Ik sta doelloos uit het kraaiennest te staren...
want ik kan geen hand voor ogen zien...

Mijn ogen een beetje nat want ik denk dat ik grien.
Wrijf de laatste nachtelijke uren uit dit tranendal

voordat ik uit het kraaiennest val
om het dek te gaan schrobben

want met al die ruiende robben,
aan boord..op het passagiersdek,

is het al gauw een dam zonder hek
en wat te denken van al die Wad-lopers

...dat is toch dat excursie-uitje van die autoslopers?,
Die horen voor het eerst hoe de natuur klinkt..

en dat het niet alleen metaal is dat blinkt
maar ook de dauw op de bladeren

...terug naar de jaren van onze voorvaderen,
die de Waddenzee zwaar hebben bevochten..

met als tegenstanders verschrikkelijke gedrochten.
maar ze hebben overwonnen

Zo gewonnen, zo geronnen,
en de kapitein sloeg een vat Schelvispekel aan...

Die hij direct achterover begon te slaan,
nu maar hopen dat hij er geen last van krijgt

straalbezopen wou hij op pad gaan
maar anderen hielden hem tegen

zo liep hij niet over de drukke wegen
helaas was de man nogal sterk

hij wist te ontkomen en hij ging naar een kerk
waar hij zou vertellen, wat hij had gedaan

en hij straks zwijgt
omdat hij zoveel moet overgeven

maar het is de drank die naar zijn hoofd stijgt
o wat was hij weer dom

Maar op de Waddenzee is nog meer te beleven
denk eens aan al die andere dieren die er verblijven

daar kan je een mooi verhaal over schrijven
maar wadlopen dat is niks voor mij

je bent er anders frank en vrij
aan het wegzakken in de prut

dat is dan mooi k*t
zit je vast in die blubber

gelukkig, zijn er ook laarzen van rubber
die houden je hoog en droog

Iemand trekt je eruit met een stuk rubber
Maar helaas knapt dat net iets te vroeg

je hebt ook laarzen die zijn als je middel zo hoog
maar die lopen niet lekker

en als je ze hebt, baal je als een stekker
wat moet je hier nou mee doen?

dat Wad geven van katoen
dat Wad proberen te bedwingen