Ik dacht ik maak een topic aan, waar iedereen een gedicht kwijt kan of een speciale gedachte. Zo kunnen we elkaar lekker blijven inspireren en genieten van de pracht van de dichtkunst Ik begin met een gedicht die ik een tijd terug heb gemaakt.

When stars shine bright
on a moonless night

I'll take up my weapons
And prepare for the fight

I'll go to my lady
And kiss het goodnight

She will be waving
Untill I'm out of sight

This is the story of the lonely knight

Scared of the shame
Fighting for fame

I use my sword
Like it was a Flame

This is a war kid
This is no game

You will win smiling
or die cryin'

I block his attack
And fall on my back

As he comes closer
I can see his eyes

He isn't a poser
I will not give any cries

He draws his dagger
And slices my throat

As my blood leave's my body
And my soul slips away

I think of my lady
And her pretty face

I cry of the thought that I
Can never hold her in my arms

I cry of the thought
That I will die alone
As a lonely knight

I was born yesterday
when they handed me the keys of my new BMW today

It is not ment to be a highway star
it's a luxurious comfort car

With lots of horsepower driving so smooth
but I will keep that under the hood

Sunglasses on my face
won't even try to race

Till I have to pass some arsehole
who is driving like a mole

Then I won't hesitate to hit my engine's tail
this machine won't fail

After that I continue my journey and relax
listening to Dave Sanborn playing his sax.

And after an hour and a half I take a rest to stretch my legs
treating myself on an icecream at the Teahouse On The Tracks.
----------------------------------------------------------------------------------------------

Inspired by Donald Fagen's Kamakiriad and
Deep Purple's Highway Star.

My life is changing

My life has changed
My life is different
Things have happened
Good and bad

I want to do something with my life
No more rider on the storm
I want to know what I do
I want to know where I am

Yes that is what I will do
A few more months and a couple of weeks
My life will change even more
If I find myself a love that loves me

Green eyes she must have
Dark long hair is what I like
I have seen this girl in a dream
It was a few days ago

Love is the answer
Love is something you cannot describe
You are maybe the one
The one that will steel my heart

Not in my dreams like she has done
But in real life is she going to be the same one
Have I already met her or will it happen soon
My heart says it will happen in the afternoon

I have heard a name
And it is a shame
That I cannot remember
I heard that name in December

Martin Luther King said I have a dream
My love for you will be like a never ending solar beam
I want to be your light in the dark
Like Noah did for his people with his arc

Sarandis Petridis
fordmustang13
2009©

Vanaf deze berg kijk ik neer
op een stuk water een meer
iets meer dan een rivier en
dieper dan mijn innerlijke regen
die niemand ziet

Het water staat stil en beweegt
door de vissen en de dieren.
Mijn water valt en verdampt
de diepte van mijn tranen
doen me zeer - het is niet meer

zo diep is het niet
dat men zich er in kan
verdrinken.

Maar alle tranen verzameld
vormen een diepe zee
waar haaien en dolfijnen,
de zeecontainer schepen vertoeven
waar goederen en gedachten
verschuiven van oost naar west

Ergens liggen daar mijn tranen
maar ook die zijn niet diep.
Want menig is alweer onderweg.

Uit mijn kraan komen mijn
trouwe vrienden, de druppels
die me verlieten - ik drink ze

Elke dag een slokje eigen emotie
maar het glas is niet breed of diep
het is overzichtelijk en bepaald.

Half vol - of half leeg

Ergens in de verste
een stip maar fel

het vuur aangestoken
of een teken van de hel

vieren mensen daar een feest
of sluipt daar het duivels beest

slaan de vlammen warm en begroeten
of komt lucifer ons bezoeken.

Daar ergens in de verte ligt pandora
als men kiest en loopt
op een hartelijk strand feest hoopt
en onverhoopt een dier ontmoet
met hoornen de luchten boet

bedenk dan dat was het feestvarken
op zijn kop een versierde hoed
en zijn staart in een feestelijke krul

Daar ergens in de verte is er licht
Ontsteekt het vuur en bericht

welkom op mijn verjaardag

een oude lul

Er baant zich een bal door een woud knotsen
Een tweede bal volgt al snel, handen
in de lucht of een blik op oneindig.
Men lacht en geniet, plukt een plakje kaas
of verdenkt de hapjesbak van vergietschap.

De kleinste kruipen gezellig bij pa
en volgen die o zo zware bal na zijn
vertrek.. rustig rold die tot aan het
einde en verdwijnt..
Nu zou ik graag mee willen kijken met
hun ogen die zich afvragen waar die bal
nu blijft. Ze kijken pa aan die rustig
de volgende bal laat vertrekken
het vertier viert hoogtij.

