Het is zijn laatste poging: onderzoeksjournalist Karl Hammer wil weten waar Hitler’s verdwenen diamanten zijn verborgen en hij looft op 12-12-12 een bedrag van twaalfduizend euro uit voor degene die ‘de code’ breekt.
In zijn kluis heeft hij een brief met een geheimzinnige code (vol runenrekens) die volgens hem leidt naar een plek in de bossen van Zuid-Duitsland. De diamanten van Hitler, de tranen van de wolf genoemd, zouden daar verborgen zijn om na de Tweede Wereldoorlog nieuwe paramilitaire acties van te kunnen financieren.
Terwijl de Russen in april 1945 bloedig hun weg vochten door Berlijn, brachten de nazi's snel een lading goud en de persoonlijke diamanten van Hitler naar een geheime locatie. Het was de bedoeling om hiermee de terreurgroep Werwolf te financieren.
Tijdens de laatste uren van de strijd gaf Hitlers secretaris Martin Bormann een gecodeerd document met runentekens aan een aalmoezenier om het naar partijboekhouder Schwarz in München te brengen. Op het document zou de locatie staan beschreven van het goud en de diamanten. Schwarz was echter al door de geallieerden gearresteerd en Bormann overleefde de Russische aanval niet.
Ruim zestig jaar later kwam het document bij toeval in handen van onderzoeksjournalist Karl Hammer. Het had zich al die tijd onopgemerkt in de nalatenschap van de aalmoezenier bevonden. Hammer is er van overtuigd dat het authentiek is. "Ik heb er alle begrip voor dat sommige mensen twijfels hebben, maar mijn onderzoek toonde aan dat het papier, de typografie en de doorslag van de letters zonder meer geloofwaardig zijn. Bovendien komen de runentekens overeen met de stijl die Bormann zou gebruiken". Voor Hammer restte alleen nog de vraag hoe de code in elkaar zat en of de buit nog terug te vinden zou zijn.
Naar de huidige waarde van het goud en de diamanten kan men volgens Hammer slechts gissen. Dat het om een gigantisch bedrag moet gaan staat voor hem vast. "Hitler had de mooiste en beste diamanten in zijn bezit. Volgens mijn informatie stonden die bij zijn intimi bekend als 'de tranen van de wolf' en zijn op zich al een vermogen waard." De historische waarde van de diamanten is ook onbetwist.
Dat de buit nog altijd ergens op ontdekking ligt te wachten is zeer waarschijnlijk volgens historicus Gerard Aalders van het NIOD die door Hammer werd benaderd. Samen concludeerden zij dat er immers nog altijd schatten van de nazi's worden gevonden, zoals de grote kunstbuit die in 2006 in Zwitserland werd opgespoord waar ze door de nazi's was verstopt.
Een paar jaar lang beet Hammer zich vast in de code (kijk ook zijn website codebrekers) en hoewel hij het grootste deel wist te ontcijferen, lukte het hem niet om de bergplaats te vinden. Speurend in Duitsland raakte hij er van overtuigd dat hij iets over het hoofd zag. In november 2012 verscheen er een artikel in de Engelse pers over een gevonden postduif uit de Tweede Wereldoorlog die aan zijn pootje nog een gecodeerd bericht had.
Maar niemand begreep de code en daarom werd het publiek opgeroepen om mee te denken. Dit inspireerde Hammer om een ultieme publieksoproep te plaatsen, inclusief een beloning voor diegene die het laatste deel van het raadsel op kan lossen. 'In 2006 wist een groep amateurs op initiatief van de violist Stefan Krah een code uit de Tweede Wereldoorlog te breken waar zelfs de beste cryptografen niet in slaagden. Ik hoop dat het zelfde ook mogelijk is met deze code', aldus Hammer. In de bijlage vindt u de Premievoorwaarden.