Een enorme stofgordel verlicht de hemel in maart – ná zonsondergang.

Dit verschijnsel, zodiakaal licht geheten, wordt veroorzaakt doordat stofdeeltjes het zonlicht ’s nachts naar de aarde doorkaatsen. Het weerkaatste licht is te zien als een kegelvormige lichtkolom aan de horizon.

De zon gaat momenteel nog vroeg onder, maar na zonsondergang kun je nog een paar uur van het licht genieten. Vanaf de westelijke horizon is er vaag, ‘vals’ schemerlicht te zien als een strook van licht een eindje hemelopwaarts. Om dit te kunnen waarnemen, moet de lucht donker en onbewolkt zijn.

Zodiakaal licht is zonlicht dat weerkaatst wordt door een ijle wolk stofdeeltjes in de schijf van het zonnestelsel. Omdat het zonnestelsel bijna vlak is, zien we een smalle, lichtgevende band aan de nachthemel. Het licht is het felst in de richting van de zon, dus voor zonsopkomst in het oosten en na zonsondergang in het westen.

Het fenomeen heet zodiakaal licht omdat het de zodiak volgt, ofwel de dierenriem. De dierenriem volgt op zijn beurt de ecliptica, het spoor waarin de schijf van het zonnestelsel onze nachthemel doorklieft. Op dit moment strekt het zodiakaal licht zich uit van Ram bij de horizon via Stier in het midden tot Tweelingen hoog in de lucht.

Nachtelijke zon zie je het best in de lente:
Het verschijnsel is in het donker te zien, maar in de winter vooral vroeg in de ochtend, wanneer de hoek tussen de ecliptica en de horizon groot is.

In de lente is het andersom, want doordat de ecliptica ’s avonds loodrecht op de horizon staat, zie je het verschijnsel het best in het westen als het net donker is geworden.

In de zomer is de hoek tussen de ecliptica en de horizon zowel ’s ochtends als ’s avonds klein, en de lucht is dan zo licht dat het zodiakaal licht überhaupt niet te zien is.
Foto