Het is voor Barunka (28 ) en David (29) Knul uit Putten nog steeds moeilijk te bevatten. Op 22 maart zijn ze de trotse ouders geworden van een eeneiige drieling. Een kans van 1 op 100.000. En dat terwijl ze al twee jonge kinderen hebben. ,,Eigenlijk besef ik het nog steeds niet.”

Lauren, Rosa en Nina zijn vandaag precies een week thuis. Het gaat goed met het gezin, vertelt moeder Barunka Knul. De meisjes zijn met 32 weken middels een geplande keizersnede geboren in het Wilhelmina KinderZiekenhuis in Utrecht. Na een week op de medium care zijn ze in drie ambulances verhuisd naar het Meander in Amersfoort. Ze deden het te goed om drie bedjes bezet te houden in een specialistisch ziekenhuis. Vijf weken lang reed Barunka op en neer om haar drieling te zien, maar nu zijn ze gelukkig allemaal thuis.

Met dertig weken is Barunka opgenomen in het ziekenhuis. Accountmanager David bleef thuis achter met dochters Aimée (4) en Sophie (2). De eerste week mocht hij zijn vrouw niet bezoeken, omdat hij verkouden was, maar gelukkig was hij op tijd fit voor de bevalling. En dan heb je opeens vijf kinderen. Het was een shock en het besef is er eigenlijk nog steeds niet helemaal.

,,We wilden graag een derde kindje”, vertelt Barunka. Toen ze zwanger bleek, maakten ze een afspraak voor de eerste echo. Gewoon bij de verloskundige in Putten. ,,Ze zette dat apparaat op mijn buik en haalde het er meteen weer af. ‘Ik ga toch even inwendig kijken’, zei ze.” David dacht al dat hij twee hartjes had zien kloppen, maar de verloskundige zei ‘wacht’. ,,Toen ze ook nog iets naar rechts ging, zag ze er zelfs drie.”

Het stel werd doorverwezen naar het ziekenhuis. Een week later hadden ze nog een echo. Wéér zagen ze drie hartjes kloppen. ,,De volgende dag dacht ik dat ik gedroomd had. Het moest een grap zijn.” Maar dat was het niet. Elke twee weken moest Barunka terug naar het ziekenhuis voor een echo en steeds werd bevestigd dat er drie kindjes in haar buik groeiden.

,,Op een gegeven moment stonden ze met z'n zessen aan mijn bed. Er was onder andere een meerlingenspecialist bij. De meisjes zaten aan één placenta, in één buitenvlies, maar met alle drie een eigen binnenvlies. Deze combinatie kan tot complicaties leiden, bijvoorbeeld tot het transfusie syndroom (TTS).” Met voldoende echo's hielden de specialisten de groei van de drieling in de gaten. Die deden het voorbeeldig.

Een drieling mag maximaal tot 34 weken in de buik van de moeder blijven zitten. Lauren, Rosa en Nina hebben het tot week 32 volgehouden. ,,Toen de hartslag van baby B - we noemden ze toen nog baby A, B en C - begon te stijgen, is besloten geen risico te nemen en een keizersnede in te plannen.”

Binnen een minuut zijn de drie meisjes geboren. En het belangrijkste: alle drie gezond. Na vijf weken, op 24 april, mochten ze naar huis. Daar stonden hun grote zussen te popelen om ze te zien. Vanwege het coronavirus mochten zij niet op bezoek in het ziekenhuis. Nu rest het gezin nog één grote stap: verhuizen.

Barunka: ,,Op 20 mei krijgen we ook nog eens de sleutel van ons nieuwe huis. Het is een nieuwbouwwoning en we hebben op de valreep nog wat bouwplannen kunnen omgooien. Daar ging mijn inloopkast en mijn badkamer-ensuite.”

Zeldzaam
De geboorte van een eeneiige drieling is zeer zeldzaam, zo blijkt uit navraag bij de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie. ,,De kans op een eeneiige drieling is 1 op 100.000.” Barunka en David en hun vijf dochters vormen daarmee een uniek gezin.

Volgens cijfers van het CBS worden er jaarlijks gemiddeld 40 drie- of meerlingen geboren in Nederland. In 2018 waren het er 48. In 1990 is een duidelijke piek te zien van maar liefst 118 drie- of meerlingen. Die piek kan te verklaren zijn door het aantal IVF-behandelingen. Tegenwoordig is de kans op meerlingen als gevolg van een IVF-behandeling kleiner dan vroeger, omdat er minder bevruchte eicellen tegelijkertijd worden teruggeplaatst dan voorheen. Deze benoemde meerlingcijfers zijn alleen niet toegespitst op eeneiige meerlingen. Deze zijn een stuk zeldzamer.
Foto