Onderzoekers hebben een manier gevonden om methaan, een veel sterker broeikasgas dan CO2, om te zetten in visvoer. Goed nieuws voor het klimaat, maar ook voor viskwekerijen. Het voer kan namelijk goedkoper worden dan klassieke visvoeders, en er hoeven geen kleinere vissoorten of planten voor te sneuvelen.

Methaan (CH4) is als broeikasgas op korte termijn veel krachtiger dan CO2. Daarom is het belangrijk dat ook de uitstoot van dit gas omlaag gaat. Aan de Universiteit van Stanford is nu een procedé ontwikkeld om zogeheten methanotrofe bacteriën in een bioreactor te voeden met methaan, naast verschillende andere voedingsstoffen. Zo groeien ze uit tot een proteïnerijk mengsel dat gebruikt kan worden als diervoeding in de sterk opkomende sector van de viskwekerijen.

Vis is wereldwijd een belangrijke bron van eiwitten en voedingsstoffen. De consumptie van vis en schaaldieren is sinds 1960 verviervoudigd. Ongeveer de helft daarvan is afkomstig uit viskwekerijen, maar ook overbevissing in het wild is een toenemend probleem voor het globale ecosysteem. En volgens voedselexperts zal de globale vraag naar vis nog verdubbelen tegen 2050.

Volgens de studie kan het visvoer onder meer worden gemaakt met het methaan dat vrijkomt in olieproductie, bij afvalverwerking of waterzuivering. Dat leidt volgens de wetenschappers tot mooie resultaten op vlak van een verminderde uitstoot van methaan in de atmosfeer, meer stabiele ecosystemen en positieve financiële uitkomsten.

De vraag naar klassiek visvoer, gemaakt van kleine visjes of planten die land innemen en water en meststof vereisen om te groeien, zou daardoor sterk kunnen verminderen.

De studie, verschenen in Nature Sustainability, stelt bovendien dat de kostprijs om methaan op te vangen, goedkoper is dan wat de markt vandaag vraagt voor conventioneel visvoer.

De onderzoekers zien veel potentieel in hun onderzoek maar zeggen wel dat de zwakke schakel op dit moment nog de schommelende prijs van elektriciteit is, onder meer nodig voor de koeling van de reactoren.

In staten zoals Texas of Mississippi, waar de energieprijzen laag zijn, zou de productiekost voor het voer met 20 procent dalen. Het vismeel kan daarmee worden geproduceerd voor 1214 dollar per ton, 386 dollar minder dan dezelfde hoeveelheid klassiek visvoer.

Als de elektriciteitskosten kunnen worden verlaagd door bijvoorbeeld reactoren te ontwerpen die minder koeling nodig hebben, zou de productiekost voor vismeel uit methaan overal 20 procent lager uitvallen, waardoor het proces volgens de studie winstgevend kan zijn. De onderzoekers geven nog mee dat de totale wereldwijde vraag naar vismeel kan geproduceerd worden met het methaan dat enkel in de VS wordt opgevangen.