Telers gebruiken al jaren melk om gewassen te beschermen. Maar de EU eist een officiële registratie. Die is nu ingediend.

We drinken het zonder problemen op, maar is melk ook veilig te gebruiken als gewasbeschermingsmiddel in de tuinbouw? Over die vraag buigt het College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Ctgb) zich op dit moment.

Dat melk officieel erkend wordt als gewasbeschermingsmiddel is de vurige wens van LTO Glaskracht, de belangenorganisatie van de Nederlandse glastuinbouw. De tuindersorganisatie heeft bij het Ctgb een aanvraag ingediend om melk toe te staan als middel om plantenziektes te voorkomen.

Dat met koemelk méér mogelijk is dan het alleen maar opdrinken, weten tuinbouwers al lang. Paprikatelers gebruiken bij het snoeien en oogsten al decennialang magere melk. Door hun handen en gereedschap daarin te dompelen, voorkomen ze dat zij een eventueel virus uit het sap van de ene paprikaplant overbrengen op een volgende plant.

Alleen: melk is niet officieel goedgekeurd als bestrijdingsmiddel. Het gebruik is in Nederland toegestaan op basis van het vermoeden dat het geen kwaad kan. Maar daar neemt de EU niet langer genoegen mee.

In 2012 hebben de EU-lidstaten afgesproken dat hun boeren en tuinders alleen nog middelen mogen gebruiken die zijn getoetst op risico’s voor het milieu en de gezondheid van mensen. Dat geldt dus óók voor middelen waarvan iedereen vermoedt dat ze onschuldig zijn - zoals melk, maar ook bier (dat slakken bestrijdt) of groene zeep.

De strenge EU-wetgeving moet consumenten beschermen. Bovendien past een strenge toetsing van gewasbeschermingsmiddelen in het streven de land- en tuinbouw te verduurzamen. De Nederlandse regering heeft als ambitie dat de sector in Nederland de minste bestrijdingsmiddelen van heel Europa gebruikt, en in 2030 in principe ‘chemievrij’ is.

Dat de EU de strenge regels ook toepast op natuurlijke middelen, vindt voorzitter Sjaak van der Tak van LTO Glaskracht een slechte zaak. “Wij zien geen risico’s voor mens, dier en milieu door deze toepassing van melk. Maar het toelatingstraject is tijdrovend en kostbaar.”

Bovendien, zegt Van der Tak, is niemand de eigenaar of producent van ‘bestrijdingsmiddel melk’. “Er is geen industriële partij die een aanvraag doet om melk goed te keuren, dus moeten we dat als tuinbouwsector zelf doen. Doen we dat niet, dan kunnen we zo’n middel met een laag risico niet meer gebruiken. Dat draagt niet bij aan verdere verduurzaming van de teelt.”

Of melk officieel wordt toegestaan als gewasbeschermingsmiddel maakt het Ctgb volgende week bekend.