@ jivebunny
Ik trek het me wel altijd aan,omdat ik vind dat kinderen altijd het beste verdienen.
Kinderen zijn min of meer "heilig" voor me. Ik weet niet of je zelf kinderen hebt , maar zo niet dan snap je als je ooit vader wordt denk ik wel wat ik bedoel.
Je bent bovendien een man,misschien maakt dat ook verschil in de manier van denken over bepaalde zaken.
Ik denk dat ik abortus wel zou overwegen, maar dat zou er echt helemaal aan liggen hoe de situatie precies is, hoe oud is mijn dochter precies? Ik vind 16 heel wat anders als 12 bijvoorbeeld...
(en helaas weet ik van een meisje van 12 die al een zoontje van 1 had en samen woonden ze nog bij haar ouders in huis... dus het komt echt voor zo jong al
en in haar geval was het vrijwillig gebeurd... )
Verder zou het voor mij uitmaken wie de vader is. Is ze verkracht dan zou abortus meteen de eerste optie worden, maar ik zou dit wel met haar bespreken en haar mening laten meetellen, ik zou niet willen dat ze het gevoel heeft later dat ze geen keuze gehad heeft en dat ze is "gedwongen" iets te doen wat ze niet wilde in haar hart.
Zou ze al 3 jaar dezelfde vriend hebben en is het een aardige knul, tja dan wordt abortus een stuk minder reeël voor mij...
Kortom er zouden voor mij heel veel dingen mee spelen op grond waarvan de uiteindelijke beslissing genomen zou worden.
Ik vind sowieso niet dat je als ouders je kind mag dwingen, het is haar lichaam.
Mij is dat wel overkomen, er is mij toendertijd nooit gevraagd wat ik nou echt wilde, en ookal weet je dan met je verstand heus wel dat het de niet anders kon eigenlijk, toch is het gevoelsmatig heel hard en moeilijk en draag je het de rest van je leven met je mee. Daarom zou ik mijn dochter dus altijd serieus nemen, en het met haar bespreken en niet zomaar zelf beslissingen gaan nemen over haar toekomst en haar lichaam.
Maar dat is ikke
Jij bent jij
oud moderator
en in haar geval was het vrijwillig gebeurd... ) 
