Steeds meer Duitsers besluiten om te verhuizen naar een bunker. Zo'n 220 betonnen kolossen uit de Tweede Wereldoorlog zijn in de verkoop gezet, omdat de overheid de hoge onderhoudskosten niet meer wil dragen. Tot dusver zijn 50 stuks verkocht, aldus het overheidsbureau voor onroerend goed BIMA.
Architect Rainer Mielke was een pionier. Voor een prikje nam hij een bunker over in een sjieke buurt van Bremen, onder de voorwaarde dat die nog steeds gebruikt mocht worden bij een aanval. Hij slaagde erin om ramen te boren in de muren en er een leuk penthouse bovenop te bouwen.
Zijn architectenbureau Mielke+Freudenberg heeft inmiddels 13 andere bunkers verbouwd. De prijs is inmiddels wel vertienvoudigd. Bij veilingen moeten kopers volgens BIMA soms wel 400.000 euro neerleggen. Daar komt dan nog soms eenzelfde bedrag bij voor de verbouwing.
Een minpunt is echter dat veel verdedigingswerken zijn gebouwd door dwangarbeiders. Bij de bouw van de grootste Duitse bunker Valentin, bedoeld voor de bouw van onderzeeërs, stierven 1400 gevangenen. De bunker aan de rand van Bremen is niet te koop, maar zaaltjes zijn wel te huur. "Dat is moreel en geschiedkundig twijfelachtig", vindt historicus Marcus Meyer. Verhuur zou het gevoel ondermijnen voor de verschrikkelijke militaire ambities van de nazi's.