De gedachte aan onze eigen dood maakt ons vooral bang en verdrietig. Maar misschien moeten we er wat luchtiger naar kijken. Want mensen die echt bijna dood gaan voelen zich veel blijer en gelukkiger dan je zou verwachten.

“Doodgaan is veel minder naar en eng dan we denken,” zegt psycholoog Kurt Gray van de University of North Carolina. Samen met collega’s onderzocht hij blogposts en andere teksten van terminale patiënten en gevangenen in de dodencel. “In ons hoofd is doodgaan eenzaam en betekenisloos, maar de laatste blogs van terminale patiënten en de laatste woorden van gevangenen zijn juist vervuld met liefde, sociale verbinding en betekenis.”

De teksten van de mensen die bijna dood gingen werden vergeleken met respondenten die zich alleen maar moesten voorstellen dat ze binnenkort zouden sterven. De groep die daadwerkelijk bijna doodging gebruikte veel meer woorden voor positieve emoties en veel minder voor negatieve dan de deelnemers die alleen moesten denken aan een naderende dood. Ook werden de patiënten naar mate de dood dichterbij kwam steeds positiever in hun woordgebruik.

Zowel de terminaal zieken als de gevangenen die de doodstraf wachtte, leken zich tegen het einde van hun leven meer te focussen op zaken die helpen bij zingeving, zoals religie en familie. Ze waren over het algemeen positief gestemd. Onze verwachtingen over hoe we ons voelen als we weten dat we snel dood zullen gaan, zijn dus gelukkig behoorlijk anders dan hoe we ons daadwerkelijk voelen.