De bediening staat niet stil en wij
laten hun niet stilstaan, er vloeit
voldoende om een bad te vullen en
menig drinkgedrag te onthullen.

nog even nazitten, na praten, na denken
elkaar groeten schenken en ontvangen.
Elkaars gezichten drenken in ontspanning
en gezelligheid, handen in elkaar..
een high five voor de hippe jannes.

Menig vertrekt retour station
sommigen willen de stad in, de fraters
opzoeken en nog wat eten aan het jans.
De bus snijd door deze bedoelen en eindigt
aan het station, waar menig nog wat hartigs
tot zich kan nemen, een onderneming an sich.

Ruim voorzien en bekeken door de grote stroom
reizigers nemen we ook weer deel aan de grote gele slang naar het zuiden.
Waar op het perron 50% van limburg terug te vinden is- opmerkelijk eenvoudig door de taal en lichaamshouding.. Bonjour..

De slang beweegt - krappe zadel, geen zitplaatsen, dan maar op de grond.
Een accordion trekt de straat de trein in
niet tot ieders geluk en plezier.
Maar zit liever aan die straat dan in een comatische staat - door een massa die zich innerlijk en uiterlijk niet beweegt.

Per treindeel een aparte cultuur en inslag,
de accordion geeft me dus de hoop op het betere en zo is het ook.

Ik voel me dan ook rijkelijk voorzien..
en de slang baant zijn weg.. kan niet ontsnappen aan het voorbepaald pad.
Hier en daar een halte en verversing en
vervanging van gezichten en emoties.

Mensen praten ronduit, over hun aankopen en koken, over smaken en stijlen - over de konjit en vreemde oosterse vruchten waarvan de geur me niet gegunt is, gelukkig volgens de medespreker.. gelukkig niet.

De nacht knaagt aan de dag en de schemer trekt als een rolgordijn aan het einder.
De trein baad zich in buizen-licht dat alles overdreven maakt en kleuren belaagt.
En de slang sluipt het eindpunt binnen

We nemen afscheid en groeten

Glaasje is nu ook halfvol..
En mijn glas is goed gevuld

Zie de zon streelt
lampenkappen schaduw
draaid mee met de dag
de uren heen en wellicht
vergeten, die schaduw
waar was hij..?

Een wind steekt op
de waterige luchtwezens
schuiven verlicht langs
het hemeldak
Gij wolk, waar was gij?

Tekenen aan van de toornige zon
de vlammenzee bedwongen tot
zachte stralen, strelen,
geven, voeden en verwarmen.
O Zonnestraal waar was gij.

En is deze dag, vol lof.

Een laatste ademtocht,
In een gevecht om te leven
En plotseling die zachte ogen
Bereidwillig makend om alles op te geven
Met die hypnotiserende zilveren ogen in mijn hart
Vlieg ik mijn vrijheid tegemoet

,,'t Nationaal gedrocht''

Assepoester, die rare griet
Bezocht 't prins'lijk bal - gemaskerd gelaat
Zij sprak de prins - zij mochten elkaar niet
,,Ze is verachtelijk'', sprak hij tot zijn maat

Assepoester verloor 't schoeisel extravagant
Lovertjes, glitter, strikken zoals Prins 't verwoordde
Hij zag het al liggen van een grote afstand
Menend dat het aan 'n schoonheid toebehoorde

De prins vroeg rond: 't bleek van Assepoester te zijn
Zij was woonachtig in een ruim kippenhok
Dat domme kind! Met al haar ongein!
De prins was niet in zijn schik - 't was eerder schok

,,Trouw mij dan, prinslief'', waren Assepoesters woorden
De prins weigerde, maar antwoordde ook geen 'ja' en 'juist'
Hij frunnikte nerveus aan zijn mantel met zilv'ren koorden
,,Nooit!'', riep hij, en Assepoester voelde zich erin geluisd

,,Luister, Assepoester, onthoud wat ik zeg!''
Assepoester luisterde toe, in tranen
,,Ik trouw geen dames, wonende in een kippenleg,
En geen dames, die zich als jij, niet kunnen vermanen!''

,,Ik ben een prins van adellijken bloede
Jij een simpel wicht, zonder een greintje verstand
Geen enkele man neemt zo'n wezen onder zijn hoede
Ik ben een prins, en jij afschuwelijk, daarom zet ík je aan de kant!

Mijn hart is royaal, mijn ogen kien en diepzwart,
Mijn prins'lijk hoofd is gevat, slim - zelfs sluw!
Je haar is vaal, je ogen zijn flets, je hoofd leeg en verdorven is je hart,
Je moet weten dat ik van je gruw...

...dus houd gewoon je muil!''
Bij zijn weigering barstte die kleuter van een Assepoester
Uit in een onbedaarlijk gehuil
Deze kinderachtigheid maakte de prins nog woester

Maar plots had hij een list bedacht, gevat en zelfs gemeen
De prins bestempelde het als uiterst sluw
Onder tussen stampte Assepoester nukkig op de prinselijke teen
De prins kermde en zei: ,,Ik bedoelde niet, dat ik van je gruw...

