Mienke de Wilde, de Nijmeegse rechtenstudente, is naar de hoogste bestuursrechter gestapt in het conflict met de gemeente Nijmegen. De Wilde wil voor haar nieuwe rijbewijs een pasfoto met een vergiet op haar hoofd. Die vergiet hoort bij haar geloof, zegt ze, het is een religieus hoofddeksel.

Mienke de Wilde is pastafariër: aanhanger van de Kerk van het Vliegende Spaghettimonster. Nijmegen accepteert de pasfoto niet. 'De kerk van het Vliegend Spaghettimonster is geen godsdienst of levensovertuiging', oordeelde Nijmegen eerder. Nu moet de Raad van State zich er over buigen.

De kwestie loopt sinds januari dit jaar. Toen wees de gemeente Nijmegen het verzoek van Mienke de Wilde af. Intussen is er in haar leven een hoop veranderd. Haar rijbewijs is verlopen, dus officieel mag ze geen autorijden. Niet handig als je vriend in Vorden woont, een buitengebied waar ze bijna altijd is. En ze is zwanger: in januari verwacht ze haar eerste kindje. Haar vriend, hij heet Jan, heeft haar ten huwelijk gevraagd.

En ja, De Wilde gaat zover dat ze op haar huwelijksdag óók een vergiet op haar hoofd zet. Ze hebben het erover gehad en Jan vindt het best, zegt ze. Het kan hem niks schelen. 'Al zet je een beslagkom op je hoofd', zei hij tegen haar. ,,Het gaat om wie ik ben.’’

Diep van binnen denkt ze weleens: 'Waarom doe ik dit?' Als het hoogzomer is en warm. Of zoals nu met de kou. Dan zet liever een muts op dan een vergiet. Ook niet fijn: negatieve reacties op social media. Opmerkingen als: 'Je bent gestoord', kan ze wel naast zich neerleggen. En als iemand haar Flip Fluitketel noemt, lacht ze erom. Lastiger is het als het over haar familie gaat.

Het ongemak, de reacties, het hoort er bij. De vergiet draagt ze overal, in de supermarkt in Vorden, op de universiteit in Nijmegen waar ze haar kennen als het 'vergietmeisje' - alleen thuis mag-ie af. Het is letterlijk een offer, zo voelt ze het wel. De Kerk van het Vliegend Spaghettimonster met een eigen scheppingsverhaal en diensten met pasta en bier, is een parodie op religies, maar wel met een serieuze ondertoon.

De Wilde: ,,Ik ben geen aandachtszoeker: kijk mij eens even. Het gaat om gelijke rechten voor iedereen. Onze inhoud is serieus. Een voorbeeld? Dat je niet moet doen alsof je beter bent dan een ander. Je moet iedereen in zijn waarde laten.’’

Natuurlijk vindt ze als rechtenstudente het juridisch aspect interessant. ,,Maar dat is bijzaak.’’

Als ze haar zaak bij de Raad van State verliest - waarschijnlijk dient de zaak pas volgend jaar zomer - dan zoekt ze het hogerop, dan gaat ze naar het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. ,,Maar ik hoop niet dat dat nodig is.’’

Het huwelijk kan ook nog wel een paar jaar duren. Kind, studie - er komen al genoeg dingen op haar pad.
Foto