Stel je voor: je koopt een auto voor 25.000 euro, maar je mag daar pas in rijden als je nog eens hetzelfde bedrag hebt neergeteld voor een nummerplaat. Dat gebeurt op dit moment in Peking, waar op de zwarte markt bedragen tot wel 30.000 euro worden betaald voor een felbegeerde kentekenplaat. Dit jaar geeft de overheid namelijk nog maar 150.000 platen vrij en dus proberen de automobilisten op andere manieren toch de weg op te komen.
Er rijden op dit moment 5,3 miljoen auto's in Peking en het aantal mensen dat zich een auto kan veroorloven blijft almaar stijgen door de toenemende welvaart. Om het groeiende fileprobleem en de daarbij horende smog rond de Chinese hoofdstad tegen te gaan werd in 2011 een loterij ingesteld. Aanvankelijk maakten nog 1 op de 10 mensen kans op een nummerplaat, maar dit jaar is het aantal platen dat wordt vrijgegeven met 40% terug gebracht naar 150.000 en maken nog maar 1 op de 150 mensen een kans. Daardoor is een run ontstaan op nummerplaten.
Mensen die een auto nodig hebben, en het zich kunnen veroorloven, zoeken hun heil op de zwarte markt. Particulieren die nog nummerplaten hebben, verkopen die voor bedragen die in de tienduizenden lopen.
Een manager bij Beijing Sunshine Aomei Asset Managment, een groot bedrijf dat nummerplaten op zijn website verkoopt, vertelt tegen persbureau Reuters dat een nummerplaat zes maanden geleden nog rond de 100.000 yuan, zo'n 12.000 euro, kostte. Sinds het begin van dit jaar is dat verdubbeld.
Ook autohandelaren in tweedehands auto's, die nog nummerplaten hebben liggen van voor het loterijsysteem, verkopen of verhuren die, waardoor ze een constante inkomstenstroom hebben uit de handel in de platen.
"Toen de loterij begon, verkochten ze ze voor 30.000 tot 50.000 yuan (tussen de 3000 en 5000 euro), maar nu verhuren ze ze voor 7000 euro per jaar", zegt Xie Rui Song, een civielrechtelijk advocaat. Volgens hem is het verhandelen van nummerplaten illegaal in China, maar doet de politie niets. "Deze handel vindt plaats tussen twee civiele partijen en dus grijpt de politie niet in. Maar er zit een groot risico aan. Als er een ongeluk gebeurt dan zijn beide partijen verantwoordelijk."

De 30-jarige Dong Tao doet al 2,5 jaar mee aan de loterij, maar reist nog iedere dag 2,5 uur heen naar zijn werk en 2,5 uur weer terug met de metro. Hij moet 4 keer overstappen en in de drukke ochtendspits is de kans groot dat hij aansluitingen mist en te laat op zijn werk komt.

"Het systeem is niet eerlijk en volkomen willekeurig", klaagt hij. "Mijn buurman heeft net een nummerplaat gekregen via de loterij, terwijl hij een kwartier lopen van zijn werk woont. Er zou gekeken moeten worden naar wie echt een auto nodig heeft en wie niet."