Ik heb ooit gewerkt in een gebouw dat in 1820 was gebouwd als wapenarsenaal. Het bouwwerk had muren van zeker een meter dik en de relatief kleine raamkozijnen waren daardoor aan de buitenzijde behoorlijk diep. Naast mijn bureau op de eerste verdieping was zo'n raampje, dat niet open kon. Een heel seizoen lang heb ik uitzicht gehad op een door een grapjas op de vensterbank geworpen Magnum-ijsje, dat geen moment zijn originele vorm heeft verloren. Een glazenwasser heeft het uiteindelijk verwijderd.