hr
jaargang -23 - laatste artikel 29-3 12:00 - 74303 artikelen - nu online 46 bezoekers -

Home
Forum
Lid worden

Leden
Gebruikersnaam:

Wachtwoord:

Login onthouden

Login via:
Wachtwoord vergeten.

Het Forum

· [MED] Mededelingen
· [SUG] Suggesties
· [M&S] Moppen/Spelletjes
· [CUL] Kunst & Cultuur
· [OFT] Offtopic
· [G&C] Games & Computers
· [WMO] Wat me is overkomen
· [VDS] Vragen des levens
· [POL] Politiek
· [CON] Consumenten forum


offtopic - offtopic - offtopic - offtopic - offtopic - offtopic - offtopic - offtopic


1 2 3 4 5 6 7 8 9 [10]

Emmos Reisblog najaar 2018

04-02-19 12:34:57 - Quote! - @allone
allone
Oudgediende


WMRindex: 50.721
OTindex: 90.299
@venzje: ah , dit dus: " verwant aan het Latijnse aqua, ook terug te vinden in riviernamen, en betekent ‘water’. In Franssprekende delen van het voormalige Romeinse Rijk veranderde dit in Aix. Zo is de Franse naam van Aken Aix-la-Chapelle. Dit vindt men ook terug in de namen van andere Romeinse kuuroorden zoals Aix-en-Provence en Aix-les-Bains."

04-02-19 13:09:49 - Quote! - @venzje
venzje
Oudgediende


WMRindex: 22.541
OTindex: 7.901
@allone: Klopt. Die Franse voorbeelden kende ik natuurlijk wel al.
En dat 'Chapelle' slaat vermoedelijk op de beroemde Paltskapel van Karel de Grote, die onderdeel uitmaakt van de Akense Dom.
En Aken heeft inderdaad een millennia oude kuurtraditie. De naam Aken zou zelfs zijn afgeleid van het Oudhoogduitse 'ahha' (=water).
.Laatste edit 04-02-2019 13:13

04-02-19 13:49:48 - Quote! - @allone
allone
Oudgediende


WMRindex: 50.721
OTindex: 90.299
@venzje: aha, leuk om te weten :ja

Laatste edit 04-02-2019 13:50

04-02-19 16:38:53 - Quote! - @Emmo
Emmo
Stamgast


WMRindex: 65.339
OTindex: 28.406
Dag 96, Zaterdag 2 februari 2019
Vandaag komen we aan in Limas. Vooraf komen we door de Dardanellen. Onze verwachtte aankomsttijd, de ETA, is half elf in de avond. Als we twee uren van te voren contact zoeken krijgen we te horen dat het niet voor twaalven wordt. Maar weer flink afremmen anders schieten we er voorbij.
Even na twaalven de loods en drie uren later waren we weer uit ons lijden. Ik kom een uur later erbij, om vier uur. Kapitein wil om on twaalf uur bij Izmit Baai de loods oppikken, daarna is het nog goed tweeënhalf uur naar Limas, zowat helemaal aan het einde van de baai. Dat lukt wonderwel. Tien over twaalf stapt de loods aan boord. Dat heb ik hier wel eens anders meegemaakt. Onder loodsaanwijzing de baai door en om kwart over voor drie liggen we vast. Het loopt ook wel eens vlot.
Ik maak mijn hut verder in orde en wacht verder op mijn aflosser. Komt de bootsman: wat kunnen we alvast doen? Bij aankomst had de agent gevraagd onmiddellijk luik één open te maken want ze zouden zo direct beginnen. Prima, dus eerst maar de paardenkoppen naar beneden in drie. Kan maar gebeurt zijn. Boven de zijtanken kunnen ze vast ingehangen worden, dat doen we ook maar. Ondertussen komt het vuilnisbootje. Die neemt ook gelijk de sludge, de afgewerkte olie van de machine mee. De stuwadoor komt nog maar niet opdagen, waarschijnlijk heeft de agent meer haast dan de werklui. Dan ook mar de paardenkoppen van luik één doen. Dan nog eventjes de sjorrings van de pontons halen, dan kunnen we ze, als het eenmaal zover is, gelijk beetpakken. Dan komt nog een surveyor die nog wat papierrommel wil hebben, en eindelijk, als laatste de voorman. Die wil naast de scheepsgegevens en het stuwplan ook een bemanningslijst hebben.
Wat een voorman met de stuwadoor met een stuwplan wil, is duidelijk. Gewoon vragen kan ook, maar allà. De scheepsgegevens lijken me nou niet zeer relevant. De kranen, twee grote Gottwalds, hebben voldoende bereik en wat er verder op staat is niet echt relevant voor de lossing. Maar wat een stuwadoor met een bemanningslijst moet is mij echt niet helemaal duidelijk. Gelukkig heb ik nog een lijst liggen van een paar reizen terug. Die mag hij hebben. Het gaat tenslotte om het stuk papier.
Voorlopig loop ik nog als een gek ventje heen en weer te rennen. Maar dat hoort erbij, dat is altijd zo bij een begin.
Maar dan komt het verlossende woord van beneden, de aflosser is er. Een Rus, die nog niet eerder op een dergelijk type gevaren heeft. Wel op vergelijkbare, maar er zijn bijzondere trucs die alleen op deze types voorkomen. Overdracht duurt daarom toch wat langer. Heb je iemand die bekend is met het klappen van de zweep, dan is het zo gebeurd, maar nu dus wat langer. Pech voor de agent, want die moet wachten.
Agent brengt me eerst langs de douane. Een beetje heen en weer gepraat in zuiver Turks, voor mij volledig onverstaanbaar. Agent legt later uit dat mijnheer de douane een cadeautje had verwacht voor zijn welwillende medewerking, dat hij dat, komende uit Istanboel, niet bij zich had. Een collega zou dat in orde maken. Daarna naar de immigratie, dat liep wat soepeler en vandaar naar een hotel. Voor mij was een hotelletje uitgezocht kort bij de luchthaven. Dat bleek in Tuzla te zijn, aan het begin van de baai. Kortste weg was via een nieuwe brug over een baai, maar elke rechtgeaarde Turk weigert zich op die brug te laten zien. De tol is veel te duur. Helemaal rondgereden rond de baai. Zo zie je nog eens wat. Onderweg nog even langs een stalletje met snoepgoed. Volgens agent was dat dorp bekend daarom, en omdat hij er toch langskwam hadden kennissen gevraagd om wat mee te nemen.
Tegen tienen bij het hotel. Dat was me een paleisachtig geheel. Kamer als een balzaal, compleet met schrijftafel, bar en zithoek. En niet van dat benauwde, ruim opgezet. Weer eens wat anders. Vanaf zeven uur wordt het ontbijt geserveerd, om kwart over acht komen ze me ophalen.

