@Lennox: Ooooow..Gewéldig! Mijn vader heeft ook zo'n verhaal maar ik weet de finesses niet helemaal meer...Ik zal het hem nog eens vragen!

@ledi: @Lennie: samuiaxe: @omabep: Ja leuk he, die verhalen van vroeger, ben er zelf ook gek op . Dus als jullie er nog een paar weten vertel ze dan gauw! Nu opstaan en naar mijn werk, ben al een kwartiertje te laat . Tot later !

Mijn oudste broer en ik waren een jaar of 15-16 toen we samen op Taekwondo gingen. Na een poosje trainden we ook thuis weleens samen. Op zekere mooie dag waren we beiden wat technieken aan het oefenen op de zolderkamer. Mijn broer legde me uit dat hij omhoog zou springen en in de lucht een ingewikkelde schoptechniek zou uitvoeren...

Nou zag ik best wel dat hij pal onder de plafonnière stond, ook zag ik dat het plafond lager was dan van de andere slaapkamers. Tot de dag van vandaag weet ik niet waarom ik hem niet gewaarschuwd heb, ik vrees dat ik gewoon een slechte inborst heb

Hoe dan ook, mijn broer maakte een majestueuze sprong, kopte de plafonnière van het plafond en viel met een smak terug op aarde, ondertussen naar zijn hoofd grijpend. Hij had gelukkig maar een paar hechtingen nodig.....

SamuiAxe: O,o,o wat was jij gemeen toen

@Lennox: @omabep: @Lennie: wij hebben een boekje, met heel veel van die oude verhalen; in dit geval specifiek over een domineesgezin, dat haast het gezin van (o)Ma en Opa Wortel destijds had kunnen zijn. Ik ben er dol op, en deze is zeker ook heel leuk

Pluisjes in de soep...

samuiaxe: auwauw... Die broer is vast wel een tijdje boos geweest
Of te versuft om daaraan te denken?

(na te hebben gecontroleerd of ik op lennie, of op lennox reageerde, heb ik beide namen erin gezet...)

samuiaxe: Hahaha, wat een deuk, niet alleen in zijn hoof maar ook zijn ego . Heb je hem later wel verteld dat je het aan zag komen of hier wijselijk over gezwegen ?

wortel: Als je ons alletwee neemt zit je altijd goed . En dat boekje moet je zuinig op zijn, kun je later zelf deel twee toevoegen!

@Lennox:

Zulke absurde situaties als in dat boekje herinner ik me niet, boekje is ook wel erg oud (en begint licht te desintegreren)

(o)Ma Wortel kent het haast uit haar hoofd, alleen de titel van het boekje was genoeg om over pluisjes in kiezen te beginnen
(dominees werden vroeger "deels in natura" betaald, in dit geval kregen ze een oude, door de zeewind gezouten kip. Te taai om iets normaals mee te doen, dus koken ze er soep van. Die wordt dus bremzout; pyjamastof meekoken zou helpen. Maar ja, toen stond de dominee te preken met pluizen tussen z'n tanden!)

@Lennox: @omabep: SamuiAxe: @Lennie: zomaar een paar "oude verhalen", dan. Allemaal in meer of mindere mate van de familie afkomstig
Heb ik uit mijn "eigen inbreng" in het *ik-verhalen van andere mensen*-topic hier geplukt, vandaar dat er steeds een ik-verteller is. Ik ben te lui om ze terug in logischer vertelperspectief te zetten

---------------------------------------------
Als mijn zoontje (= Oom Pastinaak als jochie) buiten aan het spelen is, vind hij een blindganger: een bom die nog niet is afgegaan. Ik zeg dat hij die naar het politiebureau moet brengen. Hij stopt 'm onder zijn snelbinders en fietst weg. Een tijdje later belt de politie. Wil ik wel geen jongetjes met bommen onder hun snelbinders op pad sturen? Ze zouden door het gerammel nog af gaan! Bel de politie maar liever!

Een tijdje later vindt datzelfde zoontje weer een bom, maar nu is hij zo wijs die niet onder de snelbinders te doen. In plaats daarvan doet hij hem in de vuilnisbak. Als de vuilniswagen komt, roept hij de hele wijk bij elkaar: het is een brandbom, straks gaat vast die hele wagen in de fik!
De hele wijk komt kijken, om de grootse gebeurtenis te zien, en er gebeurt...

niets!
---------------------------------------------
Ik ben buiten aan het spelen. Een paar kleuters staat een boom te schillen.
Hela, jullie daar! Dat mag niet, gaat die boom dood van! roep ik.
Dat weten wij nog niet, wij zijn pas vier!
De jochies mogen blij zijn dat ik ze niet met hun eigen jassen heb vastgebonden.

