In de personeelstoiletten van het Wetterskip Fryslan wordt de urine van ambtenaren niet zomaar door het riool weggespoeld. Het urinoir is namelijk aangesloten op een laboratorium waar de urine wordt omgezet in elektriciteit. Klinkt als een futuristisch experiment, maar dat is het allerminst. De pilot start deze maand en de energie wordt dan direct gebruikt in het gebouw van het waterschap.
De urinepilot wordt samen met het watertechnologiebedrijf Wetsus uitgevoerd. Die heeft een methode ontwikkeld om fosfaat en stikstof uit de opgevangen urine te halen en die om te zetten in elektriciteit. Volgens promovendus Philipp Kuntke werkt de techniek in het laboratorium al. Hij hoopt met de pilot op het project te promoveren. Ook het waterschap hoopt er in de toekomst van te profiteren. In de wens om het onderkomen duurzaam te maken past het urineproject goed. Het project kost het waterschap, op wat operationele kosten na, niets.
Hoewel waterschappen misschien een behoudend imago hebben blijkt dat volgens een woordvoerster van het Wetterskip wel mee te vallen. ‘Wij staan open voor nieuwe technologieën zoals deze. Het is ook direct gelieerd aan onze core business, wij maken vervuild water immers schoon. Elektriciteit uit urine winnen is een primeur in Nederland. ‘Voor zover ik weet zijn we inderdaad de eerste, zegt de woordvoerster, ‘in andere kantoren wordt er natuurlijk wel op andere duurzame manieren met water omgegaan, zoals het scheiden van afvalwater. Maar nergens is zoiets omgezet in energie zoals bij ons.’
Er zijn 280 medewerkers die naar verwachting zo’n 280 liter urine leveren. De energie die daaruit gewonnen wordt gaat direct terug naar het gebouw. ‘Het gaat om zo’n 8 kilowattuur per dag. Om het te vergelijken, we hebben hier een elektrisch wagenpark, daar rijdt een auto 50 kilometer op.’
Om de urinepilot in werking te zetten wordt het hele lab, gevestigd in een container, tegen het kantoorgebouw van het Wetterskip geplaatst. De koppeling vindt plaats ter hoogte van het herentoilet. Alleen de urine van mannelijke ambtenaren komt namelijk in aanmerking voor het project. ‘Dat is om een hele praktische reden. Bij een vrouwentoilet kun je niet garanderen dat er alleen urine wordt geproduceerd. Bij een urinoir wel.’