Een geheimzinnige worstenposter die eilandgenoten tot waanzin drijft. Sinds een jaar houden stiekeme worstenplaatsingen de inwoners van het Nieuw-Zeelandse eiland Waiheke in hun greep. Enkele worstjes op een broodje met saus, en dat dan aantreffen in de brievenbus. Getroffenen zeggen dat de wilde worstenlegger de gemeenschap uiteen drijft. ''Het is traumatisch. Niemands brievenbus is veilig.''

In een wit broodje, met boter en tomatensaus: een jaar geleden duikt de eerste worst in een brievenbus. De tiener die de worst vindt denkt er niet teveel van en vermoedt dat deze daar door een dronken voorbijganger is achtergelaten. Maar dan gebeurt het nog een keer... ''Ik stuur een foto naar mijn vriendengroep en sommigen van hen hadden ook een worst gevonden. Toen kwam het besef dat er een serie-saucijsverspreider actief was.''

Het liep al snel uit de hand. Op veel plekken doken worsten op. Er konden weken of zelfs maanden voorbijgaan voordat er plots opeens weer een worst opdook. ''Je wist wel dat het zou gebeuren, maar nooit wanneer.'' En was het een uit de hand gelopen grap, of stond het symbool voor iets onzedelijks?

Op een gegeven moment kwam een van de worsten aan in bruin brood en sinds kort worden ze zonder boter in de bus gedaan. Maar of dat komt door de levensonderhoudcrisis of dat het gaat om een copycat, durft een van de slachtoffers tegenover Stuff niet te zeggen. Per voorval nam het wantrouwen toe. Wie is de worstenposter, is het meer dan een persoon of zelfs een Aucklander? Vragen de Nieuw-Zeelanders zich af.

Een van de voor de hand liggende verdachten is een lokale slager onder de bijnaam 'de gekke slager'. Sir Peter Leitch, zoals hij eigenlijk heet, heeft talloze verklaringen dat hij niet de worstenman is. Hij zou naar eigen zeggen worsten nooit weggooien. Ook slagerij-eigenaar Carol Forman vind het onbegrijpelijk. ''Ik ben overdonderd, worsten zijn niet goedkoop om te maken.

Een van de inwoners was al zo 'n drie keer de sjaak ( red.: ) pineut. Hij zegt dat het niet makkelijk is om erover te praten. Toch besluit hij er aandacht voor te genereren om de bijzonder zaak te beëindigen. ''Het kan alleen worden opgelost als we weten wie erachter zit. Het is traumatisch en ik wil dat het stopt. het gaat nu al veel te lang door.''

Ondanks de zorgen van de bevolking betoogt klinisch psycholoog dr. Dougal Sutherland dat de worstenlegger misschien juist het eiland meer met elkaar laat verbinden. ''Het is ergens wel grappig en het brengt iedereen samen. Daarbij kunnen mensen erover praten en elkaar vragen of ze al slachtoffer zijn geworden.''

Wat betreft het motief durft Sutherland tegenover Stuff niet zoveel te zeggen. ''Een beetje bekendheid en het gevoel dat het mensen bezighoudt, is waarschijnlijk wat de boosdoener drijft. Dit is iemand met tijd, geld en toegang tot een barbecue. Waarschijnlijk geen vegavreter en niet bepaald gezondheid bewust. Iemand die redelijk slim is en goed kan verstoppen.'' Hoewel al die omschrijvingen vrij algemeen blijven, durft Sutherland een ding met zekerheid te voorspellen: ''De stiekeme saucijsverspreider is een man!''