Als Paus
zijnde bracht ik op een keer een herderlijk bezoek
aan Memphis Tennessee, de stad waar Elvis een belangrijk deel van zijn leven heeft doorgebracht en waar hij ook begraven ligt.
Veel mensen daar in de buurt denken dat Elvis nog steeds leeft, zij menen zelfs dat ze hem onlangs nog gezien hebben. Ja, en in mijn witte outfit lijk ik ook wel een beetje op Elvis. Als hij nog geleefd zou hebben zou hij ook alweer 31 jaar ouder zijn geworden natuurlijk. Nou, om een lang verhaal kort te maken: bij mijn aankomst op het vliegveld riepen de mensen luid: ELVIS, ELVIS. Ik moest ze teleurstellen, ik vertelde dat ik niet Elvis was, maar slechts de Paus
. Toen werd ik in een limousine naar mijn hotel gebracht. Goed dat je weer terug bent, Elvis, zei de chauffeur. Weer moest ik de man teleurstellen: nee, ik ben niet Elvis, ik ben de Paus
. Goed, ik check in bij mijn hotel en die mevrouw aan de balie zegt: Ja, er is een mooie kamer gereserveerd op naam van De Paus
. Maar zij knipoogde naar mij en zei: ik weet heus wel dat
jij het bent, Elvis. Nee, mevrouw, ik ben niet Elvis, ik ben de Paus
.
Ik kom op mijn kamer en daar liggen twee prachtige jonge meiden
spiernaakt op mijn bed op mij te wachten. O, Elvis, neem ons, neem ons.
Ach, toen ging ik maar met mijn heupen zwaaien en ik zong: Are you lonesome tonight?