Stargate Atlantis kon ik helemaal chronologisch zien toen ik een paar zomers geleden aan het house-sitten was. Ik vond het aangenaam vertier, vooral dankzij Elizabeth Weir. Die sterke madam die geen militair kreng was vond ik best uniek in een redelijk doorsnee serie.
Toen ik
Battlestar Galactica in real time volgde, vond ik 't erg spannend en boeiend, met die actrice uit Dances-With-Wolves als helderziende presidente, commander Adama als bijbelse referentie naar het begin van de wereld van Adam, de klassieke Grieks-Romeinse referenties, de filosofische vraagstukken over wat een menselijke ziel is, wat religie precies is... en natuurlijk de buitenaards-fantastische Caprica/Number Six!
Als ik er nu op terug kijk, merk ik wel veel gaten en overbodige verhaallijnen.
Dat vond ik ook het probleem met
the 4400. Het begon erg interessant met een mysterieuze boodschap van de toekomst en een bijzondere kijk op bovenmenselijke krachten (zonder veel special effects, dat vond ik erg knap! ).
Later verwaterde het naar blonde-bimbo-verhalen en rebelse tieners.
Dat was trouwens ook de reden dat ik
Heroes zo debiel vond, naast het feit dat ze daar een s-c-h-o-k-k-e-n-d incestueuze plot hebben! Ik vind het suffig en beledigend dat het lot van de wereld bepaald wordt door drie broers, hun ouders & kinderen, hun vriendinnetjes, een handvol rivalen en nog wat proefbuis-connecties.
In
the 4400 zorgden ze er tenminste voor dat ze begonnen met 4400 personages met elk een andere (historische) achtergrond... en dankzij "the ripple effect" en het hormoon "promycine" kunnen ze uitbreiden naar gelijk wie. De aflevering
Aurdey Parker's come and gone uit seizoen vier is daar een wondermooi voorbeeld van!
De serie
Firefly en de aansluitende film
Serenity vond ik ook erg cool. Ik las ergens online dat Nathan Fillion de enige man is die alle hetero's kan veranderen in homo-voor-één-keer
Erelid