Ik bedoelde dat ik je maar wát graag huw!''
Assepoesters gelaat klaarde op - alle beledigingen gezwind vergeten
,,Ik meende niet te zeggen dat ik van je gruw...''
Waarop Assepoester zei: ,,Maar prinslief, kom dan toch eens bij mij eten!

Ik kook meesterlijk - inktvispudding, ganzensnavel, kalfsbrein en urinepatrijs
Een onaangenaam verraste prins had vreselijk het land
,,Onkruid als ik vergaat niet: als dessert distels met paardenbloemijs!''
De prins had nog immer zijn list en nam gruwelend haar hand

Op een avond, in Assepoesters verblijf, ja 't was heus een krot
Zaten de prins en Assepoester aan hun vrees'lijk maal
De prins nieste en boerde, snoot en speelde met snot
Ook viel zijn pruik in zijn toetje - daaronder was hij kaal!

Assepoester krijste niet zoals de prins, had bedacht
Maar in plaats van te gruwelen deed zij gezellig mee
In wanhoop dook hij in de golven; het water had hem duister toegelacht
Een zeemeermin had hem opgedoken en samen dreven zij op zee

Maar hij zou verraden zijn redster in nood
Er vandoor gaan met een schone dame - met haren als gevlochten goud
Zijn redster minachtte hij tot haar dood
Rapunzel en hij werden samen chagrijnig oud

Die slons Assepoester, zij verouderde tevens
Zij huwde een armzalige bakkersknecht; nooit aan elkaar verknocht
De prins, Rapunzel en Assepoester vervolgden hun levens
Men zou Assepoester herinneren als het nationaal' gedrocht!

EINDE

Ik ben al Groot: Hans Kuyper

Ik ben al groot
maar mama is groter
Dit is een boot
en dat is boter

De vis had al beet
maar de visser nog beter
Wat ik hier meet
is meer dan een meter

M’n broertje heeft trek
en de boer heeft een trekker
De boot was wel lek
maar het water heel lekker

Vind je dit gek?
Het kan altijd nog gekker

EINDE

Heb geprobeerd er een engelse versie van te maken (vertalen gaat natuurlijk niet)

I'm big
but dad is bigger
This is a dig
but dad is a digger

I cought a fish
but dad a fisher
I talk about my dish
but dad is the disher

I like to talk about a book
but dad talks to the booker
I look at a man with a hook
and dad looks at a hooker

I say a lot of but
but this is butter
Hate insects like the moth
but dad hates mother

THE END

@Jura6: leuk!

Laat me…

Lachen en wenen
In de toekomst en het verleden
Onthouden en vergeten
Praten en zwijgen
Volgen en leiden
Er zijn en toch verdwijnen

De keeper staat op doel. Maar dan houdt hij toch geen bal tegen?

Heen en weer
gaan de halmen.

Rond draait
de maan.

Als een dolle
vliegen de planeten.

ik denk alleen
aan jou.

Sterren schieten
door het duister.

Sporen van een
lange baan.

Stof tot denken
maakt me meester.

waar ben jij
mijn rede tot bestaan.

Vleugels wieken
de ochtend komt er aan.

De zon verlicht mijn
duistere denken.

ik kijk om en
zie je staan.

Schering van een
nachtelijke steen

en inslag van het
ruimtelijk gemaal

Een koning van de
kometen was vergeten

Zijn bepaalde baan
een route bedacht

even keek de koning
naar zijn lief

en misde de afslag
en tuimelde omlaag

met een sierlijk
en verlichte boog

sloeg hij in
met harde knal

Nu ligt de koning
opgebaard en gezien

In het plaatselijk
museum vandien.

Als vreemdgaan zo erg is, waarom stellen de mensen zichzelf dan niet eerst voor?

@Giovanni:

kwestie van onwetendheid:
als je jezelf niet kent, hoe kun je je dan voorstellen??
hoe stel je je dat voor??

Dat is nu net het vreemde..
ze kennen elkaar al 5 minuten!

@Giovanni: Als 75% van de mannen vreemd gaat, dan is het toch niet vreemd meer?

Als 75% van de mannen vreemd gaat, dan zijn het toch aliens.. dus..buitenaards leven bestaat!

Waarom moet je voor steelpannen betalen?

dat vind ik een steelse vraag..

Waarom heet een van de maanstanden nieuwe maan, terwijl we al miljoenen jaren met dezelfde maan te maken hebben?

Er waarom zijn er geen manen in de aanbieding als je ze elke keer weer nieuw zijn ?

Waarom heb je een verstopte neus als hij nog gewoon aan je hoofd zit?