Een Amsterdamse wijkagent kreeg laatst hulp van een wel heel jonge diender. Een klein meisje was niet gediend van het rijgedrag van haar vader en slingerde hem hoogstpersoonlijk op de bon.
De politieagent schrijft dat het blonde meisje van ongeveer vijf jaar oud hem aansprak toen hij uit de supermarkt kwam lopen. "Ik hoor haar zeggen: "Politie, mijn papa heeft net door rood gereden". Ik zie dat ze heel serieus is en dus doe ik alle moeite om niet in de lach te schieten."
De agent besluit mee te gaan in het verhaal en pakt zijn bonnenboekje erbij. "Ik kijk haar nogmaals serieus aan en zeg dan: "Oké meis, dat is serieus. Alsjeblieft, hier is een gele bon. Geef die maar aan je papa en zeg hem dan dat hij dat nooit meer mag doen."
Dat laat het gezagsgetrouwe meisje zich geen twee keer keer zeggen. "Hier papa, alsjeblieft nooit meer doen!", riep ze terwijl ze de bon overhandigde aan haar vader.
Foto@allone: Hij heeft wel meegewerkt aan haar opvoeding netjes te handelen, dus zo slecht kan hij niet zijn.
Wie weet, stond dat stoplicht constant op rood, tja dan ga je wel door rood want wie heeft er nu zoveel tijd dat je daar gaat wachten tot ze het gefikst hebben.
Ik noem maar iets wat de oorzaak zou kunnen zijn waarom papa zich ineens niet zo netjes gedraagt in bij zijn van zijn dochtertje.
Vorige zomer kwam ik rustig de wijk inrijden, nam de hoge verkeersdrempel met ca. 10 km/u en werd vervolgens staande gehouden door een mini-agentje met pet en koppelriem, die met de palm van één hand een stopteken gaf en met de andere hand streng voor zijn voeten wees.
"Wat is er aan de hand, agent?", vroeg ik verschrikt.
"U reed 50 km te hard! Daarvoor krijgt u een bekeuring!", sprak het ventje op barse toon.
En met een speelgoedbekeuring van € 200,- mocht ik even later mijn weg vervolgen.
Enkele decennia geleden stond ik voor een kruising te wachten toen een oudere agent mij benaderde en verzocht om de auto aan de kant te parkeren. Daarna liepen we een meter of 15 van mijn auto vandaan en hij vroeg me het kenteken op te lezen.
In die tijd hadden we (ook) nog nummerplaten waarvan de code met plastic letters op de plaat gemonteerd waren en soms viel er weleens een letter of nummer van de plaat. Bij mij waren er zoveel nummers en letters verdwenen dat je met geen mogelijkheid het kenteken nog kon lezen
Puur toevallig wist ik het kenteken uit mijn hoofd en zonder aarzeling somde ik het kentekennummer op... De agent keek me eens schuins aan en zei met een glimlach dat ik maar beter heel snel een nieuwe plaat moest laten maken.. Ik mocht mijn weg vervolgen zonder een boete gehad te hebben!
Dat was nog in de oude tijd toen 'Oom Agent' nog ergens voor stond
aan.