Zulke grote ijsjes had hij nog nooit gezien! hij had nog 10 cent over.. daar kon hij 100 liter slagroom van kopen, dat deed hij dan ook. Hij at het allemaal op.. toen ging hij dood aan een hersenbloeding althans dat dacht iedereen maar...

het was gewoon al dat aardbeienijs dat z'n oren uitkwam. terwijl hij daar zo lag kwamen er een paar huilers (gestrande zeehondjes) op hem af, die gretig het overtollige aardbeienijs opslobberden.
héhé, daar knapten ze weer helemaal van op. jantje werd langzaam wakker toen de huilers aan z'n oren begonnen te sabbelen

Ze hadden zijn oren er af gegeten!
Jantje wou zijn oren er terug aan laten zetten vandaar dat hij naar het ziekenhuis ging voor plastische chirurgie, maar in het ziekenhuis ging er iets mis! namelijk...

de apparaten waren defect! hij pakte zijn oren en begon de apparaten schoon te maken, hij dacht dat ze het nu misscihen wel deden.. En ze begonnen te ronken, nu was er nog een probleem*schrijver ik dus;) word opgegeten!*

Er waren geen handschoentjes dus ging hij zelf maar opereren met blote (oren) handen.. maar er ging iets mis namelijk...

Het mes was te bot en hij schoot uit hup das pech neus weg

@#$@!@#!!!! Nu had hij zich dan wel een oor aanlaten naaien, maar zattie weer zonder neus. Zwaar k***e want hij was altijd zo gewend zijn neus achterna te lopen. Nee, het zit onze Jantje niet mee.

naja bisonkit erop en hij zit weer vast al zei het op kop maar ja

Dat is dus een geluk bij een ongeluk! Toevallig was hij net verkouden, dat kwam door het over het strand banjeren in die storm vorige week. Dat scheelt weer een stuk met snuiten. Afijn, met zijn aangenaaide oren en ondersteboven neus, stapte hij in de trein naar Maastricht. Daar had hij nog wat zaakjes af te handelen, n.l......

...de kennis die hij nu had opgedaan over plastische chirurgie doorvertellen aan de artsen in het ziekhuis daar, zodat niet al die mensen naar hem toe kwamen.
Toen hij klaar was stapte hij weer in de trein naar huis. Tenminste, dat dacht hij, hij hoorde de conducteur omroepen: Dag dames en heren, dit is de intercity naar...

Heerhuguwaard via Maastricht, Dat klonk bekend in de oren, niet Maastricht of Heerhugowaard maar die manier waarop.
Alleen al de ervaring, het idee dat ie dit ging meemaken - het historische ervan.. hij moest mee. en bleef zitten.. de trein kwam langzaam in beweging.. oh, zijn lijf rilde van de spanning.. ik heb al vanalles meegemaakt roomijsrobben en tijdelijke hersentumoren maar dit overtreft werkelijk alles..

Hij keek door het raam - hield zijn hoofd schuin om het beter te zien.. want wat zag hij daar???

Oh nee dat kan niet het is...

...zijn eigen huis! En de trein rijdt gewoon door! Jantje raakte helemaal in paniek. Toch ging hij eens rustig denken.
De noodrem! dacht Jantje. Jantje liep naar de noodrem en trok eraan. De remmen piepten en de trein kwam snel tot stilstand. Yes dacht Jantje, nu ben ik eindelijk weer Thuis. Opeens ging de deur open, en daar stond...

SUPERMAN!!!!!!!!!
"Daar ben ik al" zei die, "ik kom je redden. Waar zijn de terroristen????? ik zet ze ondersteboven met hun kop in de sloot die gevaarlijke gekken!"
Superman keek om zich heen, maar zag nergens een terrorist, ook niet een heel kleintje.
Nou je wordt bedankt Jantje, als je nog is wat weet. Als je me dit nog een keer flikt, zal ik je...

voeten masseren. Jantje was geheel verbaasd door dit incident en ging naar huis. Eenmaal thuis zag hij de kat van de buren dood op de vloer liggen.