mogelijk? Totdat de bacterieën ook hiertegen resistent zijn?

Over Tasmaanse duivels gesproken; Taz is hier ook al lang niet meer geweest.. Bestaat hij ueberhaupt nog, of is hij ook een nietmeer?

@allone: Volgens mij is hij er niet meer.

@Heusdenaar: ik denk dat je gelijk hebt,
ik kan hem ook nergens meer vinden,
vond alleen dit: Ik ben Frank en ben bekend onder de naam Taz op waarmaarraar... maar da's dus niet meer aktueel

@alone:
In mijn mail is hij veranderd in "niet meer"

kojak: ok, dank je: da's duidelijk

@allone: Er is wel een paar maanden terug een tazdevil aangemeld.
Of dit Frank is weet ik niet.
Hij had een paar jaar terug ook last van dezelde troll.
Ik was er zo klaar mee dat ik hier ruim 4 jaar niet geweest ben.

kojak: Maar wél erg leuk dat je er weer bent. Welkom terug en ik hoop dat je weer een blijvertje wordt!

@Mamsie: dank u.
Zolang de trollen wegblijven, want daar heb ik last genoeg mee gehad.
En hoe sommigen "vrienden" reageerden zonder het hele verhaal te weten, en daarna gingen oordelen. Wat zijn er een hoop door de mand gevallen.
Dat was vooral in de blogs, en die zijn er toch niet meer.

kojak: Ik denk dat we op het moment, in deze sterk uitgedunde bezetting wel troll-vrij zijn.
Het is hier nu klein maar gezellig.

kojak: je hebt gelijk, dat is idd dezelfde Frank.. maar zo te zien komt hij nog maar weinig hier, en reageert hij nog minder..

ik sluit me bij @Mamsie aan: gezellig dat je weer terug bent

@allone: Nu nog een paar aansluiters, dan hebben we een optocht!

Laatste edit 23-10-2016 19:53

Laatste edit 23-10-2016 19:53

@Mamsie:

@Mamsie: Op naar de polonaise!!!

@Mamsie: @Emmo:
gezellig, ik doe ook mee

@Mamsie:

Je riep?

Trouwes ik doe ook mee in de optocht.

Laatste edit 23-10-2016 23:46

Zijn dat, net als bij mensen, al wat oudere kinderen? Zal dan wel een zware bevalling zijn.

@venzje:
werpen bij mensen, vrouwen wat oudere kinderen

als kind las ik Júf, daar zit een weduwe in de boom uit de boekenkast van mijn ouders, en in het Parool op zaterdag eens in de maand of zo uitspraken van kinderen, opgetekend door ene S. Carmiggelt....
weet niet meer precies waar ik het las (is al zo lang geleden dat ik nog de leeftijd had dat ik 'zuks' van mijn ouders eigenlijk nog niet mocht lezen), maar ergens las ik in die fase dat....
- de zoon van een dierentuinmedewerker zei dat zijn moeder die nacht een jong had geworpen....
- een jongen vertelde dat hij binnenkort een broertje zou krijgen. juf zei dat het ook een zusje kon worden (een halve eeuw geleden kon men dat niet testen), jongen zei dat het 'bij mannelijke moeders altijd een jongen wordt'

@venzje:
wil niet twijfelen aan wat je hierboven schreef, maar vind het wel erg aansluiten op deze jeugdherinneringen van bijna een halve eeuw geleden

@botte bijl: Hahaha! Je kunt het inderdaad ook zo lezen!

Ik bedoel natuurlijk niet dat mensen oudere kinderen werpen, maar dat -bij mensen- jongeren oudere kinderen zijn.

Dat boekje hadden wij ook, in een talig gezin als het onze was dat een logische aanschaf.

Laatste edit 25-10-2016 07:40

@venzje:
hoop voor je dat je dat boekje nog hebt of ooit krijgt
voor- en nadeel van 'enig kind zijn' van 'lezende ouders' is dat je als die ouders er niet meer zijn, die boeken niet hoeft te delen
hebberig als ik ben, zijn 80% van de boeken van mijn ouders opgeslagen in verhuisdozen (die compacte waarin je met zware boeken kan slepen), die wachten op het moment dat ik legaal met een boedelbak dingen uit die woning mag slepen. heb in mijn stellingkast al ruimte gemaakt en verder de boel opgeschoven, zodat de 2 bureaukasten (Pastoe, plusminus 1955, blank gelakt) ook mee kunnen
als ik uit de te erven en verkopen woning maar één boedelbak zou mogen meenemen, dan zou dat er als eerste in gaan, bijna 100 jaar familiealbums, en souvenirs, die kan ik in de auto wel kwijt....
souvenirs is een verhaal apart. veel dingen die ik als kind in de vakantie van mijn zakgeld kocht, waren bij mijn moeder, en zolang mijn moeder leefde, was dat goed. toen mijn vader stierf, was mijn moeder voor het eerst van haar leven single, en al snel ging haar gezichtsvermogen erg achteruit, zodat zij moeilijk zelfstandig kon reizen. zo lang zij ervan kon genieten, ging ik met haar op reis, en als er dan souvenirs gekocht werden, dan moest ik ze uitzoeken, en kocht ik ze 'matching', zodat ze harmonisch bij elkaar zouden staan als ik 'enig kind' ze zou krijgen....
van andere 'dochters in functie' weet ik dat ze af en toe mee moe(s)ten naar een juwelier om iets duurs te kopen, en te helpen kiezen, en dat dan voor die moeders gekocht wordt/werd wat dochter mooi vindt/vond, omdat zij 'het langer zou hebben'....
als zulke dochters als hun moeder sterft, en zij nog maanden moeten wachten totdat ze dingen uit de ouderlijke woning mee mogen nemen, terwijl een notaris en anderen ook een sleutel hebben, stiekem die juwelen -duur en compact- 'in veiligheid brengen', hoe strafbaar ook, dan begrijp ik dat
voor die vrouwen zijn die kostbaarheden, net als voor mij de boeken, tenslotte het loon voor -vaak veel jaren van hun leven- aan (mantel)zorgtaken, een levensfase waarin ze voor moeder/ouders hun eigen behoeften, soms zelfs hun carriere, op een lager pitje hadden

@botte bijl: Het duurt inmiddels wel lang hè?

De uitspraken die je noemt komen uit één van de boekjes uit de serie, "Júf" was daar de eerste van. Mijn ouders hadden er drie in de boekenkast.

@venzje:
inderdaad, mijn geduld raakt op, Ombudsman is trouwens een Zweedse uitvinding

@Emmo:
mijn ouders hadden alleen "Júf", als daar een serie van is, dan moet ik nog eens googelen, en zo nodig -doe ik niet zo graag, maar het doel heiligt de middelen- de andere delen van de serie online bemachtigen

Vandaar ook de Zweedse term. (Mij staat het IJslandse 'umboðsmaður' voor de geest: een (volks)vertegenwoordiger.)