Hij was 17 en zij was 15. Een hindoe jongen en een moslim meisje, verliefd. Toen hun ouders daar een stokje voor wilden steken, bedachten zij zich geen moment en gingen er samen vandoor. Tien later later kwam justitie hen op het spoor. Suraj Sonkar, nu 28 jaar oud, werd in de boeien geslagen en weggevoerd terwijl zijn vrouw Noorie en hun twee kinderen hulpeloos moesten toekijken. Zij hielden zoveel van elkaar, zegt Suraj, dat geen van beiden zich nog kon herinneren waarom hij gearresteerd werd. Op 3 september 1996, zes dagen nadat Suraj en Noorie samen gevlucht waren, had haar vader Mohammed Hanif een klacht ingediend bij de politie in Bally, Howrah. De twee geliefden waren toen nog minderjarig. De politie arresteerde Suraj en beschuldigde hem van ontvoering en verkrachting. Noorie werd teruggebracht naar haar ouders. Suraj werd echter op borgtocht vrijgelaten en nam dadelijk weer contact op met Noorie.
Na een tijdje accepteerde ook Hanif Suraj, omdat die een verantwoordelijke echtgenoot en vader bleek te zijn. Hij werkte hard als groentehandelaar en het leven kon niet beter zijn. Ze waren zo gelukkig dat ze de hele toestand met de politie vergaten. In 2005 stierf Hanif. Maar de rechtszaak tegen de twee leefde nog steeds. Op 16 juni werden Suraj en Noorie volkomen verrast toen de politie aan hun deur verscheen en Suraj in de boeien sloeg. Suraj zelf wist zich de beschuldigingen tegen zijn persoon niet onmiddellijk te herinneren, maar de politie was zeker van haar zaak. Hij had zich onttrokken aan de voorwaarden van de borgtocht, zo wisten ze hem te vertellen. Nadat zijn moeder en vrouw voor hem gepleit hebben, hebben de rechters Suraj wederom op borgtocht vrijgelaten.