat niet in 1 keer, dus dan de dag erna weer. En soms rijden we weleens een rondje met de auto om Izis te ontzien. In totaal maken we zo’n 10 tot 15 boeketjes per week. We hebben trouwens heel mooi nieuws: een tweede Albert Heijn heeft nu ook toegezegd mee te willen doen en bloemen te doneren.”

“Natuurlijk kunnen wij maar een beperkt aantal boeketten bezorgen. Voor Izis moet het wel leuk blijven. Zij geeft zelf aan of ze het nog leuk vindt. Het schikken van de bloemen is werk, en dat doe ik graag. Maar het bezorgen kost veel tijd. Daarom doen we ook een oproep aan iedereen die wil helpen en bloemen in de eigen wijk wil bezorgen. Ik kan zelf helpen met het bloemschikken, mensen uitleggen hoe dat moet.
Foto