Het natuurijs op sloten en kanalen maakt voor rattenvangers de jacht op de muskusrat makkelijker. "Normaal gesproken is het behoorlijk speuren naar de muskusrat. Maar met helder ijs verraden ze zichzelf", zegt een woordvoerder van Muskusrattenbeheer Rivierenland.

Dat komt doordat de ratten onder het ijs een spoor van luchtbellen maken. "De rattenvangers hoeven alleen maar die bellenbaan te volgen om te weten waar het hol van de muskusrat zit'', zegt de woordvoerder. "Als het weer gaat dooien, kunnen we de ratten daardoor makkelijk vangen.''

Normaal gesproken is het een stuk lastiger om een muskusrat te vinden. "Dan speuren we de oevers af om ze te vinden en gaan we af op moeilijk zichtbare sporen. Denk dan aan voedselresten, uitwerpselen of graafsporen", zegt muskusrattervanger Joop Leeuwis.

Hij merkt dat het dankzij de ijsvorming beter gaat met de vangst. "Het zijn geen grote aantallen, maar het zijn de moeilijker te vangen ratten die we nu kunnen pakken."

Waterschappen jagen op muskusratten omdat zij schade aanrichten door hun graafwerkzaamheden. "Als we niets doen, ondergraven ze oevers, kades en dijken. Dat kan forse schade opleveren en zelfs voor dijkdoorbraken zorgen.''

In heel Nederland werden vorig jaar 62.000 muskusratten gevangen, wat volgens Leeuwis aangeeft dat het goed gaat met de jacht. De dieren worden na de vangst vernietigd. Daarom riep CDA'er Henk Lammers in 2015 nog op tot het legaliseren van de verkoop van muskusratvlees.

In België kun je muskusrat in sommige restaurants gewoon bestellen onder de naam waterkonijn. Het wordt daar als een delicatesse beschouwd.