---------------------------------------------
("ik" = Papa Wortel als tiener) De les Frans, een dag na de toets. De docente staat op.
"N.N.N." schrijft ze op het bord. We weten inmiddels wat dat betekent: "Nee, nog niet." De toets is nog niet nagekeken. Natuurlijk, dan had de docente ook wel snel moeten nakijken, en ze heeft heus wel meer te doen.
De jongen voor me staat op.
Dreigend roept hij: "Mevrouw, als ik niet minstens een acht krijg voor de toets, dan...!!"
En het mes dat hij in zijn hand hield, slaat hij met kracht in het tafelblad.
De docente... begint te lachen! Ze lacht hem recht in het gezicht uit. Dat hij zoiets dúrft!
De jongen voor me gaat snel weer zitten. Ik kan zijn gezicht niet zien, maar ik kan het me wel voorstellen: het spijt hem nu zeer dat hij niet zomaar de grond in kan zakken.
Zo, die doet dat niet weer. In elk geval niet bij deze docente.

---------------------------------------------
We zitten aan tafel. Het eten is bijna op. Er is nog één stuk bloemkool over. 'Wie wil er nog?' vraagt moeder. 'Ik!' roep ik. 'Ik!' roept ook mijn broer. 'Dan snij ik 'm wel doormidden.' zegt moeder. 'Baboeoem!' roep ik.
.
.
Dat zou atoomsplitsing zijn.

--------------------------------------------
We (=opa & oMa Wortel) zijn naar een klein plattelandsdorp in Drenthe verhuisd, maar eigenlijk zijn we daar nog helemaal niet aan gewend. Bij de pastorie hebben we nu ineens een groentetuin! Maar die is vergeven van de slakken, en die krijg ik maar niet weg. Ik heb alles geprobeerd, maar mijn handen staan verkeerd of de beesten zijn heel standvastig. Dus gooi ik er maar een emmer zeepsop overheen. Maar als ik die avond de andijvie pluk, omdat er gasten komen die vast dol zijn op verse andijvie, kom ik voor een verrassing te staan.
De gasten hebben kinderen, en een van de kinderen begint rustig te eten. Als die net zijn eerste hap andijvie opheeft, doet die zijn mond open om iets te zeggen. Maar zijn moeder roept: 'En het is lekker, dat je dat maar weet!' 'Ja, mama.' antwoordt hij dus maar braaf.
.
.
De groente zat nog vol zeep.

---------------------------------------------
Ik woon nog steeds in dat dorp, en daar ben ik dominee. Maar het loon regelen voor een dominee blijkt een heel gedoe te zijn. Dat is namelijk deels in natura en deels in geld. Na een hoop geharrewar krijg ik een typemachine. Daarvoor moet iemand van de typemachine-pakketdienst met zijn busje naar het dorp toe, om het ding af te leveren. Het halve dorp loopt uit om dat te zien, en de overburen schuiven direct de vitrage open en zitten met hun neus tegen het glas.
Een tijdje later gaat het ding stuk. Hij valt nog binnen de garantie, dus stuur ik hem terug naar de fabriek. Maar dan moet dat busje nóg twee keer komen, een keer om hem op te halen en een keer om hem terug te brengen. Daarvoor loopt weer het hele dorp uit. Tegen de tijd dat ze hem moeten terugbrengen bel ik dan ook de fabriek op: 'Willen jullie hem bij mijn overburen afleveren? Ik haal hem daar vanavond wel op. Dan weten ze eindelijk wat het was.' En zo gebeurt het.

---------------------------------------------
(ik & mijn verloofde = Papa en Mama Wortel) Ik ga op bezoek bij mijn moeder. Mijn verloofde gaat mee. Als we aankomen (via de achterdeur) zien we moeder buiten zitten. Naast de deur staan vier glaasjes water. 'Wat doet dat water daar?' vraag ik. 'Er zitten hier veel katten. Dat water gooi ik naar ze toe om ze weg te jagen.' zegt ze. 'Dan kan ik de vogeltjes tenminste zien."

Dat jaar gaven we moeder een waterpistool voor haar verjaardag. Daar houden de katten vast ook niet van.
Mijn verloofde kookt die dag het avondeten daar. Ze weet niet precies hoe netjes moeder is, dus besluit ze de boerenkool drie keer te wassen. Bij het eten zegt moeder: 'Eén keer wassen is genoeg, hoor.'

wortel: Prachtige verhalen meissie! Ik heb er echt van genoten!