04-02-19 16:39:24 - Quote! - @Emmo
Emmo
Stamgast


WMRindex: 65.339
OTindex: 28.406
Dag 97, Zondag, 3 februari 2019
Het ontbijt zou vanaf zeven uur geserveerd worden. Kwart voor zeven opgestaan en eventjes onder het gemalen water. Aangekleed en naar de ontbijtzaal. Daar lag me een partij klaar, alleen was een gewoon boterhammetje met ham of kaas schijnbaar niet naar Turkse zede. Brood was er wel, maar boter heb ik niet kunnen vinden. Het pakje met Turks opschrift bleek smeerkaas te bevatten. Wat er wel was waren fruit, vers en als gelei, groenten, partijen met melkproducten. Ik heb er maar een beperkte keus uit gemaakt. Bakje thee uit de samovar. Die kende ik uit Rusland, maar als je daar als onvoorbereide kaaskop tegenover staat doe je het geheid verkeerd.
Na het ontbijt de sleutel ingeleverd en ben in de lobby gaan zitten wachten op de chauffeur. Die was precies op tijd. Met het autootje naar het vliegveld getuft. En daar begon het grote wachten.
Nog voor de ingang stond ik al in de rij voor het eerste doorlichten van de bagage. Dan diezelfde bagage zien kwijt te raken. Dat ging vlot. Zoals op de meeste plaatsen gebruikelijk via televisieschermen met daarop het vluchtnummer, vertrektijd en balie. Alleen hadden ze het in twee gedeelten gesplitst, lokale vluchten en internationale. Ik zat mezelf eerst af te vragen waarom mijn vlucht er niet tussen stond, totdat ik doorkreeg dat er alleen maar Turkse bestemmingen vermeld werden. Ik had het andere scherm nodig.
Bij balie “F” kon ik automatiek inchecken. Dat werkte wonderwel. Meestal heb ik ruzie met die dingen. Dan door de immigratie, dan door de volgende controle en als laatste door de douane. Al met al goed anderhalf uur in de rij staan. Maar ik was op tijd voor het vliegtuig en daar gaat het om.
Vliegtuig was een middelgroot vliegding met één gangpad in het midden en drie stoeltjes aan weerskanten. Opvallend was de beenruimte. Ook intercontinentaal heb ik zelden zo ruim gezeten.
Drie uur later stond ik op Schiphol. Daar eerst door de immigratie. Daar hadden ze de boel ingericht voor een enorme hoop passagiers. Zodanig dat vanaf het begin van de hekwerken de bordjes voor EU-ingezetenen en andere nationaliteiten niet te lezen waren. Ik stond daarom al in de verkeerde fuik voordat ik dat door had. Niet zo’n bezwaar, de afhandeling ging vlot.
Bagage duurde wat langer, maar na verloop van tijd kwamen de koffertjes inderdaad door. Dan door de douane en op naar Schipholtaxi. Daar bleek ik inderdaad door de baas aangemeld en mocht ik plaatsnemen. Na drie kwartier kwam de chauffeur.
Onderweg nog een ander vrachtje opgepikt, maar tegen vieren was ik thuis. Gelijk de kachel hoog gezet, maar voordat het huis warm is duurt het even. Toen maar even bij de buren gemeld dat ik er weer was. Dat kostte weer een paar biertjes, maar daarna was het huis weer warm.

05-02-19 07:36:59 - Quote! - @venzje
venzje
Oudgediende


WMRindex: 22.541
OTindex: 7.901
Klinkt als een fatsoenlijk Turks hotelontbijt. Gelukkig had je geen behoefte aan koffie, want dat bestaat daar meestal uit slappe oploskoffie.

05-02-19 10:00:01 - Quote! - @Emmo
Emmo
Stamgast


WMRindex: 65.339
OTindex: 28.406
@venzje: Ze kennen wel een soortement espresso.

05-02-19 12:48:48 - Quote! - @venzje
venzje
Oudgediende


WMRindex: 22.541
OTindex: 7.901
@Emmo: Ja, in de bar. :ja
Meestal niet in de ontbijtzaal, is mijn ervaring.

20-03-19 14:51:19 - Quote! - @Emmo
Emmo
Stamgast


WMRindex: 65.339
OTindex: 28.406
Nieuw uitgebracht: de reis van 4/11/2016 tot 20/02/2017 onder de naam "van Gaffel tot Hennegat".
Sinds kort verkrijgbaar bij Bol. Via een PB'tje ook als Epub of PDF. Wel het e-mail adres aangeven. Vorige titels zijn ook beschikbaar.

Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren!

1 2 3 4 5 6 7 8 9 [10]

WMRphp ver. 7.1 secs - Smalle versie - terug naar boven