Reagerende op het allereerste bericht: ik denk dat je bezig bent met de groei - dat is de geestelijke groei - je hersenen, een specifiek deel is bezig de emotionele signalen te verwerken en zich te beleren - veel oefenen door veel met mensen om te gaan - en als nodig eens een gesprek te hebben met iemand die je vertrouwd.

Want soms heb je dat gewoon nodig.

Ik ben het helemaal met je eens... iemand die je vertrouwd waar je goed mee kan praten is heel belangrijk... als je dat niet doet ga je alles opproppen en dan wordt je depri... ik heb er zelf ervaring mee...

ik ben altijd al depri

ik praat ook met vertruwelingne alleen dta help nou oko niet altijd...

Puberen wat is dat? Is dat het moment dat je allemaal liedjes gaat zingen uit je jeugdjaren en ze eigenlijk gewoon dom vind, maar toch wel leuk vind om ze te horen? Dan heb ik gepuberd.
Als puber heb ik gewoon gedaan alsof ik naar mijn ouders luisterde en dan gewoon rustig je eigen weg gaan. Gaat alles een stuk makkelijker en blijft het meestal ook gezellig. Ik heb wel flinke ruzies gehad met mijn ouders zeker met mijn pa, waar gewoon hele dagen niks meer tegen elkaar werd gezegt (2 weken lang). Ach puberen hoort erbij, zolang je maar onthoud dat je ook redelijk moet blijven en moet nadenken dat je mensen kan kwetsen.
Veel pubers zetten zich af tegen ouders en de hele maatschappij en gaan bij groepjes/clans horen. Schoppen tegen dingen als geloof en bushokjes aan. Zolang je dat laatste maar niet doet en anderen in hun waarde laat dan komt het goed en je mag best een keer boos zijn. Dat hoort erbij.

pubers die dit lezen, troost je. de meeste ouderen hebben het ook gehad, en het gaat weer een keer over....

@Gleadar1992, goede vertrouwelingen beuren je op en laten je in je waarde.

ik had niet verwacht dat pubertijd zo deprimerend was.. ook al zie ik het leven wel als leuk hoor. DIe twijfels enzo en onzerheid die had ik eerder nooit zo