Even iets anders....Volgen de WMR-ders de Olympische Spelen?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik een sportfan ben, ik hou niet alleen van voetbal, maar ook van schaatsen en van nog veel meer sporten.....dus ik volg de laatste dagen alles via de TV over de Olympische Spelen. En natuurlijk hebben de Nederlanders daar tot nu toe al fantastische resultaten behaald! Al 2 keer was het erepodium bezet door alleen maar Nederlanders! Hoe gaaf is dat?
Wat denken jullie?? Komen er nog meer Gouden Plakken bij? Of is het nu wel gedaan met het succes??

wortel: Wat een mooie verhalen uit de worteltuin weer . En wat opmerkelijk dat het loon van een dominee deels in natura was/is. En dan nog in de vorm van een typmachine ook . Mocht de dominee wel kiezen wat hij wilde ontvangen of moest hij het doen met wat hij toegestuurd kreeg?

@Lennie: Ben totaal geen sportiefhebber en alleen maar gek op de kickboksgala's en daarvan hebben we nu wel net de Glory series. Denk dat Wust en vooral Sven Kramer onze paradepaardjes waren, maar wie weet wordt sportminnend nederland nog verrast door nieuwkomers .

wortel: Prachtige verhalen meisje Misschien maar gelijk bundelen?

@Lennie: & @Lennox: Ik was vroeger een groot liefhebber van de O.S. maar sinds ik hier woon schijnt het er niet meer van te komen, jammer genoeg.. Ik schijn het steeds te vergeten, ach, dat heb je soms als je in een uithoekje van de wereld woont Zelfs 'vechtdocu's' gaan aan mij voorbij, maar daar staat tegenover dat ik het zelf doe, ik heb een paar pupillen die ik zo af en toe in elkaar mag beuken, vinden ze nog fijn ook.. Na afloop van een les zeggen ze netjes 'dank je wel'...

Laatste edit 11-02-2014 03:27

wortel: Heel leuk
Ik hou niet zo van sport, maar heb heel toevallig wel het schaatsen gezien/gehoord stond net in de keuken toen het allemaal gebeurde. Vond het wel leuk dat het Nederlanders waren maar heb er geen geduld voor om ervoor te gaan zitten.

Bijna 40 jaar geleden was het ongebruikelijk dat je als een stelletje dat verkering had gewoon bij elkaar mocht slapen, dat deed je toen niet. Als je eens wat wilde moest je zo opportuun zijn als maar zijn kon en de gelegenheid te baat nemen zodra die zich voordeed... Je snapt me wel...

Op zekere avond was ik bij mijn verkering op visite, haar ouders waren ook thuis, evenals haar jongere broertje en zusje.. Die lagen inmiddels op bed, het was een uur of 8 in de avond schat ik. Op zeker moment zei mijn toekomstige schoonvader dat hij en schoonmoeders een stukje gingen rijden! Ik kende die ritjes, meestal gingen ze dan naar de kantine van een naburige camping en bleven dan een uurtje of twee weg

Nadat ze weg waren kropen mijn meisje en ik lekker tegen elkaar aan en begonnen een beetje elkaar te verkennen. Natuurlijk leidde het een tot het ander en op zeker moment wilden we dan ook meer, maar ja, waar doe je dat? Broertje en zusje liggen op bed, dus boven kan niet. In de woonkamer is ook zoiets, de gordijnen waren nogal dun

Uiteindelijk besloten we dat de keuken de beste plaats was om onze tête-à-tête discreet voort te zetten. Nauwelijks echter waren we in de keuken toen ik het tuinhekje hoorde piepen en iemand, (mijn aanstaande schoonvader), een deuntje hoorde fluiten!

Ik heb op dat moment een nieuw wereld- én Olympisch record gezet op het onderdeel: 'Met de broek op de enkels naar de wc rennen! We hebben het gered, nipt

Het meisje in dit verhaal is later mijn vrouw geworden en we hebben het zo'n 34 jaar met elkaar uitgehouden..

SamuiAxe: hihi leuk verteld ook

Dat @wortel-verhaal over die granaten deed mij denken aan een verhaal van mijn vader uit de oorlog.
Het was winter 1944 en in het westen was een tekort aan alles. Ook aan warmte. Dus trokken burgers uit de stad de natuur in om hout te sprokkelen en bomen om te zagen. Zo ook mijn vader en zijn broers. Ze hadden in het bos een flinke boom omgezaagd en in stukken naar huis vervoerd. Daar werden de moten in hapklare brokken gehakt die in het kolenfornuis konden worden gestookt.

