Baby’s luisteren liever naar de klanken van leeftijdsgenoten dan naar gepraat van volwassenen, zo blijkt uit een nieuwe studie.

Wanneer baby’s worden geconfronteerd met het klankpatroon van babbelende leeftijdsgenoten, beginnen ze vaak te lachen en bewegen ze hun lippen alsof ze zelf ook willen praten.

Als ze ‘volwassenen’ spraakklanken horen, blijven hun gezichten neutraal. Dat melden Canadese onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift Developmental Science.

Bij hun experiment lieten wetenschappers baby’s met een leeftijd tussen de vier en zes maanden luisteren naar geluidssimulaties waarmee het klankpatroon van pratende volwassenen of babbelende baby’s werd nagebootst op de computer.

Terwijl de onderzoekers de geluiden afspeelden, brachten ze de gelaatsuitdrukkingen van de baby’s nauwkeurig in beeld met een videocamera.

Door te kiezen voor simulaties van gepraat in plaats van echte spraak konden de wetenschappers nauwkeuriger bepalen waarop de baby’s reageerden.

“We hadden de volledige controle over de geluiden. Daardoor weten we zeker dat de voorkeur van de baby is gebaseerd op unieke eigenschappen van babygebabbel en niet op bijvoorbeeld de toonhoogte of het volume van een specifeke stem”, laat hoofonderzoekster Linda Polka per e-mail weten.

Met de nieuwe bevindingen kan taalverwerving bij baby’s mogelijk worden gestimuleerd. De meeste ouders voelen volgens Polka echter intuďtief al aan dat baby’s graag luisteren naar babygeluiden.

“Vaak gebruiken we een hoog, kinderachtig stemmetje om tegen onze baby’s te praten. In zekere zin imiteren we dan babygebabbel.”