Mooi dat ze elkaar gevonden hebben, maar vind het toch een beetje een rare gewoonte om je naam op de arm van je kind te tatoeëren.

@Xanatos: Het lijkt wel of die vrouw een vooruitziende blik heeft gehad.

@Mamsie: Ja maar doe dan meteen je adres en telefoonnummer erbij dan had het geen 18 jaar hoeven te duren.

@Xanatos: Misschien is het daar wel een gewoonte dat kinderen verdwijnen, dan moet je wel iets bedenken.
Ik zou dan persoonlijk voor een chip gaan die ingeplant word

Beginnen 6-jarigen nu ook al met het zeuren om een tatoeage?

mooi wat me vooral verbaasd is, dat het niemand eerder gelukt is.. blijkbaar heeft niemand het ooit echt geprobeerd

@allone: dat zie je hier vaker (en altijd in India, lijkt het wel), dat ze zeg maar de eerste week vast wel hebben geprobeerd de moeder terug te vinden, maar daarna zich er maar min of meer als is het een onontkoombare lotbeschikking bij neerleggen, en als de zoon (ja, ook zelden een meisje in mijn herinnering) eenmaal volwassen is, denkt-i: "Hee, laat ik eens gaan zoeken!"

@StoneCold: Dan moet je voorkomen dat dat gebeurd. Bijvoorbeeld beter op je kind letten. Ik sprak als kind altijd met mijn moeder een plek af waar we naar toe zouden gaan als we elkaar kwijt zouden raken.
We zijn elkaar vaak kwijt geraakt, maar altijd snel weer gevonden omdat we er goede afspraken over hadden gemaakt wat te doen als.

@Xanatos:
Ja dat deden wij vroeger ook!

of zo een afspraak ook haalbaar is op een chaotisch Indiaas treinstation, als je met 6 koters onderweg bent

De politie helpt je daar gewoon niet, geen beginnen aan.... tenzij je dus zelf bij de politie werkt!

Was daar niet eens iets met tatoeages in de jaren 40.
Daar hebben ze het nu nog over en in India mag dit zo maar.

botte bijl: Dan helpt alleen vastbinden.

Overigens werd dat principe gebruikt toen ik in de eerste klas van de lagere school (6 jaar) enkele kilometers moest lopen.
De leraren begonnen (in toerbeurt) op een centraal punt waar de kinderen gebracht werden, of zelf konden komen. Leraar had een lang touw met lussen, en elk kind moest een lus vasthouden. En zo ging het hele fabriek naar school.

@Emmo:
Ik lees je reactie en schiet in de lach. Hele goeie oplossing hiero, maar in india is het zo absurd druk met mensen en verkeer, dat touw zou tot de mafste ongelukken leiden. Ik zie mezelf nog met mijn vriend door delhi lopen, we hadden beter over de hoofden kunnen lopen, adden we nog wat gezien!

@Emmo:
zo heb ik in Denemarken weleens een juf met een schoolklas zien lopen....