26: Dode aangetroffen op begraafplaats
Schoolvoorbeeld van correct maar eigenaardig aandoend nieuws
26.1: Kat van de buren
Tijdens de overdracht, we zijn onderweg naar de domicilie van de collega, gaat de telefoon. Er is in het stadje aan mijn kant van de rivier een kat gevonden. Op de oprit, liggend in een plas water. Het heeft net geregend. Dat is wel heel vreemd voor een kat. Die gaat alleen maar in een plas water liggen als ‘ie écht niet voort kan.
Het is nagenoeg op de route dus één van de beide collega’s, we zitten dit keer met z’n drieën in de bus, chauffeur, z’n vriendin die ook chauffeur is maar nu als bijrijder functioneert, en ik zei de gek, toetst het adres is. Een oude uitvalsweg van het stadje naar de polder toe. Als we aankomen is het inmiddels donker en het is even zoeken naar het juiste huisnummer. Er blijken meerdere nummers aan één oprit te zijn en natuurlijk moeten we de achterste hebben.
Maar als we gedrieën de oprit oplopen komen de mensen al naar buiten. Het gezin bestaat uit man en vrouw met een stuk of wat halfvolwassen kinderen. Mijnheer had de kat gevonden. Een reus van een kat met zwaar overgewicht. Lief beest, ondanks zijn klaarblijkelijke toestand blijft ‘ie rustig liggen ook al wordt ‘ie gemanipuleerd.
Volgens mijnheer toont ‘ie ongemak bij de achterpoten, maar wat het is kunnen we niet beoordelen. Meest ernstig zou een bekkenbreuk zijn, maar dan zou zo’n dier meer aangeven. Maar meest waarschijnlijk heeft ‘ie een tik gehad van dees of gene en toen met z’n kapotte lijf toch nog de oprit opgekropen.
We overleggen met de familie. Mijnheer komt op het idee een buurvrouw te bellen. Die kent alles en iedereen in de buurt. En inderdaad, buurvrouw weet aan de hand van de beschrijving, kleur, formaat etc. te vertellen dat het de kat is van buren een paar huizen verderop.
Eigenaar gebeld, die zit op anderhalf uur rijden verder. Maar ook hij herkent aan de hand van de beschrijving zijn kat. Kan niet missen. Ik adviseer de eigenaar om hoe dan ook een dierenarts in te schakelen, maar vermeld wel dat het zo op zaterdagavond wel eens prijzig kan gaan worden. Eigenaar is eerst in dubio maar beslist dan.
Hij komt naar huis. Als de kat bij de melder kan blijven dan haalt ‘ie de kat op en beslist dan wat of er met het dier moet gebeuren. Onderdeel van de overweging is dat de kat al vijftien jaar oud is. Ik vermoed dat het een vorm van euthanasie gaat worden. Of dat door een dierenarts zal gebeuren of op een andere manier, daarover weiger ik voor mezelf een oordeel aan te matigen. Dat is aan de eigenaar.
De kat blijft bij de melder op de stoel met een handdoek erover. Wij gaan terug naar de bus en vervolgen onze aflossing.

26.2: Aangevallen egel
Het is weer wintertijd. Beetje vroeger licht in de ochtend, voor zo lang als het duurt. Even voor de koffie komt er een melding door over een egel die aangevallen zou zijn door een hond. Vaak is de hond dan een ernstiger slachtoffer dan de egel maar in dit geval schijnt het toch andersom te zijn.
De originele melding dateert van gisteravond. De melder kreeg het advies om de egel in een doos te doen met wat water en kattenvoer en de boel even aan te kijken. De volgende ochtend mocht ik gaan kijken of de egel inderdaad beschadigd was.
Het adres is in een nieuwe wijk in de stad met behoorlijke parkeergelegenheid. Ik kan de bus nagenoeg voor de deur neerzetten. Als ik aanbel doet vrijwel onmiddellijk een jongetje van een jaar of acht de deur van de garage open. Aanwezig zijn papa, twee spruiten en de egel. Ik vraag eerst naar de hond. Daar gaat het goed mee, hij heeft de snuit niet vol met stekels. Waarschijnlijk was mijnheer er op tijd bij. De hond is een Jack Russel en die zijn nogal eens overmatig enthousiast.
Betekent dat de egel waarschijnlijk ook niets heeft opgelopen. Ik praat even met de aanwezigen, ook de kinderen willen hun duit in het zakje doen, en besluit dan om het maar eens te proberen. Met toestemming van de melder zet ik de egel, opgerold en wel, bij de heg. Beest beweegt wat maar heeft geen zin om te ontrollen. Dan maar wat zwaardere maatregelen. Ik pak het diertje weer op en zet het middel op de tegels. Minder comfortabel voor het dier maar dan krijgt ‘ie misschien wél zin om beschutting op te zoeken. En, ja hoor, beestje ontrolt, komt in de benen en schuifelt in de richting van de heg. Niets te bespeuren van enig mankement. Die is waarschijnlijk alleen maar geschrokken maar heeft er verder niets aan overgehouden.
Ik neem afscheid van de familie, ga terug naar de bus en naar huis.

26.3: Dode kat op begraafplaats
Dezelfde dag, maar dan na de koffie, komt de volgende melding binnen. Een vrouw heeft een dode kat gevonden op de plaatselijke begraafplaats, het dier in een kratje gedaan en mee naar huis genomen. Ze moest nog naar haar werk, daarom zou ze het dier in de krat op de oprit leggen met een handdoekje er overheen.
Ik bel mijn bijrijder, die ik de vorige rit glad vergeten was, en haal haar op. Bijrijder belt de melder en die zegt op basis van onze ETA dat ze nog even blijft wachten. Het is in een groot dorp in de andere regio, ongeveer 40 minuten rijden.
Als we aankomen en de bus op de oprit zetten komt mevrouw al naar buiten. Zoals gezegd lag de kat netjes in een kratje onder een handdoek op de oprit. Chip uitlezen, geen chip. Dat is makkelijk. Fotootje maken, het dier was niet erg beschadigd, formuliertje schrijven en naar de vriezer op het asiel. Standaard werk.
We praten nog even met mevrouw, die het dringende verzoek heeft om de begraafplaats als vindplaats te vermelden en niet haar huisadres. Natuurlijk. Dat doen we. Dan nemen we afscheid en vertrekken naar het asiel. Kat met formulier in de vriezer, die al weer redelijk vol begint te raken en we kunnen weer op huis aan.