Langzaam liep zijn helm vol. Het was geen zweet, het smaakte niet naar zijn drinkwater. Luca Parmitano was even een goudvis in een vissenkom, maar dan midden in het grote niets. Hij kon niet horen, hij kon niet zien. Tijdens een ruimtewandeling in juli moest de Italiaan worden teruggehaald naar het ISS. Vandaag doet hij in detail zijn verhaal.
Het voorval vond op 16 juli plaats na amper een uur. Een ruimtewandeling duurt normaal zo'n zes uur, schreef The Telegraph vorige maand. Tijdens de wandeling zou Parmitano routinewerkzaamheden hebben moeten uitvoeren, wat werk aan kabels. Op een gegeven moment merkte hij op dat hij er iets aan de hand was, zo staat in zijn vandaag verschenen verhaal:
"I 'feel' that something is wrong. The unexpected sensation of water at the back of my neck surprises me – and I'm in a place where I'd rather not be surprised."
Parmitano en zijn partner tijdens de wandeling, de Amerikaan Christopher Cassidy, probeerden vervolgens na te gaan waar het water vandaan kwam:

"At first, we’re both convinced that it must be drinking water from my flask that has leaked out through the straw, or else it’s sweat. But I think the liquid is too cold to be sweat, and more importantly, I can feel it increasing. I can’t see any liquid coming out of the drinking water valve either."
Het water bleef toenemen, zo veel dat Parmitano bang was audiocontact te verliezen, omdat het bij zijn oordopjes kwam. En vervolgens belemmerde het zijn zicht:
"The water has also almost completely covered the front of my visor, sticking to it and obscuring my vision. I realise that to get over one of the antennae on my route I will have to move my body into a vertical position, also in order for my safety cable to rewind normally. At that moment, as I turn 'upside-down', two things happen: the sun sets, and my ability to see – already compromised by the water – completely vanishes, making my eyes useless; but worse than that, the water covers my nose – a really awful sensation that I make worse by my vain attempts to move the water by shaking my head."
Audiocontact had hij niet meer, zijn hoofd bewoog hij niet meer uit angst water rond te bewegen in zijn helm en zijn ogen hield hij gesloten. Hij kon altijd nog zijn helm openen, want "mijn bewustzijn verliezen was nog altijd minder erg dan verdrinken". Het bleek uiteindelijk allemaal niet nodig, want net op tijd werd hij in veiligheid gebracht. Parmitano sluit zijn stuk af met een boodschap:

"Space is a harsh, inhospitable frontier and we are explorers, not colonisers. The skills of our engineers and the technology surrounding us make things appear simple when they are not, and perhaps we forget this sometimes.
Better not to forget."
In deze video beschrijft hij het voorval al kort.
Wat er nou precies is gebeurd, onderzoekt NASA nog. Ingenieurs vermoeden dat er een probleem in het koelingssysteem zat. Parmitano's partner Cassidy legt in deze video, gedateerd uit eind juli, uit wat er waarschijnlijk is gebeurd. Ook hij wijst op een defect in het koelingssysteem.
Een week voor het gevaarlijke incident had Parmitano al voor het eerst in de ruimte gewandeld. Hij is de eerste Italiaan ooit die dat heeft gedaan. Toen verliep de wandeling vlekkeloos.
Een interview na zijn eerste, succesvolle wandeling.