Voor Carlos en Piet, van Eva Saegerman ---------------------------------------------- Hier kort zijn verhaal: Hij was een Welsh, is ruim 45 jaar geworden, heeft tot zijn 37ste als eerste paardje van een manege eigenaar meegelopen in de lessen en kwam toen naar ons. Nog 6 jaar hebben pleegkinderen veel plezier met hem gehad, hij was voor de kinderen het meest geduldige paard wat je je voor kunt stellen, In de bak en op ritten dwars door het bos, de dijken en het dorp, hoewel hij als oude bok best nog fel kon zijn, als er een vreemde merrie in de buurt kwam. Zo'n paar jaar geleden is Carlos hoefbevangen geworden nadat iemand hem te veel voedsel had gegeven om "bij te komen omdat hij zo mager was". Hoewel zijn voeten weer perfect werden, heeft niemand na zijn bevangenheid, onstaan door de goedbedoelde pogingen om toch wat vlees op zijn botten te houden, meer op hem gereden. De laatste jaren liep hij ook niet meer bij zijn twee weidemaatjes, Don en Shiny, maar samen met Mina, omdat Shiny, die snotaap, hem een beetje te veel pestte en hij door de artrose niet meer eens flink achteruit kon meppen. Als zijn klein vriendinnetje besloot om even bij Don en Shiny te gaan buurten, begon hij de laatste tijd , de hoefslag, die in zijn hoofd zat van het vele jaren les lopen, uit zich zelf na te bootsen. In de bak zie je een een halve meter brede grote ovale ronde en een wat onduidelijker spoor door het midden waar hij soms van hand veranderde. Sinds enkele dagen was hij verzwakt en had diarree, niettegenstaande hij geen besmetting had. Gisteren heeft de eigenaar nog even geaarzeld of ik hem niet 's nachts op stal moest zetten, maar tegen hem gezegd: "nee, vriend, als je dood gaat zal dat onder de open hemel zijn, niet onder een plafond". Carlos is verstrikt geraakt in schrikdraad, gevallen en kon niet meer opstaan. Hij had ook een wonde aan de achterbenen van het schrikdraad. Hij ademde nog maar was in diepe choque. De dierenarts heeft beslist hem te laten inslapen. Die ouwe grijze kop, die schonken overal uitstekend, als een getekende karikatuur van een oud paard, het gehimurmel als ie je zag. Sommige beesten vergeet je nooit....... | 
Oudgediende
