De klimwereld vreest voor het lot van de Russisch-Poolse klimmer Denis Urubko, die besloot om in zijn eentje de op een na hoogste berg ter wereld, de K2, te beklimmen. ,,Hij moet ervan overtuigd zijn dat het lukt, anders ben je wel echt gestoord”, zegt bergbeklimmer Wilco van Rooijen, die negen jaar geleden zelf in de problemen kwam op K2.

Het moest zowel een prestigeproject als unicum worden: de 8.611 meter hoge K2 beklimmen in de wintermaanden. Nooit is het een groep klimmers gelukt deze missie te voltooien. Een team vol ervaren avonturiers was onderweg naar de top toen zaterdag ruzie uitbrak over de vorderingen van de tocht. Voor de 44-jarige Urubko reden om zelf verder te trekken richting de top. Volgens kenners een levensgevaarlijk besluit.

,,Dat je dit überhaupt durft, vind ik ongelooflijk”, aldus Van Rooijen, die volgende maand als eerste Nederlander de top van de 8.586 meter hoge berg Kanchenjunga wil bereiken. ,,Maar hier zit veel geld in en nationale belangen spelen een rol. Er is van oudsher een strijd tussen het Oostblok en de Engelsen en Amerikanen op dit vlak. Daarbij is de K2 de heilige graal onder bergbeklimmers.”

Urubko is een zeer ervaren klimmer die alle veertien bergtoppen boven de 8.000 meter al heeft bedwongen. Eind januari maakte hij deel uit van het reddingsteam dat met een helikopter van de K2 naar de 8.126 meter hoge Nanga Parbat in Pakistan werd gebracht - ook wel Killer Mountain genoemd- waar het via een gewaagde nachtelijke beklimming de gestrande en halfbevroren Franse klimster Elisabeth Revol wist te redden.

Ondanks de ruime ervaring van Urubko heeft Van Rooijen een hoop vraagtekens bij zijn eenmansactie. ,,Ik weet niet waarom precies onenigheid is ontstaan. Als het puur vanwege regels is, snap ik zijn boosheid wel. Als je de top niet in februari bereikt, telt het namelijk niet als winterbeklimming. Maar goed, je bent dan al zo ver gekomen dat je gewoon verder moet gaan.”

Waar een Pakistaanse klimmer de actie van Urubko nog ‘compleet suïcidaal’ noemde, heeft Van Rooijen ook positieve woorden over voor de waaghals. ,,Het is super knap, dat moet ook gezegd worden. Hij trekt verder ook niemand mee de ellende in. Hij moet echt overtuigd zijn dat het gaat lukken.”

,,Maar het wordt niet voor niets de berg der bergen genoemd. Als je denkt dat je er bijna bent, kom je weer een enorme berg tegen. Je hebt op het laatste stuk eigenlijk minimaal twee man nodig. Je bent gesloopt en op veel plekken is lawinegevaar.” Het is de plek waar de 50-jarige Utrechter destijds zelf in de problemen kwam. Een ijsblok sloeg de touwen van de klimmers weg. ,,Soms moet je kunnen zeggen: het zit er gewoon niet in.”

Maar waarom hield niemand hem tegen? Lieten zijn expeditiegenoten hem gewoon de dood tegemoet lopen? ,,Ze zaten in de zone des doods. Je kunt daar niks. Je bent te moe om in discussie te gaan of aan iemand te trekken. Ergens vind ik dat ook mooi. Hij kiest hier zelf voor.”

Is hij dan ten dode opgeschreven? ,,Als hij verstandig is, keert hij om. Ik ken de omstandigheden natuurlijk niet, maar het zou me niet verbazen als aan de eind van de dag een stipje de berg af komt. Of hij dan meer kritiek of lof oogst met zijn actie, valt nog te bezien.”
Foto