Maandenlang kijk je er reikhalzend naar uit: die ene dag waarop jij en je liefje samen naar het altaar schrijden. Dat liep voor de 26-jarige Lara uit België compleet anders. Zij betrapte haar bruidegom met een andere vrouw, op de dag van hun trouwen.
17 was ze, toen ze als een blok voor zijn charmes viel, vertelt Lara aan het blad Flair. ,,Met zijn bruine krullen en skaterlook zag hij er ontzettend knap uit. Ik zat nog in een relatie en hij begon iets met mijn vriendin, maar dat ging uit. En toen ik hem na een tijd weer tegenkwam, was ook ik opnieuw vrijgezel. Niks of niemand stond ons nog in de weg om het samen te proberen.''

En dus verlieten ze al op jonge leeftijd het ouderlijk huis om samen hun geluk te zoeken.

Lara's ouders boden het jonge koppel het achterhuis van hun café aan. In het begin ging alles nog goed. ,,De eerste maanden waren supergezellig. Mijn lief legde me echt in de watten. Op zondagochtend stond hij vroeger op om wentelteefjes te bakken, terwijl ik wat langer mocht slapen. Samen met onze hond leefden we het gesettelde leventje van een koppel dat al jaren getrouwd was. Na mijn schooltijd, wanneer hij thuiskwam van zijn werk, keken we gezellig samen tv. Uitgaan deden we nog zelden. Ik was nog maar 19 jaar toen we samen een huis kochten. Het was een oude woning die verbouwd moest worden, maar daar zag hij als bouwvakker niet tegenop.''

Integendeel, want het duurde niet lang of hij vroeg zijn Lara ten huwelijk.

,,Meteen daarna begon ik onze huwelijksdag te plannen. Maar de klussen aan ons huis waren ingrijpender dan we hadden ingeschat, en achteraf bekeken zijn we elkaar als koppel een beetje kwijtgeraakt tijdens die periode. Allebei kregen we het gevoel dat we naast de verbouwingen ook nog wilden profiteren van ons jonge leven, dus gingen we weer meer op stap.''

,,Op onze vrijgezellenavond vertelde hij voor het eerst over zijn onzekerheden, en wel tegen het vriendinnetje van een goede vriend van hem. Een moment dat voor hem de eerste klik moet zijn geweest... Daarna ging hij steeds vaker alleen op stap. Dat ergerde mij wel, maar toch maakten we daar nooit ruzie over.''

Wat wél opviel, was dat hij steeds in het gezelschap van hetzelfde meisje vertoefde. ,,Als kapster werk ik op zaterdag, daarom ging ik zelden mee uit op vrijdag. Als hij die avond erg laat thuiskwam, vond ik dat niet leuk, maar ik kropte mijn frustraties op. Wanneer hij uitging, was dat altijd in het gezelschap van zijn goede vriend en diens vriendin, het meisje tegen wie hij zijn hart gelucht had op onze vrijgezellendag en met wie hij sindsdien goed kon praten.''

Tot op de dag voor de bruiloft, toen het koppel een heftige ruzie kreeg en zijn vriend haar alleen achterliet op een feestje.

,,De ochtend daarna was onze grote dag er en die begon vlekkeloos'', gaat Lara verder.

,,Bij de kerk vertelde zijn vriend me dat zijn relatie de avond daarvoor op de klippen was gelopen en dat hij alleen aanwezig zou zijn op ons feest. Maar zij was ondertussen zo'n goede vriendin geworden van mijn voormalige vriend, dat ik haar opbelde om haar op het hart te drukken dat ze nog altijd welkom was.''

Het bruiloftsfeest werd een succes. Al merkte Lara wel op dat haar kersverse man steeds vaker buiten stond dan aan haar zijde. Toen ze hem ging zoeken, trof ze hem aan bij die vriendin.

Uiteindelijk vond ze hem in de tuin. ,,Op een kus of andere dingen heb ik hen niet betrapt, maar hun gezichten spraken boekdelen toen ik daar plots verscheen.''

Toen was de maat vol. Enkele weken na het huwelijk trof Lara in zijn mailbox een hele reeks conversaties aan tussen hem en haar. ,,De gesprekken lieten niks aan de verbeelding over. Onze scheiding kwam zelfs al ter sprake.''

Uiteindelijk bleven ze nog wel twee jaar samen. ,,Op aanraden van een vriendin heb ik toen zijn telefoonrekening gecontroleerd. Ik kwam tot de constatatie dat hij diezelfde maand 1.000 sms'jes gestuurd had naar eenzelfde nummer, namelijk dat van haar. Toen was voor mij de maat vol.''