In de frisse buitenlucht hangt een varken, een paar dagen eerder geslacht. De slager is aan het werk en overal hangt de geur van gebakken vlees. We zijn bij de slachtvisite in Enter. Wat vroeger de feestelijke afsluiting van de huisslachting was, wordt tegenwoordig steeds vaker gebruikt voor educatie. "We hebben dit gebeuren veel te veel weggestopt", zegt Janet Harink-Luttikhedde van Enters Erfgoed.
"Slachtvisite is een gebruik van vroeger", vertelt Janet. "In de wintermaanden is de temperatuur kouder en het juiste weer om een varken te slachten. Want vroeger had je natuurlijk geen koelkast. Dan werd een varken geslacht in de periode dat het koud was. Het was een heugelijk gebeuren, dan was er namelijk weer een periode van overvloed wat vlees betreft."

Waar komt de term 'slachtvisite' eigenlijk vandaan? "Vroeger werd tijdens de slachtvisite de buurt uitgenodigd om te zien of je een mooi, dik varken had. Of bijvoorbeeld het spek dik genoeg was, want daar hielden ze vroeger van. En zoals noabers dat doen werd er gedeeld. Spekpriezen wordt t wel genoemd, en daar werd een borreltje op gedronken."

Gebruiken die vroeger heel normaal waren, liggen tegenwoordig nog wel eens onder vuur. Maar bij de slachtvisite valt dat allemaal nog wel mee, vindt Janet. "De Partij voor de Dieren is nog niet geweest. Maar die is welkom om te kijken hoe we hier werken. Het gaat allemaal volgens de regels, het vlees wordt hier alleen afgesneden."
En alles van het varken wordt gebruikt, vertelt Janet Harink-Luttikhedde. "Tegenwoordig hebben we de mond vol van duurzaamheid, maar vroeger leefden ze gewoon duurzaam, dat woord kenden ze niet." En dat is precies wat de schoolkinderen tijdens de slachtvisite leren. "Wij laten hier het echte verhaal zien."