Een hond in het openbaar vervoer is inmiddels de normaalste zaak van de wereld, maar Britten in Newcastle keken toch wel even vreemd op toen zij een minipaard in de metro zagen. De bijna twee jaar oude Digby wordt door eigenaar Katy Smith opgeleid tot geleidepaard en ging mee op stap.

De bedoeling is dat het dier straks het leven van de slechtziende Smith een stuk gemakkelijker maakt. "Het is geweldig", zegt ze tegen persbureau Reuters. "Het gaat erom dat Digby gewend raakt aan dingen die hij dagelijks samen met mij tegenkomt." Zo leert hij omgaan met lawaai, mensen, bochten en liften. "Ik moet hem vertrouwen geven en hij laat zich voor 1000 procent zien."

Digby is niet het eerste geleidepaard in Europa. Vorig jaar maakte het Nederlandse minipaard Dinky furore in het Belgische Tongeren. In de Verenigde Staten worden geleidepaarden al sinds 1999 in landelijke gebieden gebruikt als alternatief voor geleidehonden.

De kans dat het geleidepaard in Nederland zijn intrede maakt, is niet heel groot, denkt geleidenhondentrainer Wendy van Veelen. Al 25 jaar leidt zij samen met haar man zo'n 35 viervoeters per jaar op. "Het ziet er schattig uit, een leuke aandachtstrekker. Maar het heeft volgens mij geen kans van slagen."

"Want", zegt ze, "een paard is nu eenmaal geen huisdier. Het is nu al een hele toestand dat honden toegelaten moeten worden in bepaalde openbare gebouwen zoals bij de tandarts, de dokter en het ziekenhuis. Laat staan dat je met een pony bij een restaurant komt. Waar zet je die neer? Dan staat er straks écht een paard in de gang."

Van Veelen gelooft wel dat er paardjes gefokt kunnen worden die kleiner zijn dan gemiddeld, maar of ze dan geschikt zijn als geleidepaard, betwijfelt ze. "Zonder denigrerend over te komen: ik vraag me af of paarden de intelligentie hebben van honden."

"Sommige honden kunnen heel goed het verkeer inschatten, kan een paard dat ook? Je kunt een paard de mooiste dingen aanleren, met een berijder erop. Maar neemt een paard initiatief zoals een hond dat soms kan doen?"

Daarbij leent de Nederlandse maatschappij zich moeilijk voor paarden op straat, denkt Van Veelen. "Hier zit alles heel dicht op en bij elkaar. En probeer even voor je te zien: hoe gaat een paard een trap op? Hoe gaat een paard mee naar het werk? In de bus? Of in het vliegtuig?"

In Nederland wordt een blindengeleidenhond vergoed door de zorgverzekeraar. Vooraf worden de honden uitgebreid getest, zodat ze minimaal zes jaar van dienst kunnen zijn. "Waar moet een paard op getest worden?", vraagt Van Veelen zich af. "Ik denk als ik nu een zorgverzekeraar opbel en zeg dat ik een paard wil trainen, dat ze zeggen: Wendy, we komen even bij je kijken of de koorts gezakt is."

"Maar", sluit ze af. "Zeg nooit nooit. Wie weet over 35 of 40 jaar. De wereld verandert en er wordt van alles uitgevonden. Misschien is dit nu de ontdekker, een tweede Columbus."
Foto