wat mij is overkomen..
mijn ouders zijn een tijdje geleden overleden.
mijn moeder kreeg in 1999 last van een hersentumor en is na een paar maanden overleden.9-1-2000 heeft ze haar laatste adem uitgeblazen.
mijn vader kreeg een paar maanden na haar dood last van zijn blaas. hij had blaas kanker. het ging er snel en is toen overleden aan mergbotkanker omdat alles wat uitgezaait.30-3-2001 heb ik ook afscheid van hem moeten nemen.
de tijden daarna waren natuurlijk erg moeilijk. ik moest bij mijn buuvrouw wonen omdat ik nog maar 12 jaar was..
dat liep ook niet zo goed..al snel was ik daar ook weg en heb ik in een opvang cemtrum gewoond..nu woon ik eindelijk op mezelf en probeer er het beste van te maken..wat soms nog best moeilijk is..

kuskus pia

damn girl!

pfffff ben er stil van geworden...

het spijt me dat te horen.

Ik weet hoe het is om een ouder te verliezen, maar twee?
En dan al zo jong zonder ouders moeten doen?
Ben even sprakeloos...

Mijn oma is 2 weken geleden overleden. Het begon ongeveer 1.5 maand geleden met benauwdheid. Eerst dachten de artsen in Roermond dat het een kleine ontsteking was, dus hebben ze haar antibiotica gegeven en is ze weer naar huis gestuurd. Een paar dagen later is ze weer naar het ziekenhuis gegaan voor een controle. De ontsteking was niet overgegaan. Dus hebben ze een PET-scan gemaakt. Daar konden ze geen duidelijke conclusie uit trekken en is ze naar Maasticht gestuurd. Daar hebben ze een biopsie gedaan en daaruit kwam longkanker. De linkerlong was al helemaal uitgeschakeld en de rechterlong werkte nog maar voor 20%. Verder waren er allemaal uitzaaiingen naar de lymfeklieren en bijnieren. 2 weken geleden is ze overleden. Vorige week was de crematie. Gelukkig heb ik nog de kans gehad om in het AZM op bezoek te gaan. Het is ongelooflijk hoe snel kanker zich kan verspreiden: 5 weken geleden kwam Oma nog met de fiets op bezoek....

mijn opa is 2 jaar terug overleden omdat zijn lichaam op was. Hij heeft darmkanker, 5 hartaanvallen en een long aandoening overleeft maar toen was zijn lichaam op. een paar dagen voor hij stierf had hij bijna geen bloed meer. Helaas stierf hij op de verjaardag van mijn andere oma. Eindelijk kan hij rusten. RIP voor de overledenen en succes voor de nabestaanden.

@ twaggy,
das idd moeilijk, maar bekijk het zo nu hoeft hij niet meer te leiden

yup weet ik ben er ook blij mee dat die eindelijk rust maar hij was me beste vriend dus heb het er nog wel moeilijk mee af en toe

@ Twaggy de dood is ook moeilijk...

maar wel rustig na een hectisch leven

me oma is in juli overleden...
en ik ben dus hellemaal niet egt verdrietig geweest...
klinkt bot maar ik zie het zo; ik kan iemand die mij echt niet mocht gewoon niet missen...
ik vond het alleen erg voor me moeder want voor haar was het wel erg zwaar...

En ja ik weet dat het al een tijdje geleden is, maar toch. Ik heb 5 jaar geleden mijn beste vriend verloren, ook aan een hersentumor.

Hij ging met school gezellig 3 dagen naar Berlijn, op de eerste dag werd het wakker daar en kon niet meer praten en de helfd van zijn lichaam was verlamd. Door de druk van de tumor op zijn hersenen. De tumor was toen al zo groot als een tennisbal. Door een operatie werd de druk wegehaald en hij kon weer alles bewegen en hij ook weer praten. Toch ging het snel achteruit. Een half jaar lang ben ik elke dag op bezoek geweest bij hem, elke dag zag je hem slechter worden. Toen hij uiteindelijk na een half jaar stierf waren we verdrietig maar aan de andere kant ook opgelucht dat de leidensweg van hem was afgelopen.

Ik dacht ik zal mijn verhaal ook vertellen

yeah word er stil van

ik ben anderhalf jaar geleden ook mijn opa kwijtgeraakt aan een hartstilstand. kwam opeens uit het niet. me broer was thuis aan het bellen (met me tante, maar dat wist ik toen niet). dus ik ga naar boven een spelletje spelen. me moeder komt thuis. ik hoor een geluid, maar ik kon niet thuisbrengen of het nou lachen was of huilen, want mijn moeder lacht altijd heel hard. dus ik loop naar beneden om te kijken wat er is en ik zie dat me moeder huilt (dus niet lacht). ondertussen was me vader ook thuis gekomen. het eerste wat ik hoor was:
opa is overleden. en nu heb ik dus alleen maar 2 oma's.

Vertelde in het wie mis je topic al dat ik mijn oma vorige maand was verloren, op de prachtige leeftijd van bijna 92 jaar. Moet ook wel vermelden dat ik haar al zo'n 4 jaar mis. Ze had last van zware dementie en in de laatste 4 jaar was het niet echt mijn oma meer. De laatste keer dat ik bij haar was, was toen mijn zoontje net geboren was, ik wou hem laten zien, ze duwde me zo weg en zei dat ze me niet kende, dat was zoooo erg, toen hield ik het echt niet meer droog.

We kregen 4 weken geleden te horen dat het heel slecht ging, niet eten etc. 's avonds kwamen we daar, ik en mijn broer zeiden, oma het is goed, ga maar, en 5 minuten later was ze weg.

voor iedereen

@ Pietjuhh: Het spijt me om dat te horen. Ik kan het me haast niet voorstellen als mij dat nu zou gebeuren. En op die leeftijd weet je echt niet waar je aan toe bent. Heel veel sterkte in de toekomst. Je bent tot nu toe sterk geweest hou dat vast !

De rest ook sterkte

thnx jullie ook allemaal sterkte!
kuskuspia

heartship

Like a traveling beacon

Pulsing into the night
Pounding during the day

You can hear her calling
just listen to the rithme

sometimes the heartship
enteres a haven
that haven can be you

to seek out and lay down next to you
to find new gear and fix the broken
ropes and stitch the sail that grasps
the wind of live

you can be the heartship
you can be the haven

but can you be both?

(H)erauthon

Mijn moeder heeft al 7 jaar een kwaadaardige hersentumor. Sinds 2 dagen gaat het heel erg slecht en het zit eraan te komen dat ze in een coma raakt en er nooit meer uitkomt.. niemand weet wanneer dit gaat gebeuren, en ik zou niet weten wat ik zonder haar moet..

jeetje veeel sterkte!!
en vooral veel succes in deze dagen

@ikky, ik vind het heel erg voor jou en je familie...heel veel sterkte

@Pietjuhh en Luna, thanx

STERKTE IKKY