Ze werden in de jaren tachtig als tweeling geadopteerd uit Sri Lanka, maar na 32 jaar zijn 'zussen' Miranda en Marleen Blenkers erachter gekomen dat ze eigenlijk helemaal geen familie zijn. Hun adoptiepapieren zijn vervalst, net als die van duizenden andere kinderen.

Vervalste papieren, verkeerde geboortegegevens en verzwegen informatie over hun biologische familie. Met de adoptie van veel kinderen die in de jaren tachtig vanuit Sri Lanka naar Nederland kwamen, blijkt van alles mis.

Miranda en Marleen kwamen er door een DNA-test achter dat er maar 0,0006 procent kans is dat ze familie zijn. "Eigenlijk helemaal niet dus", zegt Marleen. "En dan zul je misschien wel denken: jullie lijken ook helemaal niet op elkaar. Maar we zijn in die veronderstelling naar Nederland gekomen en dan ga je daar nou eenmaal vanuit."

De DNA-test kwam voort uit onrust bij de zusjes. Vooral Marleen zag van jongs af aan de verschillen tussen beiden. "Het is een ontworteld gevoel dat je niet kunt beschrijven, maar iets dat ik eigenlijk altijd al met me mee droeg."

Ze zijn erg nieuwsgierig naar hun roots in Sri Lanka, maar hebben daar nog niet naar gezocht. "We weten niet zo goed hoe, we weten niet zo goed waar. We weten niet wat er wel en niet klopt", vertelde Miranda gisteravond bij RTL Late Night. "Ik zou heel graag zoeken, maar ik weet niet goed waar ik moet beginnen."

"Ik vermoed dat niets klopt van wat er op de adoptiepapieren staat", zegt Marleen. En het klinkt misschien hard, maar aan hun adoptieouders hebben ze ook niets bij de zoektocht naar hun roots. Want ook die weten niets over hun biologische ouders. "Ik vroeg wel eens: hoe kunnen jullie dat nou niet hebben gevraagd?", aldus Marleen. "Maar dat wisten ze ook niet. 'We waren zo blij met jullie', zeiden ze."

Dat Marleen en Miranda weten dat ze geen zussen zijn, geeft hun gek genoeg 'een stuk rust na jaren van onrust'. Ze willen dat de Nederlandse overheid erkent dat er fouten zijn gemaakt. Want Nederland keek totaal niet om naar de personen en organisaties die vanuit Sri Lanka betrokken waren bij adopties.

"Heel veel geadopteerden zijn buitengewoon boos over hoe het is gegaan in het verleden", zegt adoptieprofessor René Hoksbergen. "Ze zijn vaak boos op hun biologische ouders, maar ook op organisaties en adoptieouders. Ze zijn boos over hoe het leven is verlopen."

Veel adoptiekinderen kampen met identiteitsproblemen, zegt Hoksbergen. "Waarom ben ik hier? Waarom ben ik afgestaan? Hoe gaat het met mijn biologische ouders? Dat soort vragen levert enorm veel onzekerheid op."

Miranda en Marleen hopen dat de Nederlandse overheid helpt bij DNA-onderzoek in landen als Sri Lanka voor ouders en kinderen. "Dat ze in ieder geval helpen', zegt Marleen. "Zodat wij daar ook DNA naartoe kunnen sturen en er misschien wel een match is."
Foto