Geen schaar? Dan pakken we toch gewoon de tondeuse of anders de grasmaaier. Ik zie het probleem niet...

@EruYagami: Hihi. Moet denken aan n kleine anekdote binnen mijn familie. Een familielid van mij ging met m'n neefje naar de kapper. Die familielid liet z'n krullen bijknippen. M'n neefje schreeuwde moord en brand en rende de zaak uit. Reden waarom hij niet op de kappersstoel wilde zitten was: hij wilde geen krullen. als we over de kapper in de familie hebben, gaat het tegenwoordig altijd over deze anekdote.

misschien wel eerdere ervaring en kon die moeder geen normaal model knippen en zag hij er dan gewoon niet uit

@GroteMop1983: Ja, die is ook leuk! Arm neefje, zal dit de rest van z'n leven moeten aanhoren...
Als de leerlingen of collega's vragen of ik naar de kapper ben geweest na een overduidelijke knipbeurt, zeg ik altijd zoiets als: "Nee, ruzie gehad met de grasmaaier/heggenschaar/etc."

@EruYagami: die is ook goed.

Dit doet me denken aan toen ik nog heel jong was. Ik wilde vroeger niet naar de kapper, dus op een begeven moment had ik een klein (metaal) schaartje kunnen bemachtigen. Tja, mijn moeder was niet blij toen ze mij mijn haren zag knippen. Ze was woest. Sindsdien gedraag ik me heel netjes bij de kapper.

Daarbij kreeg mijn zus - toen mijn ouders in Engeland woonde - altijd chocola bij kapper. De reden? Hoe vervelender het kind was, hoe hoger de kosten van de knipbeurt.

dit had mij kunnen gebeuren....
- als kind van 7 wilde ik beslist niet meer naar een bepaalde kapper in onze woonplaats, omdat die mij -bijna een halve eeuw later denk ik per ongeluk- met een schaar tegen mijn hoofd had geslagen
- als tiener ging mijn vader een keer met mij mee naar de kapper, omdat hij dacht dat ze er bijna niks af haalden 'voor al dat geld'....
hij verbaasde zich een slag in de rondte van de berg haar die op de grond lag
- nu -hier in Zweden- de 'stormkapsels' weer in de mode zijn, knip ik mijn roodgeverfde wilde haren weer zelf, min of meer recht, op kaakhoogte