Wetenschappers hebben kleine waterbeertjes die 30 jaar lang bevroren waren weer tot leven gewekt.

Tardigrada, zoals de dieren officieel heten, zijn ongeveer een millimeter groot en leven in het water of in een vochtige omgeving. Wetenschappers van het Japanse Instituut voor Poolonderzoek hebben in 1983 een aantal diertjes verzameld uit bevroren mos op Antarctica en bewaard bij een temperatuur van -20 graden.

De onderzoekers hebben twee waterberen weer tot leven gewekt. Een daarvan overleed na twintig dagen, maar het andere dier kon zich voortplanten doordat het paarde met een soortgenoot die uit een bevroren ei is ontstaan. Daarna legde het beestje 19 eitjes, waarvan er 14 succesvol zijn uitgekomen.

Tardigrada kunnen overleven onder extreem zware omstandigheden, zoals diep onder water of bij langdurige droogte of koude. Zelfs in de ruimte blijven ze dagenlang leven. Als ze bevriezen, bereiken ze een schijndode staat. Tijdens deze cryptobiose stoppen hun metabolische functies en tonen ze geen enkel teken van leven.

“We willen het mechanisme ontrafelen dat de waterbeertjes in staat stelt om zo lang te overleven door te kijken naar de schade aan het DNA van de diertjes en hun vermogen om het te repareren,” vertelt hoofdonderzoeker Megumu Tsujimoto.

Deze studie laat zien dat tardigrada nog veel langer kunnen overleven dan tot nu toe werd gedacht. Bij een eerdere poging bleven de dieren acht jaar leven. Toch zetten de waterbeertjes geen record. Er is een zogenoemde rondworm die bijna 39 jaar in bevroren staat in leven bleef.
Foto