Een pretpark helemaal voor jezelf, voor velen is dat een droom. Voor Martijn (42) werd het werkelijkheid. Hij is ongeneeslijk ziek en ging met zijn familie nog één keer naar Madurodam. Het park ging speciaal voor hen open.

Martijn uit Waddinxveen heeft uitgezaaide kanker en hoorde vorige week dat hij niet meer te genezen is. Naar verwachting heeft hij nog enkele weken tot enkele maanden te leven. Omdat hij en zijn zoontje gek zijn op modelbouwen, wilden ze nog een keer naar Madurodam. Geen gemakkelijke wens, het park is gesloten sinds de coronamaatregelen zijn ingegaan.

Maar Stichting Ambulancewens regelde binnen een paar dagen dat het park speciaal voor hen de deuren opende. Alles werd in werking gezet: de treinen gingen rijden, de molens draaiden, de bruggen konden worden opgehaald. "Heel mooi", zegt zijn vrouw Jolanda. "Het was bijzonder, zo'n leeg park helemaal voor ons."

Het geeft maar aan: bij Stichting Ambulancewens staan vrijwilligers nog steeds klaar om laatste wensen in vervulling te laten komen. Maar door de corona-uitbraak zijn nieuwe aanvragen vrijwel stil komen te liggen. Angst, denkt directeur Kees Veldboer. "Maar we kunnen nog steeds helpen zodat iemand nog één keer iets heel leuks kan doen met zijn dierbaren."

Wel zijn er wat zaken veranderd. Normaal gesproken laat de stichting dagelijks zes of zeven wensen in vervulling komen. Maar omdat veel vrijwilligers van de stichting in de zorg werken en nu vol aan de bak moeten, is de mankracht minder. "Toch kunnen we nog dagelijks aan twee à drie wensen voldoen."
Voor Martijn en zijn familie ging het pretpark open. Voor Martijn en zijn familie ging het pretpark open.

Soms is het wat improviseren, maar dat doen ze graag. Naar een pretpark gaan zoals Madurodam, kan lang niet in alle gevallen meer. Een musical bezoeken, een concert, een dierentuin: dat soort dingen zijn nu wat lastiger. Maar een dag naar de zee, een dag naar plekken uit de jeugd, dat gaat allemaal nog, zegt Veldboer.

"We kregen onlangs nog een wens van iemand die bij de marechaussee heeft gewerkt en nog een keer naar zijn oude kazerne wil gaan. We gaan dan onderzoeken of dat kan en op welke manier." Na een wens wordt de ambulance extra grondig schoongemaakt. Alles gaat de was in. En ook tijdens de wens raken de vrijwilligers niemand aan.

Voor Martijn, Jolanda en hun twee kinderen betekende het uitje in ieder geval veel. Na Madurodam zijn ze nog naar het strand geweest, reden ze over de boulevard van Scheveningen, bezochten ze het ouderlijk huis en gingen ze naar de molens op Kinderdijk. Overal was het veel rustiger dan normaal.

Voor het gezin was het coronavirus even niet prominent aanwezig. Hun gedachten waren ergens anders, ze waren bij elkaar. En de stilte om hun heen maakte het misschien nog intiemer.

"Het was prachtig en emotioneel", zegt Jolanda. "Dit is de laatste keer dat we dit met z'n allen kunnen doen. Dat doet ons veel."
Foto