We vergaderden meer dan ooit digitaal. Tel daar het thuiswerken bij op, en je hebt een recept voor potentieel flinke bloopers. Met vooral een hoofdrol voor lastige katten, of vergeten dat de microfoon aan stond. Maar uit verhalen van de NH Nieuws-panelleden kunnen we opmaken dat het soms veel verder ging.

Iets in stilte willen zeggen, terwijl het toch voor iedereen te horen was. Het gebeurde veel. Lida Blokker uit Zaanstad kan erover meepraten. "Een persoon die luidkeels commentaar op de raad van bestuur gaf, terwijl ze de zoomvergadering nog niet had afgesloten." Of schooljuf Lisanne Woons uit de gemeente Koggenland die tijdens het geven van thuisles onbedoeld commentaar hoort van een ouder. "Die zei tegen het kind: 'Zeg maar tegen juf dat ik het echt onzin vind wat je moet doen'."

Maar ook moet je oppassen naar wie je een bericht stuurt, weet de Amsterdamse Heleen van Rootselaar. "Een opmerking over een saaie presentatie waarvan ik dacht hem naar één persoon te sturen kwam in de algemene openbare chat terecht."

Al kan je door die microfoons soms ook zomaar getuige zijn van een wc-bezoek van een collega, weet Alkmaarder René Weiland. "Hij had daar geen makkelijke tijd en wij daardoor ook niet."

En wat is dat toch met katten? Veelvuldig zien we reacties over de kont van deze dieren die regelmatig in beeld komt, of poezen die continu geaaid willen worden. Ook Judith Huijgen uit Castricum heeft een mooie anekdote. "Een collega is bang voor haar eigen kat en deze kwam bijna wekelijks op haar bureau zitten. Ze durfde het beest niet weg te halen, waardoor ze vrijwel helemaal uit beeld ging zitten om uit de buurt van de kat te blijven."

Ook kwamen mensen wel eens in beeld die dat liever niet hadden gewild. Bijvoorbeeld de Bloemendaalse Monique Paulino de Aguiar. "Ik kwam in mijn ondergoed de kamer van mijn dochter binnen omdat ik iets wilde lenen. Ik had nooit meer gedacht aan de onlineles. Opeens blerde mijn dochter: 'Mam wat doe je?'. Nog viel het kwartje niet, totdat ik naar het scherm vol pubers keek die dubbel lagen. Nu klop ik eerst."

Gerard de Munnik uit Amsterdam liet zijn collega's tijdens een vergadering zijn huis zien. "En toen kwam mijn zoon van 17 naakt door de gang naar mij toe lopen om wat te vragen. De dames vonden het niet erg, haha."

Ook stadgenoot Hilda Schaap had een onhandige huisgenoot. "Ik was bezig met een zoom-vergadering, komt mijn man naar beneden in zijn onderbroek. Hij had niets door. Wij, allemaal meiden, gilden het uit."

En dan zijn er nog de kleinkinderen. Nico de Roo uit Schagen kan er nog smakelijk om lachen. Na een plaspauze komt hij terug bij de computer waar hij een vergadering volgde. "Maar die was inmiddels overgenomen door mijn kleinzoon (net geen 4 jaar). Hij bleek diepgaand in gesprek met mijn directeur. Tot groot genoegen van iedereen overigens."

Ook de kleinzoon van Marc Bruin uit Den Helder mengde zich in een vergadering. "Wij passen op woensdag op. En op het moment dat ik wat moest zeggen, hebben we wel hilarische toestanden gehad: 'Opa, wie zijn al die mensen?', of: 'Wat heeft die een gek haar'."

En dan nog een dikke tip: blijf wakker. Want het gebeurt blijkbaar nog wel eens dat de concentratie wegzakt. Eva Smit uit Enkhuizen maakte het mee. "Een collega was in slaap gevallen tijdens de teamvergadering. En we konden haar allemaal zien, haha!"