Nu wil het geval dat er een V2-lanceerinstallatie in dat bos stond. Een deel van het bos werd daarom bewaakt en de jongens waren wijs genoeg om zich niet te dicht in de buurt van het militaire terrein te wagen. Niet in het minst omdat de geallieerden dat ook nog wel eens als doel voor luchtaanvallen kozen.

Mijn grootmoeder had ergens de hand weten te leggen op stoofpeertjes. Ze stond aan de deur met iemand te praten terwijl in de keuken de stoofpeertjes pruttelden. De kinderen waren in de huiskamer.
Opeens klonk een enorme explosie in de keuken! Iedereen holde er naartoe en ze troffen het volgende tafereel: het geëmailleerd plaatstalen fornuis was opgeblazen tot de vorm van een opengebarsten bal, de gietijzeren kookplaat lag er in stukken naast, op de grond lag een onbeschadigde lege pan en tegen het plafond zaten allemaal stoofpeertjes geplakt.

De politie sprak later het vermoeden uit dat er een blindganger in de boomstam moet hebben gezeten. De jongens realiseerden zich toen dat hun vracht waarschijnlijk zo zwaar was geweest omdat ook een heel peloton beschermengelen op hun schouders was meegelift.

@venzje: Zo, die hebben dus écht geluk gehad! Inderdaad, een peloton beschermengelen Mooi verhaal Jan!

@venzje: ah, idd frappant
maar in dit verhaal gebeurde het tijdens de oorlog,
het was geen ingegroeide granaat 70 jaar later

Laatste edit 11-02-2014 16:29

@Lennie: @Lennox: SamuiAxe: @omabep: thanks

@Lennox: je kreeg wat je kreeg. Iig klaagt Fransje (van 't boekje) vaak over dat "natura-deel". Dat is o.a. elke week erg veel runderlappen, en weten niet wat ze ermee moeten. Dan leren ze er rollade van te maken, en krijgen een gehaktmolen. Gered
Kennelijk had de kerkeraad bedacht, dat een typemachine voor een dominee heel handig was (gelukkig was opa 't met ze eens)
Er is een woord voor dat natura-gedeelte; helaas ken ik 't niet.

SamuiAxe: ik heb deze verhalen (en een paar andere, te nieuw zijn als 'oude verhalen', maar ook in de ik-verhalen hier) in 'n mail staan, op weg naar een echt bestand. Om ze iig te bewaren

Jouw verhaal, prachtig verteld... Die laatste zin

@venzje: zéér beeldend verteld, ik zie het voor me (En toch is mijn 'mind's eye' niet zo sterk als andere )
Dat de pan heel is gebleven Die beschermengelen zijn zich kennelijk net niet doodgeschrokken... of hebben de jongens eerst beschermd, alvorens zich dood te schrikken.

WMR levert wel mooie formuleringen over beschermengeltjes op, per peloton of nest, of vastgeniet aan schouders

Jammer dat het nooit erkent is

@venzje: Gelukkig dat de kinderen er niks aan over hebben gehouden. Maar ze konden daar gelukkig nog van het plafond eten

Laatste edit 11-02-2014 19:26

@omabep: Heel gelukkig! Want anders had ik nooit bestaan...

Ik hoop dat jullie dit filmpje zo kunnen kijken. ik vind het echt heel mooi om te zien!

klik hier

@Lennie: Gezien, met een big smile op mijn kop We hebben een heerlijk Koningspaar, 100% top! Hij heeft ook gewoon kaka aan protocol, geweldig om te zien, echt

@Lennie: Mooi, ik heb vind het een leuk stel en leuk om dit te zien

SamuiAxe: @omabep: Ik vond het nog het leukst dat WA meteen begon te scanderen van: 1,2,3!
Net zoals de dag ervoor, toen er óók 3 Nederlanders op het podium stonden...Toen op de 5000 meter, nu op de 500 meter!
Tja, ik ben nou eenmaal trots op ons kleine Kikkerlandje...want in de sport tellen we dan toch écht wel mee!

Heerlijk al die verhalen, Lennox, blij dat je je "oudjes" aan het lachen hebt kunnen maken, en een prachtig verhaal ook van de bioscoop whahahaha.

Zie het allemaal nu pas, kon ff paar dagen verdomde weinig, had last van draaiduizeligheid, kon niet lopen, was al een paar keer omgegaan languit in de gang en kamer op weg naar de wc.
Dokter is ff langsgekomen, bleek het volgens hem een virus op het evenwichtsorgaan te zijn (dacht hij) alles tolde zo hard om me heen, dat ik er misselijk van werd.