Wanneer de selfie het levenslicht zag is niet honderd procent duidelijk. De één zegt 2004, de ander 2002. Weer een ander houdt het op 1984. Hoe dan ook houdt de selfie de gemoederen aardig bezig. Het is zelfs zo erg dat de makers nu worden neergezet als narcisten met een psychische aandoening vanwege het obsessief bezig zijn met uiterlijk. Dat zeggen wij niet, dat zegt Dr. David Veal. Remedie: cognitieve gedragstherapie, dezelfde behandeling als bij Body Dysmorphic Disorder.
Voorbeeldje. De Britse tiener David Bowman wilde heel graag de perfecte selfie maken. Hij viel er 15 kilo voor af, gaf zijn school de middelvinger en sloot zich zes maanden op in huis. Om vervolgens 10 uur per dag ongeveer 200 selfies te schieten, op zoek naar het perfecte plaatje. Dan ben je best van je padje af. Bowman realiseerde zich dat het perfecte plaatje niet bestaat en zette in op een overdosis. Wat heeft het leven voor zin zonder de selfie der selfies? Dan maar dood. Hij overleefde het, want hij werd uiteindelijk gered door zijn moeder. Dat kon-ie dus ook al niet.
Het wachten is dus op de eerste selfiegekkie die er, al selfiënd, een einde aan maakt. Alsof selfie vorig jaar het woord van het jaar maken nog niet genoeg was. En iedereen blijft er maar aan mee doen. Ellen. Obama. En ja, ook wij zijn schuldig. Echter, wij zijn niet gek, wij zijn een vliegtuig. Maar er is hoop. Voor ons. Voor u. Voor alle selfiegekkies. The Selfie Police: voor elke overbodige selfie $1 boete. Die dollar komt dan weer terecht in een fonds voor kinderen die geen schoolgeld kunnen betalen. Doe je toch nog iets nuttigs. Met je lelijke duckface. Wij gaan even internetbankieren.