Evolutionaire biologie is niet saai. Dat bewijst de Nederlandse bioloog Menno Schilthuizen in zijn boek 'Nature's Nether Regions'. Daarin leert hij ons wat het seksleven van pakweg de fruitvlieg ons kan leren.

Het uitgangspunt van Schilthuizens is dat we moeten dringend opnieuw tussen onze benen durven kijken én tussen die van andere soorten. De Nederlandse auteur beweert immers dat geslachtsorganen een veel grotere rol in de evolutie spelen dan tot nog toe door wetenschappers aangenomen is.

Onze seksuele gedragingen en de manier waarop we tegen seks aankijken, is zo vastgeroest dat we ons er niet van bewust zijn dat dit een half miljoen jaar geleden compleet anders moet geweest zijn. Die evolutie van ons seksleven, onze seksuele organen en fysiologie kan ons heel wat leren. Over de rol die seks in de toekomst in onze levens gaat vervullen bijvoorbeeld. Wij zijn immers ook dieren. We hebben geslachtsorganen, we hebben seks dus er is meteen een connectie.

Maar wat is het nut? Simpelweg parallellen trekken tussen het van bil gaan bij insecten en mensen is dat niet te gek voor woorden? Schilthuizen haalt het voorbeeld aan van de langpootmug en zijn vibrerende penis waarmee hij zijn vrouwelijke evenknie 'kietelt': daar haalt een langpootmug plezier uit net zoals mensen dat doen. "Het is perfect legitiem om te veronderstellen dat neurotransmitters en zenuwen eenzelfde fysieke verzuchting van plezier opleveren bij de langpootmug."